W jaki sposób wytwórnia płytowa decyduje o tym, do czego należy zapłacić

Jedną z rzeczy, która często kusi muzyków do podpisania umowy płytowej, jest obietnica zaliczki. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku nowopowstałych aktów, które przechodzą przez własne grosze i dokonują wielu finansowych poświęceń w tym procesie. "Porada!" Mówią. „Będziemy bogaci!”

Cóż, nie tak szybko. Najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest to, że postęp jest taki: a postęp. Jest to zaliczka na poczet opłat licencyjnych, których spodziewasz się (nadzieja) zarobić na przyszłej sprzedaży płyt, a etykieta wymaga zwrotu zaliczki. W rzeczywistości będą one utrzymywać przychody, dopóki nie odzyskają pełnej kwoty zaliczki, a to odnosi się do wielu albumów i zaliczek. Dzieje się tak, ponieważ postępy wytwórni płytowych są krzyżowo zabezpieczone - bardzo ważna koncepcja do opanowania; więc dowiedz się więcej o tym tutaj.

Jest Twoje ostrzeżenie, że jesteś zbyt podekscytowany zaawansowaną gotówką. Ale teraz, co naprawdę chcesz wiedzieć - w jaki sposób wytwórnie płyt decydują o wysokości zaliczki?

Jak oni decydują?

Odpowiedź brzmi: to część sztuki i nauki. Dla twojego pierwszego postępu - zaliczki na pierwszy album, który nagrywasz z etykietą jako część umowy na wiele albumów lub na jedyny album w ramach jednego albumu - etykieta będzie uwzględniać wiele różnych czynników. W szczególności wytwórnie indie zastanowią się, ile mogą sobie pozwolić na zapłatę i nadal mają wystarczającą ilość gotówki na promocję albumu. Jeśli pracujesz z indie, wybranie niewielkiej zaliczki w zamian za większe wydatki promocyjne jest właściwym wyborem na dłuższą metę.

Rozważania

Główne wytwórnie rozważą takie rzeczy, jak planują wydać na promocję oprócz liczby kopii, które według nich mogą sprzedać twoje wydanie, aby odzyskać zaliczkę i zarobić dodatkowe pieniądze. Oczywiście, indie bierze również pod uwagę potencjał sprzedaży, ale dla wielu indie to kwestia czystego przepływu środków pieniężnych. Nawet jeśli uważają, że możesz sprzedać miliony, nie mogą zapłacić ci zaliczki na pokrycie tego.

To część artystyczna. Etykiety uwzględniają Twój potencjał sprzedażowy, często w oparciu o to, co już osiągnąłeś, a także plany tras koncertowych, opinie otrzymane od Twojej muzyki i inne. Jednak nadal jest to hazard, ponieważ nie wiedzą, czy zaliczka będzie za mała, za duża, czy po prostu odpowiednia (choć możesz liczyć na to, że próbują się zignorować, jeśli nie jesteś przedmiotem intensywna wojna licytacyjna). Część naukowa zawiera zaawansowaną formułę związaną z nagraniami płytowymi.

Formuły te nie są uwzględniane we wszystkich transakcjach płytowych, ale jeśli podpisujesz umowę z dużą wytwórnią, dobry prawnik może nalegać, aby umowa zawierała formułę. Jak to działa, przedstawiając równanie matematyczne do określania zaliczki dla każdego albumu w ramach umowy z wieloma albumami. To równanie zazwyczaj ustawia zaliczkę jako procent opłat licencyjnych zarobionych na poprzednim albumie. Zwykle istnieje również minimalna i maksymalna kwota wypłaty określona we wzorze. Wartość procentowa jest obliczana przy użyciu sprzedaży z określonego terytorium w określonym okresie (np. Sprzedaż w USA przez dziewięć miesięcy po wydaniu albumu).

Formuła jest stosowana do każdego wydania; więc sprzedaż dwóch albumów będzie decydować o awansie trzech albumów, tantiemy albumowe trzy będą decydować o awansie albumu na cztery i tak dalej.

Piękno formuły polega na tym, że nagradza dobrą sprzedaż i oszczędza, gdy sprzedaż spada.

Wniosek

Najlepszą rzeczą do zrozumienia o postępach jest jednak początek: to nie są darmowe pieniądze. To bardziej jak kredyt. Weź to, czego potrzebujesz i poczekaj, aż wejdzie sprzedaż; pozwoli ci to lepiej kontrolować swoją karierę.