Ile godzin w tygodniu to praca w pełnym wymiarze godzin?

Co decyduje o tym, czy pracownik jest zatrudniony w pełnym czy niepełnym wymiarze godzin? Ile godzin tygodniowo musisz pracować, aby zostać uznanym w pełnym wymiarze godzin? W Stanach Zjednoczonych ustawa o uczciwych standardach pracy (FLSA) nie przewiduje żadnych wytycznych prawnych, które określają, czy pracownik jest pracownikiem zatrudnionym w pełnym wymiarze godzin.

Określenie, co stanowi zatrudnienie w pełnym wymiarze godzin, zależy od polityki firmy i praktyki definiowania pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy, z wyjątkiem oznaczeń w ramach ustawy o przystępnej cenie (Obamacare).

Przeciętna osoba pracuje od 38 do 39 godzin tygodniowo, więc ile godzin w tygodniu oczekuje się pracy, jeśli jesteś pracownikiem zatrudnionym w pełnym wymiarze godzin? Nawet jeśli wiele osób uważa 35 lub 40 godzin tygodniowo w pełnym wymiarze godzin, liczba godzin, w których oczekuje się pracy, może się różnić w zależności od pracodawcy. W niektórych przypadkach jest mniej; dla innych pracodawców może być więcej.

Tradycyjny standard

Standard zatrudnienia w pełnym wymiarze godzin wynosił zwykle 40 godzin tygodniowo. Jednak wielu pracodawców uważa teraz pracowników za pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze godzin, gdy pracują mniej godzin (tj. Ponad 30 godzin, 35 godzin lub 37,5 godziny). Ponieważ nie istnieją przepisy regulujące zatrudnienie w pełnym wymiarze godzin dla celów odszkodowań i świadczeń, organizacja określa liczbę godzin tygodniowo uważanych za pełne etaty.

Pracownicy zatrudnieni w pełnym wymiarze godzin częściej otrzymują świadczenia, w tym emeryturę, ubezpieczenie zdrowotne, płatne urlopy i czas choroby, które nie są oferowane pracownikom zatrudnionym w niepełnym wymiarze godzin.

Nie ma jednak wymogu, aby pracodawcy świadczyli pracownikom świadczenia inne niż te wymagane przez prawo. W niektórych przypadkach pracodawcy zapewniają również korzyści osobom zatrudnionym w niepełnym wymiarze godzin.

Kiedy jesteś zatrudniony, powinieneś być poinformowany o swoim statusie zatrudnienia i uprawnieniach do świadczeń zapewnionych przez firmę na podstawie tego, czy jesteś w pełnym czy niepełnym wymiarze godzin. Jeśli zmienisz swój status, powinieneś również zostać poinformowany przez swojego menedżera lub dział kadr.

Praca w pełnym wymiarze godzin a praca w niepełnym wymiarze godzin

Niektórzy pracodawcy dostosowali strukturę miejsc pracy i przydzielili więcej stanowisk wymagających mniej niż 30 godzin tygodniowo, aby uniknąć ciężaru płacenia świadczeń. Odsetek miejsc pracy w niepełnym wymiarze w 1968 r. Wynosił zaledwie 13,5% i obecnie wzrósł do 18,5% siły roboczej.

Dane historyczne wskazują również, że pracodawcy oferują mniej etatów i większą liczbę stanowisk w niepełnym wymiarze godzin w okresach recesji.

Kobiety były dwukrotnie częściej niż mężczyźni klasyfikowane jako niepełnoetatowe. Około 26 procent kobiet w wieku 16 lat i starszych w porównaniu do 13 procent mężczyzn w tej samej grupie wiekowej pracowało w niepełnym wymiarze godzin.

Affordable Care Act Definicja zatrudnienia w pełnym wymiarze godzin

Wraz z wprowadzeniem Ustawy o opiece nad dziećmi (Obamacare) przepisano pracownikowi pełnoetatowemu definicję pracownika, który spędza średnio 30 lub więcej godzin tygodniowo w pracy. Pracodawcy zatrudniający 50 lub więcej pracowników są zobowiązani do oferowania opieki zdrowotnej pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy zgodnie z ustawą o przystępnej cenie.

Organizacje mogą wybrać okres historyczny trwający od 3 do 12 miesięcy, aby przypisać pracownikom status pełnoetatowy, jeśli przeciętnie w tym okresie mają 30 lub więcej godzin. Po wyznaczeniu na pełny etat pracodawcy muszą utrzymywać pracowników w tym statusie przez co najmniej sześć miesięcy.

Przepracowane godziny regulacji prawa pracy

Nie ma powszechnie przyjętej ani rządowej definicji zatrudnienia w pełnym wymiarze godzin. Indywidualni pracodawcy mają swobodę ustalania standardów dla swoich pracowników. Istnieje kilka wyjątków, w których stany ustalają maksymalną liczbę godzin, które można przepracować w określonych zawodach, takich jak opieka zdrowotna. W takich przypadkach zatrudnienie w pełnym wymiarze godzin musi być niższe lub wyższe od tych maksymalnych.

Ustawa o normach uczciwej pracy nakazuje, aby pracodawcy płacili czas zwolniony z pracy i połowę za każdą przepracowaną godzinę powyżej 40 tygodni. Pracownik zwolniony z pracy wypłacany wynagrodzenie nie jest uprawniony do wynagrodzenia za godziny nadliczbowe za godziny przepracowane powyżej 40 w ciągu tygodnia pracy.

Sprawdź zasady firmy

Polityka firmy określa godziny pracy pracowników. Firma może określić określoną liczbę godzin i opcjonalnie, jaki będzie twój harmonogram pracy. Na przykład podręcznik pracownika może określać od 9 rano do 6 po południu lub po prostu podać 45 godzin tygodniowo.

Oficjalne oznaczenia pracodawców dotyczące zatrudnienia w pełnym wymiarze godzin wynoszą zazwyczaj od 35 do 45 godzin, przy czym 40 godzin jest zdecydowanie najbardziej powszechnym standardem. Niektóre firmy uważają 50 godzin tygodniowo na pełny etat dla zwolnionych pracowników.

W niektórych przypadkach, zwłaszcza przy rozruchu, może to być dowolna liczba godzin potrzebnych do wykonania pracy. Firma nie może ustalić standardowego harmonogramu ani liczby godzin, w których pracownicy mają pracować.

Nieformalne oczekiwania wobec personelu mogą się znacznie różnić od minimalnych godzin wymaganych do zaklasyfikowania jako pełnoetatowe w organizacji. Jeśli rodzaj harmonogramu pracy nie został wyjaśniony podczas rozmowy kwalifikacyjnej, starannie zbadaj, co może być uważane za pracownika o najwyższej skuteczności w firmie, jeśli masz obawy dotyczące zachowania zrównoważonego stylu życia.

Zapytaj o godziny, w których będziesz oczekiwał pracy, gdy masz pod ręką ofertę pracy. Zanim zaakceptujesz ofertę, upewnij się, że możesz zaangażować się w liczbę godzin w tygodniu, w których będziesz pracował. Będziesz także chciał wiedzieć, czy twoje wynagrodzenie zmienia się za pracę w godzinach nadliczbowych.