Co to jest art. 15?

Wojsko ma własne prawa i przepisy, które można znaleźć w Jednolitym Kodeksie Sprawiedliwości Wojskowej (UCMJ). Kiedy członek służby poważnie łamie zasady, aby wymagać rozprawy sądowej, członek służby może zażądać sądu wojskowego i być sądzony przez ławę przysięgłych składającą się z oficerów wojskowych, oficerów lub członków zaciągniętych w zależności od rangi oskarżonego. Pomniejsze przestępstwa będą zazwyczaj słyszane przez oskarżoną sieć dowodzenia.

Często zadawanym pytaniem przez rekrutów starających się dołączyć do wojska jest, „Co to jest art. 15?”

Definicja

Jeśli członek wojska wpadnie w kłopoty z powodu drobnego wykroczenia i nie wymaga przesłuchania sądowego, art. 15 UCMJ zezwala dowódcy na podjęcie decyzji o niewinności lub winy i, w razie konieczności, nałożenie kary na sprawcę. Znany również jako Non-Judicial Punishment (NJP), przesłuchanie na podstawie art. 15 pozwala na natychmiastowe dowodzenie służbowe sprawcy UCMJ w celu obsługi „wewnętrznych” mniejszych przestępstw, które nie wymagają procesu lub złamania innych przepisów lokalnych lub federalnych.

W marynarce wojennej przesłuchanie na podstawie art. 15 nazywa się masztem kapitana (lub masztem admirała) w zależności od rangi dowódcy członka.

W Korpusie Piechoty Morskiej nazywa się to „Godziny urzędowania”. W armii i lotnictwie nazywane jest po prostu przesłuchaniem na podstawie art.

Jeśli ktoś popełnia przestępstwo karne, prowadzone jest postępowanie na podstawie art. Sprawca może zwrócić się do sądu wojskowego, jeśli uważa, że ​​warto ryzykować wyższą karę. Przesłuchanie na podstawie art. 15 jest bardziej postępowaniem prawnym niż procesem, który obejmuje łańcuch dowodzenia z referencjami przemawiającymi za lub przeciw oskarżonemu. Dowódca wysłucha postępowania zgodnie z art. 15, jeśli przestępstwo jest zbyt małe, aby uzasadnić sąd wojenny w pełnym wymiarze.

Najlepiej myśleć o artykule 15 jako o sądzie wykroczenia, w przeciwieństwie do sądu o przestępstwie (co byłoby bardziej wskazujące na sąd wojenny). Poniżej znajdują się szczegóły procesu na podstawie art.

Przestępstwa podlegające karze na mocy art. 15

Aby zainicjować akcję na podstawie Artykułu 15, dowódca musi mieć powody, by sądzić, że członek ich dowództwa popełnił przestępstwo na mocy UCMJ. Artykuł 15 daje dowódcy uprawnienia do karania osób drobne wykroczenia. Termin drobne wykroczenie spowodował pewne obawy w administracji NJP. Podręcznik sądów wojennych (MCM) wskazuje, że termin „drobne wykroczenie” oznacza niewłaściwe zachowanie, które zwykle nie jest poważniejsze niż to, które zwykle jest rozpatrywane w przypadku sądów wojennych (gdzie maksymalna kara wynosi trzydzieści dni).

Część 1: Charakter przestępstwa

Podręcznik sądów wojennych wskazuje, że przy ustalaniu, czy przestępstwo jest niewielkie, należy wziąć pod uwagę „charakter przestępstwa”. W wojskowym prawie karnym istnieją dwa podstawowe rodzaje niewłaściwego postępowania: wykroczenia i przestępstwa. Naruszenie dyscyplinarne stanowi naruszenie standardów rutynowego funkcjonowania społeczeństwa.

• Okoliczności. Okoliczności związane z popełnieniem wykroczenia dyscyplinarnego są ważne dla ustalenia, czy takie naruszenie jest niewielkie. W przypadku naruszeń dyscyplinarnych dowódca musi mieć swobodę rozważenia wpływu okoliczności wokół sprawy. Swoboda dowódcy w usuwaniu naruszeń dyscyplinarnych jest znacznie większa niż jego swoboda w radzeniu sobie z przestępstwami.
• Przestępstwa poza bazą. Dowodzący oficerowie i oficerowie odpowiedzialni mogą dysponować drobnymi wykroczeniami dyscyplinarnymi (które mają miejsce na lub poza bazą) w NJP. O ile wykroczenie poza bazą nie zostało wcześniej rozstrzygnięte przez władze cywilne, nie ma ograniczeń co do autorytetu władz wojskowych w zakresie rozwiązywania takich przestępstw w NJP.

Część 2: Prawo oskarżonego do żądania sądu przez sąd wojenny

Z wyjątkiem przypadku osoby przywiązanej do statku lub zaokrętowanej na statku, oskarżony może zażądać procesu sądowego w zamian za NJP. Kluczowym czynnikiem decydującym o tym, czy dana osoba ma prawo żądać rozprawy, jest czas nałożenia NJP, a nie czas popełnienia przestępstwa.

Podgrzewanie. Niesądowa kara wynika z dochodzenia w sprawie bezprawnego zachowania i późniejszego przesłuchania w celu ustalenia, czy iw jakim stopniu oskarżony powinien zostać ukarany. Zasadniczo, po złożeniu skargi do dowódcy oskarżonego (lub jeśli dowódca otrzyma raport z dochodzenia z wojskowego źródła ścigania), dowódca jest zobowiązany do przeprowadzenia dochodzenia w celu ustalenia prawdziwości sprawy.

Jeśli po wstępnym dochodzeniu dowódca uzna, że ​​rozprawa NJP jest właściwa, dowódca musi poinformować oskarżonego, że NJP jest rozpatrywany pod kątem przestępstwa, wraz z rozważanym działaniem, podejrzeniem o popełnienie przestępstwa, dowodami rządowymi, prawem do odmowy NJP i prawo do konferowania z niezależnym doradcą.

Część 3: Limity kar

Maksymalna kara w każdym przypadku z art. 15 jest ograniczona przez stopień / status oficera nakładającego, jak również przez rangę oskarżonego. To, czy sprawa ma miejsce na lądzie, czy na morzu, również nakłada ograniczenia na karę.

Oficer oskarżony. Jeśli kara zostanie nałożona na 0-4 lub więcej, oficer orzekający może po prostu upomnieć oskarżonego lub umieścić go na podstawie lub na zasadzie ograniczenia na czwarty okres czasu. Przepadek wynagrodzenia, dodatkowy obowiązek, obniżenie klasy, a także poród w więzieniu wojskowym, a nawet chleb i woda lub zmniejszone racje żywnościowe. Zmniejszenie ilości jedzenia i wody jest rzadko, jeśli w ogóle, używane.

Część 4: Odwołania

Osoba ukarana zgodnie z artykułem 15 może odwołać się od nałożenia takiej kary za pomocą właściwych kanałów do właściwego organu odwoławczego. Istnieją tylko dwie podstawy do odwołania: kara była niesprawiedliwa lub kara była nieproporcjonalna do popełnionego przestępstwa.

Część 5: Działania łagodne i naprawcze

Uzyskanie łaski po tym fakcie jest trudne do uzyskania od organu zwołującego, z wyjątkiem pewnego odroczenia i zrzeczenia się wynagrodzenia członkom rodziny. Posiadanie doświadczonego adwokata wojskowego może pomóc ci w postprocesie, upewniając się, że wszelkie umowy przedprocesowe nie ograniczają łaski.