Wykorzystanie taserów w egzekwowaniu prawa

W prawie każdej branży technologia wciąż zmienia sposób, w jaki ludzie wykonują swoją pracę. Niezależnie od tego, czy jesteś dziennikarzem, żołnierzem, czy księgowym, twoi koledzy jeszcze kilka lat temu mogą mieć trudności z rozpoznaniem świata, w którym dzisiaj pracujesz, z powodu niesamowitych postępów w technologii.

Funkcjonariusze policji nie różnią się. Narzędzia noszone obecnie przez funkcjonariuszy organów ścigania są pod wieloma względami dalekie od tych, których używali w nie tak odległej przeszłości - z aparatami do noszenia, komputerami w samochodach patrolowych i algorytmami, które mogą przewidzieć przestępczość.

Niewiele narzędzi miało jednak taki wpływ lub budziło tyle kontrowersji, co elektroniczne urządzenie sterujące (ECD), bardziej znane jako Taser.

Koncepcja elektronicznego urządzenia sterującego koncentruje się na idei, że potencjalnie gwałtowne konfrontacje można doprowadzić do względnie bezpiecznego wniosku bez użycia śmiertelnej siły, gdy tylko jest to możliwe. ECD nie ma na celu zastąpienia broni palnej, ale zapewnienie bezpieczniejszego sposobu radzenia sobie z sytuacjami, w których nie występują śmiertelne siły. Najbardziej znanym i najbardziej udanym do tej pory ECD jest Taser, produkowany i dystrybuowany przez Taser International.

Wynalazek paralizatora: Science Fiction wraca do życia

Opracowany w latach 60. przez Johna Covera pistolet Taser jest ucieleśnieniem science fiction, stając się faktem naukowym. Różnił się od innych paralizatorów i broni z elektrowstrząsami tym, że mógł być strzelany i rozmieszczany na odległość. Broń była bezpośrednio pod wpływem popularnych Tom Swift opowiadania science fiction, a mianowicie Tom Swift i jego karabin elektryczny. Słowo „Taser” jest w rzeczywistości skrótem od karabinu elektrycznego Thomas A. Swift.

W przeciwieństwie do fikcyjnego modelu, rzeczywisty Taser nie wystrzeliwuje prądów elektrycznych ani nie strzela przez ściany bez pozostawiania dziur. Zapewnia jednak policji i prywatnym obywatelom środki samoobrony, które mogą złagodzić lub wyeliminować szanse poważnych obrażeń lub śmierci, zarówno na nich samych, jak i na ich napastników.

Nie dość gotowy na Prime Time

Pierwszy model, wymyślony bezpośrednio przez Covera, używał proszku do broni do wystrzeliwania zelektryfikowanych rzutek. Z tego powodu został sklasyfikowany jako broń palna i nie był powszechnie stosowany. Zrozumiałe, że agencje policyjne i prywatni obywatele szukający nieśmiercionośnych lub mniej zabójczych alternatyw dla broni nie byli zainteresowani tym, co uważali za kolejną broń i potencjalną odpowiedzialność.

TASERY Zmień grę

Na początku lat 90. bracia Tom i Rick Smith zwrócili się do Covera, szukając sposobów na zmniejszenie liczby zgonów w wyniku gwałtownej konfrontacji. Grupa stworzyła Taser Powietrza, broń, która wystrzeliła w powietrze za pomocą powietrza zamiast prochu strzelniczego i tym samym zrzuciła klasyfikację broni palnej. Nowa metoda rozmieszczenia pozwoliła mu stanąć na własną rękę jako nieśmiercionośna broń pośrednia.

Wkrótce opracowano nowe, bardziej skuteczne i wszechstronne urządzenie, a społeczność organów ścigania zaczęła dostrzegać potencjalne korzyści dla urządzenia. W 1999 r. Agencje w całym kraju zaczęły kupować broń dla swoich oficerów.

Gdy zaczęło się rozpowszechniać wśród agencji policyjnych, Taser szybko został ogłoszony nowym rewolucyjnym sposobem ochrony zarówno oficerów, jak i podejrzanych. Wielu miało nadzieję, że śmierć oficerów liniowych i obrażenia w wyniku gwałtownych spotkań znacznie się zmniejszą, a strzelaniny policyjne zostaną ograniczone.

Tasery, kontrowersje i zamieszanie

Wkrótce jednak pojawiły się kontrowersje, kiedy funkcjonariusze organów ścigania, media i ogół społeczeństwa, zdawały się być zdezorientowane co do roli, celu i funkcji tego futurystycznego paralizatora.

Doniesienia o nadmiernej sile, nadgorliwych gliniarzach, a nawet o śmierci Tasera wkrótce zaczęły wkraczać na forum publiczne. Opowieści o dzieciach, bezbronnych dorosłych i starszych są „wstrząśnięte” paralizatorami, które strzelały 50 000 woltów przez ich ciała, i zaczęły nadawać Taserowi złe imię.

Polityki, standardy i statystyki Uratuj dzień

Służby policyjne w całym kraju szybko zareagowały, tworząc bardziej restrykcyjne zasady regulujące korzystanie z elektronicznych urządzeń sterujących.

Ustawodawcy stanowi przyjęli przepisy wymagające szkolenia i certyfikacji w ich użytkowaniu, a Taser International nadal zachęcał do gromadzenia danych dotyczących korzystania z Tasera. Środki te ostatecznie prowadzą do szerszej akceptacji urządzenia wśród organów ścigania i umocniły miejsce ECD jako niezbędnego narzędzia egzekwowania prawa.

Jak działa Taser

Taser pełni dwie różne funkcje podczas użycia siły. Jego podstawowym i preferowanym zastosowaniem jest urządzenie obezwładniające, które pozwala funkcjonariuszom zachować bezpieczną odległość, a jednocześnie zagrażać zagrożeniem.

Chociaż technologia jest zaawansowana, koncepcja jest prosta. Po wystrzeleniu Taser wyświetla dwa metalowe rzutki, zwane sondami, poprzez elektryczne ładowanie wkładu sprężonego gazu. Sondy pozostają podłączone do urządzenia za pomocą cienkich drutów miedzianych, które przenoszą ładunek elektryczny do celu.

Sondy często wchodzą w skórę celu, choć mogą być równie skuteczne, jeśli zostaną umieszczone w ubraniu, o ile pozostają blisko ciała. Kontakt jest znacznie mniej ważny niż rozprzestrzenianie się sondy. Im szerszy spread, tym bardziej skuteczny ubezwłasnowolnienie.

Niezdolność elektro-mięśniowa

Gdy sondy przemieszczają się w kierunku obiektu, rozprzestrzeniają się. Gdy sondy docierają do celu, wysyłają między sobą impulsy elektryczne, które zakłócają komunikację neuronów między mięśniami badanych a mózgiem. Kiedy tak się dzieje, mięśnie większości osób stają się niesamowicie napięte.

Efektem netto jest to, że osoby docelowe stają się niezdolne do angażowania grup mięśniowych na czas cyklu ładowania. Efekt ten jest znany jako obezwładnienie nerwowo-mięśniowe. Jednak po zakończeniu cyklu efekt zanika.

Cykle ładowania ECD

Pojedynczy cykl jest zazwyczaj ustawiony na 5 sekund, chociaż oficer może go wcześniej zatrzymać, wyłączając urządzenie. Gdy sondy są już na miejscu, oficer może dostarczyć wiele cykli, jeśli uzna to za konieczne i właściwe.

Duża zgodność z bólem

Drugim zastosowaniem Tasera jest uzyskanie tzw. Podatności na ból. Jeśli ubezwłasnowolnienie jest prostą koncepcją, stosowanie zgodności z bólem jest jeszcze prostsze. W przypadku, gdy oficer znajdzie się w bliskim sąsiedztwie podmiotu niespełniającego wymogów, Taser może zostać użyty bez wkładu, aby dostarczyć miejscowego porażenia prądem w celu dostarczenia bólu. Zamierzonym celem bólu jest nakłonienie odpornego podmiotu, by zastosował się do prób kontrolowania go przez oficera.

Zgony związane z paralizatorem

Według organizacji zajmującej się prawami człowieka Amnesty International ponad 1000 osób zmarło w Stanach Zjednoczonych po tym, jak od 2001 r. Były narażone na działanie tasera lub innego ECD.

Amnesty International uznała, że ​​ECD nie mogą być bezpośrednio odpowiedzialne za te zgony, ale wyrazili obawy, że ECD mogą zachęcać do bardziej agresywnego użycia siły przez oficerów.

Niewiele, jeśli w ogóle, tak zwanych zgonów związanych z paralizatorem zostało bezpośrednio przypisanych efektom samych urządzeń, a zamiast tego jest wynikiem określonych czynników oficerskich i podmiotowych. Najczęściej zgony miały miejsce w stanie znanym jako podniecenie delirium, stan najczęściej obserwowany u osób, które mają wysokie spożycie niektórych stymulantów i walczą z oficerami.

Inne zgony i obrażenia miały miejsce w wyniku rozmieszczenia broni w stosunku do obiektu, na przykład na półce lub na schodach. W takich przypadkach badani otrzymywali obrażenia od upadków, w przeciwieństwie do wpływu elektryczności z broni. Aby zredukować te przypadki, producenci ECD zalecają, a agencje przyjęły zasady dotyczące ich używania.

Oszczędzanie życia i zapobieganie obrażeniom

Taser International i inni producenci ECD twierdzą, że korelacja niekoniecznie jest równoznaczna z przyczynowością. Aby przeciwstawić się oskarżeniom o zgony związane z ECD, nadmierną siłą i innymi problemami związanymi z korzystaniem z ECD, Taser twierdzi, że użycie elektronicznych urządzeń kontrolnych uratowało 75 000 istnień ludzkich, zmniejszyło obrażenia podejrzanych o 60% i zapobiega tysiącom obrażeń i śmierci na mocy prawa każdego roku funkcjonariusze organów ścigania.

Elektroniczne urządzenia sterujące: skuteczne narzędzia handlu

Niezależnie od tego, gdzie można dyskutować o tym, czy elektroniczne urządzenia sterujące są odpowiednim użyciem siły, trudno zaprzeczyć, że są skutecznym narzędziem dla dzisiejszych funkcjonariuszy organów ścigania.

Tasery i inne podobne urządzenia, wraz z innymi mniej śmiercionośnymi i nieśmiercionośnymi broniami, nadal zmieniają sposób podejścia oficerów i radzenia sobie z agresywnymi i brutalnymi obiektami.

Te genialne urządzenia są tylko jednym z przykładów wykorzystania technologii w egzekwowaniu prawa, a także sposobem, w jaki technologia zmieniała krajobraz innych karier w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i kryminologii.