Basic Enlisted Submarine School (BESS)

17 marynarzy, zapakowanych jak sardynki do pokoju większego niż pokój dzienny przeciętnego Amerykanina, w pełnym stroju bojowym otrzymywało najnowszą serię szkoleń z zakresu kontroli uszkodzeń, przechodząc przez powtórzoną przestrzeń podwodną znaną jako „ mokry trener. ”

W ciągu zaledwie kilku minut ci sami Żeglarze zostaną zamknięci w tej samej przestrzeni, walcząc z wyciekami z rur i kołnierzy, a także z szybko rosnącym poziomem wody, w gorączkowym wysiłku „ratowania łodzi”

Historia się rozwija

Zaledwie szybka jazda krętą drogą od mokrego trenera, kolejna grupa marynarzy przygotowała się do uratowania statku. Tylko, że ich potencjalnym zagrożeniem nie będzie woda; ci chętni Żeglarze zmierzyli się z ciemnym pokojem pełnym dymu i palącego, płonącego ognia.

Wkrótce oba zestawy uczniów będą walczyć o wykonanie dwóch zupełnie różnych zadań. Nie może być nic tak różnorodnego jak ogień i woda, ale wykonując swoje niezależne zadania, żeglarze dążą do jednego wspólnego celu - próby przejścia.

Jako studenci podstawowej szkoły okrętów podwodnych marynarki wojennej (BESS) uczniowie od dawna borykają się ze stresem i napięciem w ostatnim tygodniu szkolenia. Trenerzy stanowią ostatnią przeszkodę dla niedoszłych podwodnych przed ukończeniem BESS, zamykając miesięczny proces uczenia się.

Uczniowie również nie tracą znaczenia dnia. „To zdecydowanie nerwowy dzień dla nas wszystkich” - powiedział Seaman Brandon Nims, gdy czekał na szkolenie w zakresie gaśnic. „Naprawdę niektórzy faceci tracą sen. Wiem, że byłem bardzo zdenerwowany, po prostu wiedząc, że to koniec BESS. To coś więcej niż tylko szkolenie dla nas. ”

Dodatkowym obciążeniem wydarzenia jest zatłoczony aspekt tygodniowego harmonogramu szkoleń. Przed końcowym scenariuszem grup spędzają dwa dni na szkoleniu i ćwiczeniu w trenerze mokrym.

Stosunkowo szybkie tempo praktycznego szkolenia okazało się kolejną barierą dla uczniów do przekroczenia.

„Myślałem, że wszystko będzie trochę wolniejsze”, powiedział Electronics Drawn Seaman Recruit Joseph Drawns po zakończeniu swojego czasu w mokrym trenerze. „Musiałeś naprawdę być na palcach. (Instruktorzy) musieli zmieścić wiele informacji w krótkim czasie, więc po prostu wrzucali rzeczy do naszych głów.Kiedy nadszedł czas na wykonanie, czasami trudno było wszystko zapamiętać od razu. ”

Tempo ostatniego tygodnia zdawało się odzwierciedlać poprzednie trzy, w których marynarze - najprostsi z obozu startowego - zaczęli tworzyć podstawy do zostania podwodnym.

Ścieżka zaczyna się tuż przed klasyfikacją do BESS, kiedy potencjalni uczniowie są zmuszani do wytrzymania podwodnego trenera ucieczki. Trener, który symuluje ogólny układ bagażnika podwodnego klasy 637, pozwala uczniom na zastosowanie szkolenia wychodzenia, którego uczą się w podstawowym środowisku szkolnym.

Wiąże się to z tym, że marynarze zmuszają się, po cztery na raz, do ciasnego włazu ewakuacyjnego, który wkrótce napełnia się wodą. Następnie każdy z nich ma „kaptur Steinke”, rodzaj nadmuchiwanej maski, która pozwala przyszłym podwodnym oddychać podczas zanurzania się pod wodą, aby uciec ze zbiornika z wodoszczelnego włazu otwierającego się na basen. Gdy tam dotrą, Żeglarze zbierają się w ciasny ryzalit, a potem płyną po basenie. Jedno jest pewne - jeśli ktoś w klasie jest klaustrofobiczny, nie trzeba długo czekać.

„To ostatnia rzecz, którą chcesz mieć na łodzi podwodnej”, powiedział Curt Ramsey, jeden z instruktorów szkolenia uciekinierów, technik informatyki drugiej klasy (DV). „Powinno to zidentyfikować osoby, które mogą mieć z tym problem. Pomiędzy posiadaniem kaptura blisko twarzy a ciasnym otoczeniem zbiornika nikt nie powinien nas oszukać. ”Pomimo porywającego strachu spowodowanego klaustrofobią Ramsey powiedział, że większość ludzi, którzy wpadają w panikę w warunkach, jest w stanie„ zebrać się i ukończyć szkolenie.

Część ucieczki ze szkoły była zaskoczeniem dla wielu uczniów. „Nie miałem pojęcia, że ​​można nawet uciec z łodzi podwodnej” - powiedział Drawns. „Doszedłem do wniosku, że twoja łódź się skończyła. Naprawdę zwracałem uwagę w tej klasie. ”

I ta instrukcja dla klas zapoczątkowała większość uczniów w basenie, powiedział Seaman Recruit Joshua Henderson. „Ucieczka była dość intensywna, ale wyjaśniono nam to bardzo dobrze w klasie. Więc wiedzieliśmy, co robić, kiedy tam dotarliśmy. ”

Uczniowie zakończyli udany dzień u trenera ucieczki, wykonując podwójną ucieczkę, której kulminacją było nauczenie się używania tratwy jednoosobowej. „Po zakończeniu wszyscy byli bardzo podekscytowani” - powiedział Henderson. „Wszyscy byliśmy szczęśliwi, że udało nam się to skończyć”.

Jednak poczucie spełnienia nie może trwać długo. W następnym tygodniu uczniowie trenera ucieczki uczęszczają na oficjalny start BESS.

Poniżej znajduje się trzytygodniowy okres intensywnej nauki w klasie, która codziennie stawia przed studentami wyzwanie. „To było o wiele trudniejsze, niż się spodziewałem” - powiedział Michael Bybee, strażak mechanika Mate. „Informacje zostały zatłoczone w twoich głowach, abyś nie miał czasu na oddychanie. Zajęło nam to prawie każdą sekundę tutaj.

Zgodnie ze słowem Bybee typowy dzień szkolenia trwał od 7 rano do 16:00 z godziną na lunch. W tym czasie instruktorzy zadbali o spakowanie jak największej liczby lekcji w dzień studenta.

„To coś, co naprawdę musimy zrobić”, powiedział MM1 (SS) John Roberts, jeden z instruktorów BESS. „Trzy tygodnie wydają się być długim czasem dla niektórych ludzi, ale kiedy masz tak wiele rzeczy do nauczenia, jak my, potrzebujesz cały czas. Praktycznie przechodzimy przez każdy system i główny sprzęt na łodzi. To dużo informacji. ”

Poznanie wszystkich tych informacji wymaga dłuższego niż przeciętny dnia szkolnego dla uczniów. Po przerwie około 16:00 aby odpocząć i zjeść obiad, prawie wszyscy studenci wracają do budynku szkolnego o 18:00 na trzy godziny nauki w nocy. Rzadkie wyjątki od badań nocnych są przyznawane uczniom, którzy doskonale radzą sobie w klasie.

Dodaj to do zbiórki o 5:15 na śniadanie, a studenci BESS wiedzą, że są na długi dzień.

„Przez te kilka tygodni dzień był tylko szkołą” - powiedział Drawns. „Potem rzucasz nocną naukę i masz tylko trochę wolnego czasu w ciągu tygodnia. Ale bez względu na to, jak bardzo nienawidzisz nocnych studiów, naprawdę tego potrzebujesz ”.

To studium nocne przydaje się uczniom podczas każdego z trzech głównych testów w trakcie szkoły. Wszyscy marynarze w szkole muszą zdać testy, aby ukończyć szkolenie w szkole podwodnej.

Dopiero po zdobyciu trenera ucieczki i przejściu przez budynek szkolny uczniowie mogą rzucić wyzwanie rwącym wodom i palącym się pożarom.

To chwila, w której są bardziej niż szczęśliwi widząc. „Po zrobieniu niczego poza siedzeniem w klasie przez kilka tygodni, było to mile widziane” - powiedział Bybee. „Cały czas czekacie na trenerów. Prawie siedzisz i śnisz o walce z pożarami i łataniu przecieków. ”

Gdy klasa osiągnie ten punkt, grupa dzieli się na dwie części i naprzemiennie na dwa dni w każdym trenerze. Dla każdego pierwszy dzień jest wyłącznie dniem zajęć. Instruktorzy wykorzystują ten czas, aby omówić podstawowe scenariusze i zasady ze studentami. Drugi dzień treningu ma miejsce, gdy cała akcja ma miejsce.

Dla uczniów w szkoleniu przeciwpożarowym oznacza to przebieranie się w pełny strój bojowy i przechodzenie przez kilka różnych scenariuszy gaśniczych, w tym użycie gaśnic, węży i ​​autonomicznych aparatów oddechowych.

Przez cały czas Żeglarze walczą z rzeczywistymi pożarami ograniczonymi do sterowni. „To dodało nam nowego skrętu”, powiedział Bybee. „Ciepło spadające z tych pożarów było świetne. To było symulowane, ale było prawdziwe. Wcześniej nic takiego nie było. ”

Ciepło z ognia mogło być prawdziwe, ale instruktorzy są w pobliżu, aby zapewnić, że każda ewolucja jest prowadzona bezpiecznie. „Chcemy, aby uczniowie dobrze zrozumieli, co wydarzy się w prawdziwym pożarze łodzi podwodnej” - powiedział instruktor pożarnictwa MM2 (SS) Laurence Georghan, „ale w klasach BESS wszystko jest bardzo uporządkowane i sztywne. Musimy się upewnić, że wszystko jest zrobione bez kontuzji. ​​”

Zapewniając bezpieczeństwo, instruktorzy budują trening na szczyt dzięki scenariuszowi, który testuje to, czego uczniowie nauczyli się podczas wcześniejszych sesji. „Po ich wprowadzeniu i poinformowaniu ich o tym, czego używają”, powiedział Georghan, „uderzamy ich w sytuację, w której wybuchnie ogień i muszą zdecydować, jakiego rodzaju agentem jest odpalenie ognia. Jesteśmy po to, aby upewnić się, że nic nie pójdzie nie tak, ale w tej sytuacji uczniowie BESS mają zdecydowanie większą kontrolę niż wcześniej. ”

Do końca dnia uczniowie powinni być w stanie zwalczyć płomienie różnego rodzaju pożarów, jeśli zajdzie taka potrzeba.

Jednak ci, którzy skończyli z częścią gaśniczą, mają tylko połowę czasu w tygodniu. To, co czeka ich w mokrym trenerze, to ponad 20 000 galonów rozpylonej wody z 12 przecieków w symulowanym układzie maszynowni niższego poziomu klasy SSBN 650.

Dla tych, którzy nie są przyzwyczajeni do wody o wysokości pasa, ćwiczenie kontroli szkód może być wstrząsającym doświadczeniem. „Poziom wody rośnie tak szybko”, powiedział Nims o swoim czasie w mokrym trenerze. „Zdecydowanie otwiera oczy na to, co może się tam wydarzyć. Wiesz, że wszystko jest kontrolowane, ale może stać się dość przerażające. ”

Ale w końcu młodzi żeglarze BESS wiedzą, że to szkolenie, które mogą wykorzystać, czy tego chcą, czy nie. „Zdecydowanie musimy to wiedzieć, kiedy wychodzimy na łódź” ​​- powiedział Bybee. „Mam nadzieję, że nigdy go nie użyję, ale znając moje szczęście, przyda się”.