Jak wybrać odpowiedni punkt widzenia dla swojej historii

Punkt widzenia opowieści to perspektywa, z której opowiadana jest historia. Pisarze mogą opowiedzieć swoją historię z jednej z trzech perspektyw:

• Pierwsza osoba:głównie za pomocą „ja” lub „my”
• Trzecia osoba:głównie za pomocą„on”, „ona” lub „to”, co może być ograniczone lub wszechwiedzące
• Druga osoba:głównie za pomocą"ty i Twój"

Jako pisarz musisz strategicznie wybrać punkt widzenia, który pozwoli Ci najbardziej efektywnie rozwijać swoje postacie i opowiedzieć swoją historię.

Punkt widzenia pierwszej osoby

Kiedy autor używa zaimków „ja”, „ja”, „ja”, „my” lub „mój”, aby opowiadać historię, ten kawałek fikcji wykorzystuje punkt widzenia pierwszej osoby. Ze wszystkich sposobów opowiadania historii ten punkt widzenia jest najłatwiejszy w użyciu, ponieważ pisarz „rozmawia” z czytelnikiem i łatwo jest pozostać w charakterze. W tym punkcie czytelnicy doświadczają świata zastępczo przez narratora.

Zaletą punktu widzenia pierwszej osoby jest to, że można natychmiast połączyć się z czytnikiem. Wadą tego podejścia jest ograniczenie się do siebie, ponieważ piszesz tylko z jednej perspektywy.

Przykład: Klasyczna powieść Hermana Melville'a z 1851 r. „Moby Dick” jest przykładem perspektywy z perspektywy pierwszej osoby. Historia opowiedziana jest z punktu widzenia marynarza Ishmaela i ma jedną z najsłynniejszych linii otwierających literaturę: „Zadzwoń do mnie Ishmael”. Czytelnik jest natychmiast wciągany.

Punkt widzenia drugiej osoby

Kiedy narrator używa zaimka „ty” lub „twój”, aby opowiedzieć historię, jest to przypadek wykorzystania punktu widzenia drugiej osoby. Historia rozwija się z perspektywy obserwatora, który mówi bezpośrednio do czytelnika. Na przykład: „Poszliście rano do szkoły”.

Punkt widzenia drugiej osoby jest rzadko używany, ponieważ ten styl pisania jest łatwy w obsłudze - sprawia, że ​​jest to najtrudniejszy punkt widzenia. Ale jeśli nad tym pracujesz, można to zrobić i zrobić dobrze.

Zaletą punktu widzenia drugiej osoby jest możliwość natychmiastowego zaangażowania czytelnika. Jeśli czujesz potrzebę zanurzenia czytelnika od samego początku, spróbuj tego podejścia. Wadą jest to, że bardzo trudno jest skutecznie przekazać historię, gdy rozmawia się bezpośrednio z czytelnikiem.

Przykład: Najlepiej sprzedająca się powieść Jaya McInerneya „Bright Lights, Big City” jest doskonałym przykładem punktu widzenia drugiej osoby i książki, którą należy rozważyć, zanim zaczniesz pisać z tej perspektywy. McInerney napisał książkę w drugiej osobie, ponieważ główny bohater nie ma nazwy, i starał się, aby doświadczenia i wyzwania jego centralnej postaci były jak najbardziej osobiste.

Punkt widzenia osoby trzeciej

W punkcie widzenia trzeciej osoby narrator używa zaimków „on”, „ona”, „oni” lub „to”, aby opowiedzieć historię. Pomyśl o tym, jak ty (pisarz) działający jako outsider patrzący na akcję.

Punkt widzenia trzeciej osoby jest najczęściej używaną perspektywą ze względu na wszystkie oferowane opcje. Ta perspektywa daje autorowi większą elastyczność niż pozostałe dwie perspektywy. Jeśli piszesz w tym trybie, jesteś „obserwatorem” obserwującym, jak się rozwija. To tak, jakby ktoś był w teatrze oglądając sztukę z kilkoma aktorami.

Jeśli zdecydujesz się pisać z tej perspektywy, możesz pisać w trzeciej osobie wszechwiedzącej, gdzie myśli wszystkich bohaterów zostaną ujawnione czytelnikowi lub możesz wybrać osobę trzecią ograniczoną, gdzie czytelnik widzi umysł tylko jednego postać - w całej powieści lub w konkretnych sekcjach.

Zaletą punktu widzenia trzeciej osoby jest to, że autor może pisać z szerszej perspektywy. Wadą jest to, że nawiązanie połączenia z czytnikiem może być trudne.

Przykład: Książka taka jak „Anna Karenina” mogła być napisana tylko z perspektywy trzeciej osoby. To dlatego, że pozwolił autorowi, Leonowi Tołstojowi, być znacznie swobodniejszym w spisku, niż gdyby mógł zdecydować się na pisanie w jednym z dwóch innych punktów widzenia.

Wypróbuj nowy punkt widzenia

Pomimo przewagi trzeciej osoby, początkujący pisarze mają tendencję do polegania na pierwszej osobie, ponieważ jest to łatwiejsze lub piszą o sobie. Nawet jeśli twoja historia jest autobiograficzna, rozważ wypróbowanie trzeciej osoby. Dzięki temu będziesz mógł zobaczyć swoją historię bardziej beznamiętnie i pozwolić jej opowiedzieć bardziej efektywnie. Może również wskazywać wskazówki dotyczące historii, której nie wziąłeś pod uwagę.

Przy wyborze ograniczonej i wszechwiedzącej perspektywy łatwiejsze może być użycie trzeciej osoby, która nadal ściśle przywiązuje się do punktu widzenia jednej osoby. Możesz zacząć od osoby trzeciej, jeśli chcesz, przełącz się na wszechwiedzącego, jeśli okaże się, że potrzebujesz więcej niż jednego punktu widzenia, aby opowiedzieć swoją historię. Ta możliwość zmiany biegów powinna Ci ułatwić.

Jeśli twoja historia uderza w ścianę, rozważ zmianę punktu widzenia. Początkujący pisarze mogą jęczeć na pomysł przepisania całej historii, ale tak wielu profesjonalnych pisarzy najpierw dowiedziało się, który punkt widzenia jest dla nich najlepszy.