Outsourcing Core (and Non-Core) Work

Niezależnie od wielkości firmy lub dziedziny, w której się znajduje, krytyczną zasadą outsourcingu jest to, że firma nie powinna zlecać na zewnątrz jednej ze swoich „podstawowych funkcji”. Chociaż ta zasada jest prawie powszechnie uzgadniana przez ekspertów ds. Outsourcingu (bez względu na to, skąd pochodzą), definicja „rdzenia” w odniesieniu do pracy różni się znacznie wśród ekspertów outsourcingu.

Podstawowe i inne niż podstawowe funkcje biznesowe

W najszerszym tego słowa znaczeniu podstawowe funkcje są najważniejszymi funkcjami w firmie i tymi, które są najbardziej istotne dla strumienia przychodów Twojej firmy. W niektórych przypadkach podstawowe funkcje mogą być zdefiniowane przez prawo, ale w większości przypadków do poszczególnych firm należy określenie, które funkcje są kluczowe dla ich działalności gospodarczej. Podobnie, funkcje niezwiązane z podstawowymi funkcjami to takie, które mają najniższą wartość dla firmy i są najbardziej ogólne. Chociaż istnieją różne definicje w różnych branżach, przetłumaczenie tego prostego stwierdzenia na biznesplan jest bardzo złożonym procesem.

Niewiele firm (nawet tych, które wydają się podobne) zgodzi się co do tego, co odróżnia rdzeń od funkcji innych niż podstawowe.

Przykład podstawowych funkcji podstawowych i innych niż podstawowe

Aby lepiej zrozumieć praktyczne różnice między rdzeniem i nie-rdzeniem, zastanów się, jak ta zasada jest stosowana w outsourcingu procesów prawnych (LPO). LPO jest wyjątkowy, ponieważ jest zawodem licencjonowanym i regulowanym. Funkcje, które uważa się za praktykę prawa, są nielegalne dla każdego, kto nie jest prawnikiem. Są to funkcje powszechnie uważane za podstawowe funkcje firmy prawniczej. Jednak kancelaria prawna może zdecydować się na outsourcing bardzo wyspecjalizowanych obszarów swojej praktyki prawnej, nawet jeśli mogą one stanowić główne źródła dochodu i wymagają specjalistycznych prawników.

Generalnie jednak dyskusja na temat outsourcingu dotyczy funkcji wykraczających poza określoną definicję prawną „praktyki prawa”.

Praktyka prawa to wyrażenie, które często opisuje jasno zdefiniowany zestaw funkcji, które występują podczas reprezentacji klienta (za opłatą) w sądach. Jednak większość pracy w kancelarii prawnej (lub dziale prawnym firmy) nie jest właściwie czasem spędzonym w sądzie. Odpowiadanie na telefony, rozsyłanie e-maili i wypełnianie ogólnych dokumentów biurowych (ten sam rodzaj pracy administracyjnej podejmowanej w jakiejkolwiek branży lub biurze) jest uważane za pracę niezwiązaną z podstawową działalnością. Nawet stworzenie bardzo podstawowej umowy, która wymaga wypełnienia wzoru prawnego, zwykle nie wymaga adwokata (z wyjątkiem sytuacji, gdy chodzi o przegląd produktu końcowego).

Jednak każda firma ma nieco inne pojęcie, w jakich okolicznościach umowa może zostać napisana z szablonu przez osobę niebędącą prawnikiem, a kiedy musi zostać wykonana ręcznie przez prawnika. Różnica (określona przez każdą indywidualną kancelarię prawną lub dział prawny) ma wpływ na to, ile pracy ta firma uważa za podstawową i ile nie jest podstawowa.

Do firmy

W końcu należy zastanowić się nad jasnym określeniem dokładnie, jakie funkcje Twojej firmy są kluczowe i które nie są kluczowe przed podjęciem decyzji, które zadania i funkcje zostaną zlecone na zewnątrz. Jak pokazuje przykład prawny, nie ma uniwersalnego dobra ani zła, tylko wewnętrzne zrozumienie między działami i kierownictwem dotyczące działalności firmy.