Plusy i minusy pracy w korporacyjnej klinice weterynaryjnej

Korporacyjna klinika weterynaryjna to praktyka, której właścicielem i operatorem jest firma. Jest to inny model biznesowy niż tradycyjna prywatna praktyka, w której klinika jest własnością i jest prowadzona przez indywidualnego lekarza weterynarii lub niewielką grupę lekarzy weterynarii. Liczba praktyk korporacyjnych stale rosła w ostatnich latach, a tego typu praktyki stają się dość powszechne w branży weterynaryjnej.

W Stanach Zjednoczonych najważniejszymi klinikami weterynaryjnymi są Banfield and Veterinary Clinics of America (VCA). Banfield, pionierski podmiot w branży weterynaryjnej, został założony w 1955 roku. Banfield może się teraz pochwalić około 800 klinikami, głównie zlokalizowanymi w sklepach PetSmart, a firma zatrudnia ponad 2000 weterynarzy. Veterinary Clinics of America (VCA), kolejny wiodący gracz w branży, ma ponad 600 klinik i ponad 1800 lekarzy weterynarii pracujących w siedzibie firmy.

Istnieje również szereg regionalnych podmiotów korporacyjnych i mniejszych łańcuchów krajowych, które konkurują z dużymi dwoma.

Korporacyjne kliniki weterynaryjne, które nie są wyłącznie amerykańskim zjawiskiem, pojawiają się coraz częściej na rynkach międzynarodowych. Na przykład w Zjednoczonym Królestwie praktyki korporacyjne zaczęły pojawiać się w 1999 r. Po wprowadzeniu rozporządzenia, które ograniczało nieinwazyjną własność klinik.

Spójrzmy na zalety i wady korporacyjnej pracy weterynaryjnej w porównaniu z tradycyjną prywatną praktyką:

Zalety korporacyjnej pracy weterynaryjnej

• Zarządzanie firmą jest całkowicie obsługiwane przez biuro firmy:Lekarze weterynarii w praktyce korporacyjnej nie muszą odwracać uwagi od leczenia pacjentów, aby poradzić sobie z kwestiami kadrowymi, zatrudnianiem nowych techników, prowadzeniem listy płac i innymi czasochłonnymi danymi biznesowymi. To pozwala im skupić swój czas wyłącznie na zapewnieniu opieki nad pacjentem i eliminuje główne źródło stresu.
• Możliwość przenoszenia:Kliniki korporacyjne mogą mieć dużą liczbę klinik na całym obszarze geograficznym. Może to ułatwić przeniesienie do innego regionu, jeśli weterynarz tego chce. Pozwala im także wejść w znane środowisko kliniczne, które jest bardzo podobne do tego, do którego są przyzwyczajeni.

• Regularne harmonogramy pracy:Korporacyjni weterynarze mają tendencję do pracy w dość zestandaryzowanych rozkładach, z mniejszą liczbą nadgodzin niż typowa dla weterynarza w prywatnej praktyce (szczególnie w porównaniu z długimi godzinami, które często są wymagane od właściciela praktyki). Korporacyjne kliniki często utrzymują lekarzy weterynarii w stanie gotowości do wypełnienia, gdy mają weterynarza nieobecnego, lub mogą skorzystać z pomocy weterynarza z innej lokalnej kliniki.
• Zniżki na produkty weterynaryjne:Korporacyjne kliniki weterynaryjne mają większą siłę nabywczą dzięki możliwości dokonywania masowych zamówień zakupu w imieniu wielu praktyk. Mogą być uprawnieni do różnych rabatów na produkty, a niektóre z tych oszczędności mogą zostać przekazane klientom. Lepsze stawki produktów w klinikach korporacyjnych mogą odciągnąć niektórych klientów od tradycyjnej prywatnej praktyki.

• Dobre miejsce dla nowych absolwentów:Nowi absolwenci szkół weterynaryjnych są aktywnie rekrutowani przez sieci korporacyjne, a kliniki korporacyjne mogą być dla nich świetnym miejscem do zdobycia doświadczenia przy rozważaniu ich opcji.
• Strategia wyjścia dla właścicieli praktyki:Ustaleni lekarze weterynarii mogą sprzedawać swoje praktyki podmiotom korporacyjnym jako strategię wyjścia z biznesu. Klinika korporacyjna często utrzymuje członków personelu i pozwala właścicielowi praktyki kontynuować pracę jako pracownik, jeśli tego sobie życzą. Poprzedni właściciel praktyki może również odnieść korzyści w dłuższej perspektywie, zachowując własność fizycznej lokalizacji i wynajmując nieruchomość korporacji.

Cons

• Nie możesz wykupić praktyki jako właściciel:Lekarze weterynarii pracujący w klinikach korporacyjnych nie mają możliwości nabycia własności, jak w prywatnej praktyce. Korporacyjny weterynarz poszukujący udziałów własnościowych musiałby opuścić klinikę i rozpocząć (lub kupić) własną prywatną praktykę.
• Ograniczona zdolność podejmowania decyzji:Weterynarze korporacyjni muszą przestrzegać różnych procedur i „najlepszych praktyk” związanych z cenami i opcjami leczenia. Mają mniejszą elastyczność niż prywatny weterynarz praktykujący w takich sprawach.

• Długi proces zatwierdzania:Kliniki korporacyjne mogą wymagać znacznej ilości dokumentów i obszernego procesu zatwierdzania w celu zakupu sprzętu lub wprowadzenia zmian w procedurach klinicznych.
• Potencjalny nadmierny nacisk na sukces finansowy:Powszechną krytyką medycyny korporacyjnej jest to, że firmy macierzyste koncentrują się zbytnio na dolnej linii. Chociaż osiąganie zysku jest z pewnością celem każdej kliniki (zarówno korporacyjnej, jak i prywatnej), weterynarze korporacyjni mogą odczuwać presję na zwiększanie sprzedaży klientów w celu zwiększenia marży zysku.