Co należy wiedzieć o przestrzeganiu bezprawnego porządku wojskowego

Kiedy ktoś bierze udział w wojsku, służbie czynnej lub w rezerwie Stanów Zjednoczonych, przyjmuje się następującą przysięgę:

Uroczyście przysięgam (lub potwierdzam), że będę wspierać i bronić Konstytucji Stanów Zjednoczonych przeciwko wszystkim wrogom, zagranicznym i krajowym; że zniosę prawdziwą wiarę i wierność temu samemu; i że będę przestrzegać poleceń Prezydenta Stanów Zjednoczonych i rozkazów wyznaczonych przeze mnie oficerów, zgodnie z przepisami i Jednolitym Kodeksem Sprawiedliwości Wojskowej.

Członkowie Gwardii Narodowej są zobowiązani do złożenia podobnej przysięgi, przysięgając dodatkowo na posłuszeństwo rozkazom gubernatorów ich stanów.

Przysięgam

Funkcjonariusze, na zlecenie, przysięgają, co następuje:

Przysięgam uroczyście, że poprę i będę bronić Konstytucji Stanów Zjednoczonych przed wszystkimi wrogami, zagranicznymi i krajowymi; że zniosę prawdziwą wiarę i wierność temu samemu; że biorę ten obowiązek swobodnie, bez żadnej mentalnej rezerwacji lub celu unikania; i że będę dobrze i wiernie wypełniał obowiązki urzędu, do którego mam wejść.

Dyscyplina wojskowa i skuteczność opierają się na posłuszeństwie rozkazom. Rekruci uczą się wykonywać rozkazy od swoich przełożonych natychmiast i bez pytania, od pierwszego dnia obozu.

Praworządne rozkazy

Członkowie wojska, którzy nie przestrzegają nakazów wydanych przez przełożonych, ryzykują poważne konsekwencje. Artykuł 90 Jednolitego Kodeksu Sprawiedliwości Wojskowej (UCMJ) przedstawia przestępstwo umyślnego nieposłuszeństwa członka wojskowego wyższego oficera. Artykuł 91 obejmuje umyślne nieposłuszeństwo wyższego funkcjonariusza niezrzeszonego lub nakazującego. Artykuł 92 przedstawia to, co stanowi zbrodnię nieposłuszeństwa wobec jakiegokolwiek zgodnego z prawem porządku (nieposłuszeństwo nie musi być „dobrowolne” w ramach tego artykułu).

Artykuły te wymagają posłuszeństwa LEGALNY święcenia. Nie tylko nieprzestrzeganie niezgodnego z prawem nakazu może doprowadzić do wszczęcia postępowania karnego. Sądy wojskowe od dawna utrzymują, że członkowie wojska są odpowiedzialni za swoje czyny nawet podczas wykonywania rozkazów.

„Byłem tylko na rozkazach”.

' Śledziłem tylko rozkazy, „został bezskutecznie wykorzystany jako obrona prawna w setkach przypadków (prawdopodobnie przede wszystkim przez przywódców nazistowskich w trybunałach w Norymberdze po II wojnie światowej).

Pierwszy odnotowany przypadek amerykańskiego oficera wojskowego używającego „ Śledziłem tylko rozkazy „obrona sięga 1799 r. W czasie wojny z Francją Kongres uchwalił ustawę zezwalającą na zajmowanie statków płynących do dowolnego portu francuskiego. Jednakże, kiedy prezydent John Adams napisał nakaz autoryzacji, napisał, że okręty marynarki wojennej USA są upoważnione do zajęcia każdy statek płynący do portu francuskiego lub podróżujący z portu francuskiego, zgodnie z instrukcjami Prezydenta, kapitan marynarki USA zajął statek duński (Latająca ryba), który był w drodze z portu francuskiego.

Właściciele statku pozywali kapitana marynarki wojennej w amerykańskim sądzie morskim za wykroczenie. Wygrali, a Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych utrzymał decyzję w mocy. Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych uznał, że dowódcy marynarki wojennej „działają na własne ryzyko” podczas wykonywania rozkazów prezydenckich, gdy takie rozkazy są nielegalne.

Wojna w Wietnamie przedstawiła amerykańskim sądom wojskowym więcej spraw „ Śledziłem tylko rozkazy „obrona niż jakikolwiek poprzedni konflikt. Decyzje w tych sprawach potwierdziły, że po wyraźnie nielegalnych nakazach nie jest realną obroną przed postępowaniem karnym.

W Stany Zjednoczone przeciwko Keenan oskarżony (Keenan) został uznany winnym morderstwa po tym, jak wykonał rozkaz strzelania i zabijania starszego wietnamskiego obywatela. Sąd Apelacyjny uznał, że „ uzasadnienie dla czynów dokonanych na podstawie rozkazów nie istnieje, jeśli porządek miał taką naturę, że człowiek o zwykłym znaczeniu i zrozumieniu wiedziałby, że jest to nielegalne. „(Co ciekawe, żołnierz, który wydał rozkaz Keenanowi, kapral Luczko, został uniewinniony z powodu szaleństwa).

Prawdopodobnie najbardziej znany przypadek „ Śledziłem tylko rozkazy „obroną był sąd wojskowy porucznika Williama Calleya za udział w masakrze My Lai 16 marca 1968 r. Sąd wojskowy odrzucił argument Calleya o posłuszeństwie nakazowi swoich przełożonych. 29 marca 1971 r. Calley został skazany za zabójstwo z premedytacją i skazano na życie w więzieniu.

Jednak publiczne oburzenie w Stanach Zjednoczonych po tym nagłośnionym, kontrowersyjnym procesie było takie, że prezydent Nixon udzielił mu łaski. Calley zakończył spędzanie 3 i pół roku w areszcie domowym w Fort Benning w stanie Georgia, gdzie sędzia federalny ostatecznie nakazał jego uwolnienie.

W 2004 r. Wojsko rozpoczęło sądowe walki kilku członków wojskowych rozmieszczonych w Iraku za maltretowanie więźniów i więźniów. Kilku członków twierdziło, że postępują zgodnie z rozkazami urzędników wywiadu wojskowego. Niestety (dla nich) ta obrona nie leci. Złe traktowanie więźniów jest przestępstwem zarówno w świetle prawa międzynarodowego, jak i jednolitego kodeksu sprawiedliwości wojskowej (zob. Art. 93 - Okrucieństwo i maltretowanie).

Jednak…

Jest jasne, zgodnie z prawem wojskowym, że członkowie wojskowi mogą być pociągnięci do odpowiedzialności za zbrodnie popełnione pod pozorem „przestrzegania rozkazów” i nie ma wymogu przestrzegania rozkazów, które są niezgodne z prawem.

Oto jednak rubryka: członek wojska nie reaguje na takie rozkazy na własne ryzyko. Ostatecznie nie chodzi o to, czy członek wojska uważa, że ​​rozkaz jest nielegalny, czy niezgodny z prawem; to, czy przełożeni wojskowi (i sądy) uważają, że nakaz był nielegalny lub niezgodny z prawem.

Przykład: W 1995 r. Spec-4 Michael New służył w batalionie 1/15 3. Dywizji Piechoty Armii USA w Schweinfurt w Niemczech. Gdy przydzielono go jako część wielonarodowej misji pokojowej, rozmieszczonej w Macedonii, Spec-4 New i inni żołnierze w jego jednostce otrzymali rozkaz noszenia hełmów i opasek na ręce Narodów Zjednoczonych. Nowy odmówił wykonania zamówienia, twierdząc, że jest to niezgodne z prawem zamówienie. Przełożeni nowi nie zgodzili się. Ostatecznie, podobnie jak panel sądów wojennych. Nowy został uznany winnym nieprzestrzegania zgodnego z prawem nakazu i skazany na złe postępowanie.

Wojskowy Sąd Apelacyjny podtrzymał wyrok skazujący, podobnie jak Sąd Apelacyjny Sił Zbrojnych.

To zbyt niebezpieczne

Co z rozkazem uczestniczenia w niebezpiecznej misji? Czy wojsko może legalnie wydać rozkaz „samobójstwa”? Założycie się, że mogą.

W październiku 2004 r. Armia ogłosiła dochodzenie w sprawie do 19 członków plutonu z 343. kompanii kwatermistrzowskiej z Rock Hill w Południowej Karolinie za odmowę transportu zapasów w niebezpiecznym obszarze Iraku.

Według członków rodziny niektórzy żołnierze sądzili, że misja była „zbyt niebezpieczna”, ponieważ ich pojazdy były nieuzbrojone (lub miały niewielką zbroję), a trasa, którą mieli zabrać, jest jedną z najbardziej niebezpiecznych w Iraku.

Według raportów, członkowie ci po prostu nie pojawili się na odprawie przed wyjazdem dla misji.

Czy mogą być za to ukarani? Z pewnością mogą.

Polecenie wykonania niebezpiecznej misji jest zgodne z prawem, ponieważ nie jest to nakaz popełnienia przestępstwa. Zgodnie z obowiązującym prawem i podręcznikiem sądów wojennych ” Nakaz wymagający spełnienia obowiązku wojskowego lub działania może być uznany za zgodny z prawem i jest nieposłuszny na niebezpieczeństwo podwładnego. Wnioskowanie to nie dotyczy wyraźnie niezgodnego z prawem zamówienia, takiego jak nakaz popełnienia przestępstwa. '

W rzeczywistości, jeśli można udowodnić, że jeden lub więcej żołnierzy wpłynęło na innych, by byli nieposłuszni, mogą znaleźć przestępstwo Mutiny dodane do listy oskarżeń, zgodnie z artykułem 94. Bunt niesie karę śmierci, nawet w czasach pokoju.

Czy jesteś posłuszny, czy nie?

A więc być posłusznym, czy nie być posłusznym? To zależy od zamówienia. Członkowie wojska nie przestrzegają poleceń na własne ryzyko. Wykonują również zlecenia na własne ryzyko. Nakaz popełnienia przestępstwa jest niezgodny z prawem. Nakaz wypełnienia obowiązku wojskowego, bez względu na to, jak niebezpieczny, jest zgodny z prawem, o ile nie wiąże się z popełnieniem przestępstwa.