Najlepsze odpowiedzi z wywiadu dla „Are You Willing to Fail?”

Jednym z typowych pytań wywiadowczych, które powodują zdenerwowanie wielu kandydatów do pracy, jest pytanie o porażkę. Jednym z najtrudniejszych pytań wywiadu na temat porażki jest: „Czy jesteś gotów ponieść porażkę?” Uznanie swoich słabości i niepowodzeń w wywiadzie może wydawać się nienaturalne. Istnieją jednak sposoby, aby odpowiedzieć na to pytanie, które udowodnią, że masz kwalifikacje do pracy.

Pracodawca zada to pytanie (i inne pytania dotyczące niepowodzenia) z wielu powodów. Po pierwsze, ona lub on może chcieć przetestować twoją zdolność radzenia sobie z porażką. Po drugie, ona lub on może chcieć sprawdzić, czy jesteś gotów popchnąć się (przez porażkę), aby stać się lepszym pracownikiem.

Odpowiadając na to pytanie, chcesz potwierdzić, że niepowodzenie się zdarza, ale podkreśl, że gdy ci się nie uda, zawsze uczysz się na błędach i w rezultacie stajesz się lepszym pracownikiem. Chcecie też jasno powiedzieć, że nie zawodzicie zbyt często. Dzięki silnej odpowiedzi możesz mówić o porażce w sposób, który podkreśla Twoje mocne strony jako kandydata do pracy.

Wskazówki dotyczące odpowiedzi na pytanie

Po pierwsze, chcesz potwierdzić, że porażka może być dobrą rzeczą - może dostarczyć ci lekcji, która pomoże ci rozwijać się jako osoba lub pracownik. Osoba, która odpowie na pytanie, mówiąc „Nie, nie chcę zawieść”, nie będzie skłonna do tego, by być lepszym.

Najlepszym sposobem na odpowiedź na to pytanie jest podanie przykładu czasu, w którym zawiodłeś w przeszłości, a następnie wyjaśnienie tego, czego się od niego nauczyłeś. Najlepiej byłoby, gdybyś nauczył się być lepszym pracownikiem.

Podając przykład, wyjaśnij, jaka była sytuacja i co próbowałeś (i nie udało ci się) osiągnąć. Następnie - i to jest najważniejsza część - wyjaśnij, czego nauczyłeś się z doświadczenia. Być może próbowałeś i nie udało ci się rozwiązać problemu za pomocą jednej techniki, ale szybko nauczyłeś się używać innej techniki. Możesz również określić, jakie kroki podjąłeś, aby nigdy więcej nie popełnić tego samego błędu lub błędu. Podkreśl, w jaki sposób dorastałeś w wyniku tej porażki.

Możesz również podać przykład czasu, w którym nie zawiódłeś, ale pomyślałeś, że możesz zawieść (a może twoi koledzy lub szef sądzili, że możesz zawieść). Na przykład możesz wspomnieć o czasie, w którym podjąłeś się nowego, wymagającego zadania, którego nie byłeś pewien, czy możesz go ukończyć, a następnie go ukończyłeś. W odpowiedzi na wywiad wyjaśnij kroki, które podjąłeś, aby się powstrzymać, unikając niepowodzenia.

Co nie powiedzieć w twojej odpowiedzi

• Nie wspominaj o niedawnej porażce. Chcąc przyznać, że porażka może być dobrą rzeczą, nie chcesz też sugerować, że cały czas nie udaje ci się wykonywać zadań. Spróbuj wybrać przykład z nieco odległej przeszłości, aby pokazać, że nauczyłeś się i poprawiłeś swoje błędy z przeszłości.
• Nie obwiniaj innych. Wyjaśniając swoją porażkę, nie kieruj palców na inne. Weź pełną odpowiedzialność, nawet jeśli ktoś inny był w to zamieszany. Nie chcesz wyglądać na pracownika, który obwinia swojego szefa lub współpracowników za własne problemy.

• Nie wspominaj o awarii związanej z wymaganiami pracy. Nie chcesz dać pracodawcy żadnych obaw, że nie spełniasz wymagań pracy. Dlatego nie wspominaj o przykładzie niepowodzenia związanego z ważną częścią pracy, o którą się ubiegasz. Na przykład, jeśli ubiegasz się o pracę przy kodowaniu, a raz popełniłeś duży błąd kodowania, który miał straszne konsekwencje, nie wspominaj o tym. Wybierz przykład, który jest mniej bezpośrednio związany z pracą.
• Nie wspominaj o drastycznych porażkach. Czy kiedykolwiek popełniłeś błąd, który spowodował stratę finansową dla firmy lub doprowadził do zwolnienia? Nie wspominaj o żadnym z tych dużych błędów. Skoncentruj się na małym błędzie, który udało ci się stosunkowo łatwo naprawić.

• Nie mów „nie” Zapytany „Czy jesteś gotów ponieść porażkę?” Nie odpowiadaj „Nie”. To sprawia, że ​​wydajesz się przestraszony, aby popchnąć się do osiągnięcia większych rzeczy. Nie odpowiadaj też: „Nigdy nie zawiodłem”. To okaże się nieszczere - każdy w pewnym stopniu zawiódł w pracy.

Przykłady najlepszych odpowiedzi

• Chociaż ciężko pracuję, aby uniknąć błędów w mojej pracy, jestem gotów naciskać na wykonanie nowych i trudnych zadań, których mogę nie być w stanie wykonać. Na przykład kiedyś pracowałem nad projektem zespołowym, kiedy trzech z naszych sześciu członków zespołu musiało opuścić grupę, aby wykonać inne zadanie. Gdy połowa naszego zespołu zniknęła, pomyśleliśmy, że projekt może się nie powieść. Doprowadziłem jednak naszą grupę do zmiany naszego planu zespołu i wyznaczenia nowych celów dziennych. Skończyło się na tym, że wykonaliśmy zadanie na czas i otrzymaliśmy pochwałę od dyrektora generalnego naszej firmy za dokładną pracę. Kiedy stawiam czoła takiemu wyzwaniu, które może zawodzić, zawsze podchodzę do płyty.

• Jestem kreatywnym myślicielem, który chce rozwijać i wypróbowywać nowe pomysły i strategie. Zwykle te pomysły działają, ale gdy zawodzą, często się uczę. Na przykład, jako twórca programu nauczania w szkole średniej, stworzyłem nowy kurs do wyboru dla studentów pierwszego roku. Przeprowadziliśmy próbny przebieg kursu, a uczniowie nie zareagowali dobrze na zajęcia. Zamiast podnosić ręce, otrzymaliśmy opinie od uczniów, przerobiliśmy klasę na podstawie ich opinii i ponownie prowadziliśmy klasę w następnym roku. W tym roku klasa otrzymała świetne recenzje od uczniów. Próbując nowych pomysłów, dowiadujemy się, co nie działa i jak ulepszyć te rzeczy.

• Tak, uważam, że porażka jest jednym z najlepszych sposobów uczenia się i doskonalenia. Na przykład podczas mojej pierwszej pracy w sklepie detalicznym nasza firma otrzymała nową komputerową kasę. Pierwszego dnia, w którym korzystałem z rejestru, nie wiedziałem, jak wykonać pewne funkcje w rejestrze. Zamiast poddać się lub zostać przytłoczonym, pozostałem w pracy po zakończeniu praktyki. Tydzień później byłem pracownikiem z największą wiedzą na temat rejestru. Skończyłem dając tutorial na temat korzystania z rejestru dla innych urzędników, ponieważ wszyscy mieli te same problemy, które początkowo robiłem. Zawodząc, a następnie ucząc się na tej porażce, udało mi się zostać liderem w mojej pracy.