Informacje o szkoleniu Marine Corps SERE

Story by Cpl. Ryan D. Libbert

Uwaga: Korpus Piechoty Morskiej nie ma jednego miejsca do szkolenia SERE. Marines prowadzą szkolenia SERE w różnych instalacjach Marine Corps na całym świecie.

CAMP GONSALVES, Okinawa, Japonia - W północnych dżunglach Okinawy znajduje się grupa osób osieroconych, bez pomocy żywności, wody, schronienia i podstawowych potrzeb niezbędnych do przetrwania. Są zmęczeni, głodni i nie mogą się doczekać powrotu do domu po zakończeniu swojej próby.

Może to brzmieć jak epizod „Ocalały” iw pewnym sensie tak jest. Ale zamiast uczestników biorących udział w turnieju są amerykańscy marines, a na końcu nie ma nagrody w wysokości miliona dolarów.

Szkolenie Survival, Evasion, Resistance and Escape (SERE) odbywa się co miesiąc w Jungle Warfare Training Center w Camp Gonsalves.

Według Staffa Sgt. Clinton J. Thomas, główny instruktor w JWTC, celem kursu jest nauczenie Marines umiejętności, których potrzebują, jeśli zostaną oddzieleni od swoich jednostek w strefie walki i muszą przetrwać poza lądem, unikając wroga.

„Skupiamy się bardziej na przetrwaniu i unikaniu części kursu, niż na oporze i ucieczce” - powiedział rodowity Grand Rapids w stanie Michigan. „Uczymy ich na tyle, by przetrwać samodzielnie w dżungli w Okinawie. Jeśli możesz to zrobić, możesz przetrwać niemal wszędzie”.

12-dniowy kurs podzielony jest na trzy fazy: nauczanie w klasie, przetrwanie i unikanie.

W ciągu pierwszych trzech dni marines są umieszczani w środowisku klasowym, gdzie instruktorzy uczą ich podstaw przetrwania. Uczy się, jak identyfikować i łapać żywność, budować narzędzia, uruchamiać pożary i budować schronienie.

Faza przeżycia odbywa się na plaży, na której marines wykorzystują otrzymane szkolenie, przeżywając samodzielnie przez pięć dni bez noża, stołówki i mundurów kamuflażu na plecach.

Ostatnia faza kursu trwa cztery dni, a marines dzielą się na drużyny składające się z czterech do pięciu osób. Zespoły muszą pozostać w ruchu przez błotnistą i splątaną dżunglę, aby uniknąć schwytania przez uczniów z kursu śledzenia człowieka.

„Zbudowaliśmy nasz własny obóz jeniecki (jeńców wojennych), w którym trzymamy uczniów, jeśli zostaną schwytani” - powiedział Thomas. „Zmuszeni są nosić mundury jeńców wojennych, które zrobiliśmy, a instruktorzy przesłuchują i próbują wyciągnąć od nich informacje, aby przetestować ich poziom oporu. Po kilku godzinach rozluźniliśmy ich, aby nie spędzili całego okresu unikania w obozie jenieckim. ”

Podczas pobytu w obozie jenieckim marines są poddawani przymusowej pracy, takiej jak kopanie rowów, napełnianie worków z piaskiem i cięcie drewna. Są one również umieszczane w małej, sześciometrowej komórce w kształcie sześcianu, gdzie kuszą się jedzeniem, aby zrezygnować z informacji.

Podczas omijania schwytania, marines otrzymują wolny zasięg, aby przemieszczać się w dowolne miejsce na terenie treningowym JWTC o powierzchni 20 000 akrów. Gdy zbliża się wieczór, poleca się im znaleźć „bezpieczną strefę”, do której nie mogą wejść porywacze. Jeśli uda się dotrzeć do bezpiecznej strefy, uczniowie będą mogli spać od 5 do 6 godzin na noc. Jeśli nie znajdą strefy, nadal mogą zostać przechwycone i mogą w ogóle spać tylko kilka godzin.

Przeciętny student traci 12-15 funtów podczas kursu. Podczas pobytu w terenie muszą polegać na pożywieniu, które jest im dostarczane przez naturalne źródła pokarmu w dżungli, takie jak korzenie roślin, węże, owady i ryby.

Uczniowie biorący udział w zajęciach uczą się radzić sobie z męką głodu i znużenia, pozostając zmotywowani i doceniając to, przez co przechodzą.

„Myślałem, że część przetrwania była bardzo interesująca”, powiedział Lance Cpl. Daniel L. Pendergast, strzelec z 1. batalionem, 25. pułk morski, teraz przydzielony do 4. pułku morskiego. „Nie jestem przyzwyczajony do chwytania własnego jedzenia i znajdowania lub budowania własnego schronienia. Kurs pokazał mi, gdzie moje ograniczenia są tak dalece, jak długo mogę iść bez jedzenia. Nauka, jak sobie z tym radzić, jest jedyną trudną częścią. ”