Czym jest dziennikarstwo narracyjne?

Wciągający styl opowiadania historii, dziennikarstwa narracyjnego jest wykorzystywany do zniewalania czytelników poprzez przyciąganie ich do historii z większą szczegółowością niż w tradycyjnych wiadomościach. Jest to popularny format dla czasopism takich jak The New Yorker i może być trudny do zdefiniowania i napisania.

Kluczem do dziennikarstwa narracyjnego jest prawda. Chociaż pisarzom może być łatwo opisać się w ich opowiadaniach, muszą odnosić fakty i unikać upiększania. Z tego powodu jest to wymagająca forma dziennikarstwa, która wymaga praktyki i dużej dbałości o szczegóły.

Czym jest dziennikarstwo narracyjne

Dziennikarstwo narracyjne jest formą dziennikarstwa różniącą się od zwykłych artykułów prasowych, które oferują czytelnikom tylko podstawowe informacje o tym, kto, co, gdzie, kiedy i dlaczego historia. Narracyjne wiadomości są dłuższe niż proste wiadomości i pozwalają pisarzowi na wykorzystanie większej liczby elementów prozy.

Historie uważane za dziennikarstwo narracyjne często pojawiają się w czasopismach i pozwalają dziennikarzowi podejść do tematu na różne sposoby. Słynny dziennikarz Tom Wolfe zalicza się do pionierów wykorzystania dziennikarstwa narracyjnego.

Dziennikarstwo narracyjne znane jest również jako dziennikarstwo literackie lub dziennikarstwo długotrwałe.

Co definiuje dziennikarstwo narracyjne

Wśród profesjonalnych pisarzy jest wiele dyskusji na temat tego, co definiuje dziennikarstwo narracyjne i jak przydatne jest to. Jest to cienka linia między opowiadaniem historii a prawdą.

Opowieść narracyjna musi zawierać całą dokładność i fakty każdej wiadomości. Wielu pisarzy rozciągnęło tę granicę i zostało złapanych i wzywanych do przesady. Tylko dlatego, że sięgasz do sfery opowiadania historii, nie oznacza, że ​​możesz sfabrykować prawdę. Z tego powodu wielu redaktorów jest nieufnych wobec narracji.

Narracje są często pisane w sposób opowiadania historii z taką samą szczegółowością, jaką zawiera powieściopisarz w książce, tylko w krótszym, niefabrykowanym dziele. Obejmują one charakter osoby, miejsca lub rzeczy i używają prozy opisowej, aby wprowadzić czytelnika w historię, często z zamiarem wywołania uczucia.

Dość często celem narracji jest przekazanie czytelnikom historii, z którą mogliby się odnieść, postawienie pytań, na które niełatwo jest odpowiedzieć lub w jakiś sposób pobudzających do myślenia. Poprzez opisowe słowa pisarz próbuje stworzyć historię z celem i narracją, często podejmując silne tematy, takie jak ludzkie zainteresowanie, kultura lub historia.

Wielu dziennikarzy narracyjnych decyduje się zanurzyć w swoim temacie. Mogą spędzić miesiąc na ulicy, aby opowiedzieć o życiu bezdomnej matki lub wędrować przez podwórka Ameryki łączące historyczne miejsca, o których dawno zapomniano.

Chociaż trudno jest zdefiniować, w najbardziej podstawowym, dziennikarstwo narracyjne wykracza poza prezentowanie podstawowych informacji. Próbuje dotrzeć do prawdziwego serca historii, nie ulegając samozadowoleniu.