20 cech Udane udziały kierownictwa wyższego szczebla

Podczas gdy style przywództwa różnią się w zależności od osoby, wielcy menedżerowie mają wiele wspólnych, obserwowalnych zachowań, które wspierają ich sukces.

20 Cechy Najbardziej udane kierownictwo wyższego szczebla mają wspólne cechy:

1. Są konkurencyjne.Podchodzą do każdej sytuacji biznesowej jako konkurencja.
2. Są poświęcone ciągłemu doskonaleniu. Nie godzą się na „wystarczająco dobre” dla własnej wydajności lub wydajności swoich zespołów.Są odpowiedzialni za uczenie się, rozwój i poprawę, i doceniają to zachowanie w swoich członkach zespołu.
3. Pracują długie godziny, ale pogodzili się z tym, co oznacza dla nich „równowaga w pracy”. Profesor Boris Groysberg z Harvard Business School i jego zespół od lat badają równowagę między pracą a życiem osobistym, a jego odkrycia współbrzmią z moimi własnymi obserwacjami. Według ich najnowszych badań, „Równowaga między pracą a życiem prywatnym jest w najlepszym razie nieuchwytnym ideałem, aw najgorszym razie kompletnym mitem, o którym powiedzą ci dziś kierownicy wyższego szczebla. Ale dokonując świadomych wyborów dotyczących możliwości, które będą realizować, a które spadną, zamiast po prostu reagować na sytuacje kryzysowe, liderzy mogą i angażują się znacząco w pracę, rodzinę i społeczność. Odkryli dzięki ciężkiemu doświadczeniu, że prosperowanie w szeregach starszych to kwestia starannego łączenia pracy i domu, tak aby nie stracić siebie, swoich bliskich ani ich przyczyna sukcesu ”.

1. Wiedzą dokładnie, dokąd chcą się udać. Najlepsi menedżerowie mają jasną „wizję” dla siebie i swoich organizacji. Mogą nie rozumieć dokładnie, jak tam dotrą, ale są zaangażowani w znalezienie drogi poprzez działania i eksperymenty.
2. Uwielbiają podejmować decyzje i może to zrobić z ograniczoną ilością informacji. Typowy dzień kierownictwa wyższego szczebla jest często wypełniony niekończącą się serią spotkań, w których proszeni są o podejmowanie decyzji. Ci, którzy odnoszą sukcesy, raczej podejmą decyzję z ograniczoną ilością informacji, a następnie zmienią ją, jeśli się mylą, niż pozwolą jej przeciągać się przez miesiące.

1. Oczekują rozwiązań i nienawidzą marudzenia. Będą utrzymywać otwarte kanały komunikacji i kochać słuchanie ze wszystkich poziomów pracowników. Mają ograniczoną cierpliwość do skarg bez rozwiązań.
2. Mają „obecność”. Wyglądają na część i mogą dowodzić pokojem.
3. Są chętni do podejmowania ryzyka i nie mają nic przeciwko popełnianiu błędów. Wybrani menedżerowie nie mają problemu z mówieniem o swoich błędach i lekcjach wyciągniętych z tych błędów. Są dumni z „blizn”, które zdobyli i postrzegają je jako część wzrostu.

1. Zarządzają liczbami, ale nie prowadzą liczbami. Innymi słowy, mają niesamowitą przenikliwość biznesową i mogą analizować szczegóły miesięcznych raportów operacyjnych i sprawozdań finansowych. Zdają sobie sprawę, że sukces biznesowy polega na prowadzeniu ludzie, nie zarządzanie numerami.
2. Żałują, że wcześniej nie podjęli działań w stosunku do słabych wykonawców. Słyszę to w kółko. Jest to prawie wymagane doświadczenie i lekcja dla każdego udanego dyrektora wykonawczego. Wszyscy mają historie o tym, jak przejęli firmę, a ich największym było błędne poruszanie się zbyt szybko, aby „dostać właściwych ludzi do autobusu”.

1. Uczą się, jak szybko powiększać zespół. Chociaż może się to wydawać sprzeczne z numerem dziesiątym, we wszystkich przypadkach powiedzieli, że wiedziałem wcześnie, kto powinien zostać, a kto powinien, ale nie ufał swoim instynktom i próbował odwrócić osobę.
2. Są szybkimi uczniami. Zadają wiele wspaniałych pytań, są niezwykle inteligentne i potrafią uporządkować najważniejsze z drobiazgów. I oni nie jak dym wydmuchiwany przez ich kominy.
3. Wielozadaniowość i tendencja do krótkiej uwagi. Niestety, takie zachowanie jest często postrzegane przez innych jako nie zwracanie uwagi lub troska. Często muszą uczyć się zachowań, jak słuchać i pokazywać ludziom, że słuchają.

1. Nudzą się status quo. Rozwijają się w nowych sytuacjach, zwrotach i start-upach. Kiedy firma dojrzewa, stają się obojętni i zaczynają szukać nowego wyzwania. W rzeczywistości w wielu przypadkach ktoś przyjdzie ich szukać - rzadko muszą szukać nowych miejsc pracy.
2. Mają mentorów i wiem, jak je wykorzystać. Dlatego tak wielu z nich jest gotowych mentorować innych.
3. Uczą się na doświadczeniach: dobrych i złych. Mogą spojrzeć wstecz na każde trudne zadanie i byłego szefa (dobrego) i wyciągnąć wyciągniętą lekcję.

1. Są strategiczne. Mogą połączyć kropki i zobaczyć las z drzew. Spędzają czas z klientami i rozumieją, że ciężko pracują nad przełożeniem spostrzeżeń na strategie i działania.
2. Mają wysokie oczekiwania wobec innych i chętnie pokazują swoją frustrację.Wybrani menedżerowie postrzegani są jako wysoce wymagający, przenoszący swoje osobiste wysokie oczekiwania na innych. To może być trudne dla ich członków zespołu z czasem.
3. Dobrze zarządzają i grają w politykę, aby chronić swoją autonomię. Wiedzą, jak dostosować się do stylów i oczekiwań swoich szefów. Nie chodzi o to, że są zgodne; robią to, aby utrzymać swoich szefów z dala od siebie, aby mieli autonomię w prowadzeniu działalności.

1. Uczą się dobrze bawić z rówieśnikami i budować koalicje. „Polityka” nie jest brudnym słowem; jest to wymóg, aby uzyskać wsparcie i współpracę swoich rówieśników. Ci, którzy odnieśli sukces, robią to w sposób, który buduje koalicje, zamiast wbijać ciosy w plecy.