Jak użyć metody ścieżki krytycznej do zarządzania projektem

Kierownicy projektów używają terminu „ścieżka krytyczna”, aby opisać całą sekwencję zadań, które muszą zostać wykonane na czas, jeśli projekt ma zostać ukończony w minimalnym wymaganym czasie. Co najważniejsze, obejmuje założenie, że każde z zadań musi zostać ukończone przed rozpoczęciem następnego, więc każde opóźnienie w jakimkolwiek zadaniu opóźni cały projekt.

Metoda ścieżki krytycznej, czyli CPM, służy do planowania projektu poprzez zdefiniowanie każdego niezbędnego kroku w tym projekcie i oszacowanie, ile czasu każdy z nich zajmie. Celem jest zapobieganie wąskim gardłom, które mogą nękać każdy złożony plan.

Definiowanie kroków

Kierownicy projektów pracują z członkami zespołu, aby zdefiniować wszystkie prace wymagane do ukończenia projektu lub osiągnięcia zakresu projektu.

Praca jest zazwyczaj podzielona na jednostki zwane pakietami roboczymi. Te pakiety robocze są na tyle małe, że mogą być powiązane z właścicielem, zarządzane pod kątem ryzyka i kontrolowane pod względem czasu, kosztów i materiałów. Powszechnym punktem odniesienia jest to, że pakiet roboczy powinien zająć nie mniej niż osiem godzin i nie więcej niż 80 godzin.

Każdy zespół roboczy określa i szacuje czas i koszty niezbędne do dostarczenia pakietów roboczych.

Diagramowanie wyników

Menedżer projektu następnie grupuje pakiety i porządkuje je w kolejności, w jakiej muszą zostać ukończone.

Rezultatem jest diagram sieciowy, który identyfikuje kluczowe środki:

• Wczesny start: najwcześniej można uruchomić pakiet roboczy
• Wczesne wykończenie: najwcześniej można wykonać pakiet roboczy
• Późny start: można uruchomić najnowszy pakiet roboczy i nie opóźniać projektu
• Późne zakończenie: ostatni pakiet roboczy może zostać ukończony i nie opóźnia projektu
• Slack lub float: czas, w którym pakiet roboczy może zostać opóźniony i nie ma wpływu na projekt

Te metryki służą do obliczania różnych możliwych ścieżek przez tę sieć pakietów. Można zidentyfikować dowolny czas wolny.

Kierownik projektu i członkowie zespołu dostosowują różne ścieżki i przyglądają się różnym opcjom, dopóki nie będą pewni, że znaleźli najbardziej efektywny i terminowy i najmniej ryzykowny plan projektu.

• Ważne jest, aby pamiętać, że ścieżka krytyczna może się zmieniać w zależności od planowania zasobów, nawet podczas wykonywania projektu.

Dlaczego warto korzystać z tej metody

Ścieżka krytyczna pomaga kierownikowi projektu i zespołowi skoncentrować wysiłki na najważniejszych pakietach roboczych.

Służy również jako narzędzie odniesienia do monitorowania i raportowania postępów i dostosowywania zasobów w razie potrzeby. Kierownicy projektów wykorzystują go nawet w połowie projektu, aby zidentyfikować prace, które można szybko śledzić, aby uniknąć opóźnień w całym projekcie.

Really Complicated Projects

Gdy projekt jest duży i złożony, kierownik projektu może zakończyć się diagramem sieciowym, który ma wiele ścieżek krytycznych lub jedną ścieżkę krytyczną i kilka ścieżek niemal krytycznych. Jest to określane jako „wrażliwa” sieć projektu. Im bardziej jest wrażliwa, tym większe ryzyko opóźnień.

Oprogramowanie do tworzenia ścieżki krytycznej

Małe projekty umożliwiają ręczne obliczanie ścieżki krytycznej.

Największe inicjatywy mogą zawierać dosłownie tysiące lub dziesiątki tysięcy pakietów roboczych. W takich przypadkach kierownicy projektów polegają na programach do zarządzania projektami, aby obliczyć i opisać schemat sieci projektu oraz ścieżkę krytyczną lub ścieżki.

Niemniej jednak ważne jest, aby kierownik projektu rozumiał, jak tworzyć, udoskonalać i zarządzać ścieżką krytyczną z takimi narzędziami lub bez nich.