Rządowa emerytura i trójnożny stołek

Metafora trójnożnego taboretu była używana z planowaniem emerytalnym od dziesięcioleci. Rodzinne planowanie emerytalne to miejsce utrzymywane przez trzy etapy: ubezpieczenie społeczne, plany emerytalne i oszczędności osobiste. Wszystkie trzy nogi mają zasadnicze znaczenie dla utrzymania stabilnej emerytury. Bez jednej nogi stołek spada.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych

Większość pracowników rządowych, ale nie wszyscy, przyczynia się do zabezpieczenia społecznego. Ma to kluczowe znaczenie, ponieważ osoby, które nie przyczyniają się do zabezpieczenia społecznego, nie wypłacają środków po przejściu na emeryturę lub stają się niepełnosprawne. Pracownicy rządowi, którzy nie wnoszą wkładu, muszą upewnić się, że pozostałe dwie nogi stołka są silne.

Zabezpieczenia społeczne to futbol polityczny na poziomie federalnym. Politycy wiedzą, że należy podjąć niewygodne wybory, aby kontynuować wypłacalność systemu, ale nikt nie chce brać na siebie politycznego uderzenia malejących korzyści lub zwiększania składek. Ta noga stołka jest szczególnie podatna na wahania z powodu otaczającej go polityki.

Ubezpieczenia społeczne same w sobie nie utrzymają stylu życia, do którego beneficjent jest przyzwyczajony. Ta noga powinna mieć jak najmniejszą wagę.

Plany emerytalne

Plany emerytalne po prostu nie są takie, jak kiedyś. Politycy wykorzystują pracowników publicznych i ich świadczenia emerytalne jako kozły ofiarne w przypadku niekontrolowanych budżetów publicznych. Nigdy nie należy wydawać beczek na wieprzowinę i kosztownych programów pomocy publicznej. Personel jest dużą częścią budżetu każdej organizacji, a pracownicy kozła ofiarnego za ten fakt są zabójcą morale.

Manewry polityczne odcisnęły swoje piętno na systemach emerytalnych. Korzyści zmniejszyły się, a koszty ponoszone przez pracowników wzrosły. Podczas gdy sektor prywatny nie musi zajmować się politykami korygującymi ich świadczenia emerytalne, pracownicy sektora prywatnego również zmniejszyli swoje świadczenia emerytalne. W obu sektorach stabilność planów emerytalnych nie jest już gwarancją.

Większość pracowników federalnych uczestniczy w federalnym systemie emerytalnym pracowników. Ten system ma swój własny trójstopniowy stołek Social Security, wypłatę renty i plan oszczędności osobistych o nazwie Thrift Savings Plan.Pracownicy federalni, którzy nie uczestniczą w FERS, wnoszą wkład w system emerytalny służby cywilnej, który jest tylko rentą. W przypadku obu systemów renty są programami określonych świadczeń.

Rządy państwowe i lokalne, które mają własne systemy emerytalne, mają zazwyczaj programy określonych świadczeń, które wymagają udziału pracowników. Wiele z nich ma opcje oszczędności osobistych, takie jak 401 (k) s i IRA, ale te składniki rzadko są obowiązkowe.

Oszczędności osobiste

Jak wspomniano wcześniej, niektóre systemy emerytalne mają opcje lub wymagania dotyczące oszczędności osobistych. Plan oszczędnościowy rządu federalnego jest do pewnego stopnia obowiązkowy. Agencje wpłacają kwotę równą części wynagrodzenia pracownika. Pracownik może wnieść więcej. Wkład jest motywowany przez dopasowanie wkładów do pewnego stopnia, co oznacza, że ​​agencje będą pasować lub częściowo pasować do tego, co pracownicy wnoszą z własnej woli.

Gdy osobiste pojazdy oszczędnościowe nie mają dopasowanych funkcji, pracownicy publiczni nie mają motywacji do korzystania z planu systemu emerytalnego zamiast tych oferowanych przez prywatne firmy inwestycyjne. Podobnie jak wiele innych sponsorowanych przez rząd planów oszczędności osobistych, Thrift Savings Plan oferuje ograniczone opcje inwestycyjne w porównaniu z prywatnymi firmami inwestycyjnymi.

Bez względu na to, jak pracownicy publiczni zdecydują się oszczędzać na emeryturę, ważne jest, że faktycznie oszczędzają. Dni polegania na ubezpieczeniach społecznych i emerytur już dawno minęły.

Utrzymanie równowagi

Jak sugeruje metafora stolca, każda noga stolca jest ważna. Pracownicy rządowi powinni zwracać uwagę na każdą nogę i zapewnić jej stabilność. Ubezpieczenia społeczne i plany emerytalne są w dużej mierze poza kontrolą pracownika, więc miejsce, które pracownicy mogą najbardziej zmienić w długoterminowej stabilności, to oszczędności osobiste.

Pracownicy publiczni starający się zmaksymalizować swoje bezpieczeństwo emerytalne powinni skonsultować się z doradcami finansowymi za pośrednictwem swoich systemów emerytalnych lub prywatnych firm inwestycyjnych. Niektóre systemy emerytalne mają umowy z prywatnymi doradcami finansowymi, którzy pracują na obniżone stawki i mają doświadczenie w pracy z pracownikami publicznymi.