Naval Air Crew Candidate School (NACCS - Pensacola)

Istnieją anioły. Marynarka wojenna sprawia, że ​​ich fabryka znajduje się na Florydzie. Aniołowie marynarki noszą zielone kombinezony i dopasowane kaski, które pozostawiają niewiele miejsca na aureole lub nawet puszyste białe pióra. Ci aniołowie stróżowie wiernie obserwowali załogi lotnicze, pasażerów, samoloty i ładunki od zarania lotnictwa morskiego.

Jednak są one przeważnie niezauważone przez resztę floty, oddzielone od typowych marynarzy tylko złotymi skrzydłami przypiętymi do ich piersi z napisem „AC” oznaczonym na środku. Litery oznaczają „załogę statku powietrznego”, a zdobycie jednego z rzadkich szpilek zaciągniętych na złoto jest jednym z najtrudniejszych kwalifikacji we flocie.

NACCS w NAS

Oficjalnie znany jako Naval Air Crew Candidate School (NACCS), Naval Air Station (NAS) Pensacola, Fla., Jest to stacja dyżurna, którą można łatwo pomylić z niewielkim kawałkiem nieba z przeważającą całoroczną pogodą do opalania. Ale nie daj się zwieść wakacyjnemu otoczeniu: NACCS to nie tylko wakacje dla kandydatów na załogi samolotów.

„Trening fizyczny w obozie szkoleniowym może przygotować cię do służby w marynarce wojennej, ale nie przygotowuje cię do szkoły dla załogi lotniczej”, powiedział kandydat Air Crew, praktykant samolotowy William Joseph Hamilton.

Zarabianie na prawo do próbowania szkoły samolotów jest fizycznym i psychicznym wyzwaniem. Godni kandydaci i wszyscy wolontariusze muszą mieć świetną formę fizyczną i być wystarczająco silnym pływakiem, aby zdać test pływacki drugiej klasy podczas obozu. Muszą zdać ocenę sprawności fizycznej Marynarki Wojennej (PFA) z „zadowalającym średnim” poziomem we wszystkich kategoriach ze względu na płeć i wiek oraz zdać lot fizyczny przed postawieniem stopy na pokładzie ćwiartki szkoły lotniczej.

Obowiązki załogi samolotu nie są dla wszystkich. Żeglarze mogą i składają zgłoszenie na żądanie w dowolnym momencie podczas procesu szkolenia załóg samolotów wysokiego ryzyka. Sztywne przeszkody fizyczne, umysłowe, a nawet emocjonalne, wyplenią każdego, kto nie poradzi sobie z tym, co rzuci w ich stronę.

„Nie możemy po prostu wrzucać żadnego faceta z listy do samolotu i oczekiwać, że przyczyni się do realizacji misji”, powiedział Kenneth J. Ellenburg, główny podoficer NACCS odpowiedzialny za szkolenie. „Latająca marynarka nie przypomina latania samolotem. Personel lotniczy ma wiele do zrobienia podczas lotu. ”

Obowiązki załogi lotniczej

Misje załóg samolotów różnią się w zależności od typu samolotu, do którego są przydzielone, oraz zadań wykonywanych przez ten samolot. Samoloty marynarki wojennej przenoszą marynarzy i pocztę, angażują cele, prowadzą obserwację, bezpośrednie bitwy, polują na okręty podwodne i wykonują inne zadania, które marynarka uzna za konieczne.

Obowiązki załogi lotniczej podczas tych lotów mogą obejmować utrzymanie pokładowych systemów elektronicznych, mechanicznych i uzbrojenia; obsługa sprzętu elektronicznego w powietrzu; wykonywanie taktycznych obowiązków jako inżynierowie lotów, kontrolerzy ładunków, analitycy i operatorzy kołowrotków w samolotach Take Charge and Move Out (TACAMO); obsługa sprzętu do przeciwdziałania minom lub broni dostarczanej przez załogę; i służy jako operatorzy łączności lotniczej, technicy medyczni podczas lotu lub nawet stewardesy.

„Aircrew sprawia, że ​​misja się udaje” - powiedział Ellenburg. „Piloci po prostu cię tam zabiorą”.

Czasami samo wejście i powrót jest najtrudniejszą częścią misji.

Z założenia niemal wszyscy kandydaci na samoloty samolotów i śmigłowców wjeżdżają na pokład w NACCS. Instruktorzy tracą czas na skupienie uwagi studenta na trudnej rzeczywistości lotnictwa morskiego, w której często zdarzają się wpadki.

Treningowe urządzenia o niesamowicie nazwanych nazwach koszmarów lotnika, takie jak „helikopterowy dunker”, pełnowymiarowa makieta kabiny helikoptera, są używane przez instruktorów do „rozbijania” kandydatów do wody. Bez ostrzeżenia instruktorzy wyrzucają dunkera na drinka, obracając kabinę, gdy tonie. Uczniowie są zobowiązani do wyjścia ze swoich miejsc przez określone ścieżki raz podczas noszenia sprzętu lotniczego, a następnie ponownie przez gogle do zaciemnienia.

Podobnie jak wiele innych zadań marynarki wojennej, samoloty przetrwania skupiają się na dbałości o szczegóły i przestrzeganiu procedur, które są wiercone w głowach kandydatów, dopóki nie staną się instynktowne. „Nie masz przy sobie listy kontrolnej, gdy wpadniesz do wody” - powiedział Ellenburg. „Musisz być wystarczająco twardy psychicznie, aby robić właściwe rzeczy, ponieważ dostaniesz tylko jedną szansę, jeśli katastrofa cię znajdzie”.

Wydostanie się z samolotu jest tylko częścią przetrwania nieszczęścia na morzu. Personel załogi lotniczej musi unikać utonięcia, unikając tonącego statku powietrznego, możliwych pożarów, agresji, upałów, zimna, fal, wyczerpania, odwodnienia i innych przeszkód między nimi oraz wszelkich prób ratunkowych wysyłanych przez marynarkę. NACCS obejmuje to wszystko - za cztery tygodnie.

Personel załogi samolotów jest przeszkolony, aby brać odpowiedzialność za całą załogę, pasażerów i ładunek ratunkowy, więc nie powinno dziwić, że dwie najważniejsze rzeczy w szkole załogi to sprawność fizyczna i pływanie - dużo pływania.

Trening przetrwania dla kandydatów

Kandydaci muszą przejść dziewięć poziomów szkolenia w zakresie przetrwania w wodzie, aby ukończyć NACCS.

„Przez większość czasu, kiedy trafiasz do wody jako lotnik, dzieje się tak dlatego, że coś poszło nie tak”, powiedział Water Survival Instructor Aviation Boatswain's Mate (wyposażenie) 2. klasa Cory Smith. „Dajemy uczniom pewność, której potrzebują, aby przetrwać nieszczęście w wodzie. Sprawiamy, że rozumieją, że muszą się zanurzyć i odpłynąć ze statku (lub samolotu), aby uniknąć spadających gruzów, ognia, eksplozji i innych marynarzy. Liczy się, jak wskoczysz do wody. Skacz w niewłaściwą stronę i musisz spróbować przeżyć ze złamaną nogą, zwichniętym ramieniem lub gorzej. ”

Według Smitha helikopter ratunkowy może zejść z pokładu do 15 minut, więc przetrwanie wypadku oznacza konieczność dotarcia do tratwy ratunkowej lub dotarcia do wody, aż nadejdzie pomoc. Absolwenci załogi lotniczej pozostawiają znane techniki zabezpieczania przed utonięciem, takie jak stąpanie po wodzie, unoszenie się i dotarcie do tej tratwy ratunkowej, nawet jeśli jest ona oddalona o milę podczas noszenia od 45 do 50 funtów. sprzętu latającego.

„Nauczyłem się wiele na temat przetrwania wody”, powiedział Airman Recruit Avery Layton. Uważała test bieżnika i pływaka (WS-4) za najtrudniejszą część szkolenia w szkole dla załogantów. „Przez cały czas bałem się wkładać twarz do wody, ponieważ robiłem to tyle razy. I jeszcze jedna rzecz… noszenie butów nie daje lepszej przyczepności w wodzie. ”

Personel załogi lotniczej ma powierzone zadanie nie tylko do wypełnienia swojej misji. Oczekuje się, że będą służyć jako strażnicy dla reszty załogi i samolotu, aby zapobiec wpadkom. Jedną z rzeczy, których szuka załoga samolotu, są objawy niedotlenienia.

Niedotlenienie jest stanem fizycznym, którego doświadcza organizm, gdy poziom tlenu we krwi spada poniżej 87 procent i zazwyczaj zaczyna się na wysokościach powyżej 10 000 stóp. Niski poziom tlenu powoduje spowolnienie zdolności motorycznych i osłabienie oceny. Kandydaci przechodzą przez komorę niskociśnieniową, w której fizjolodzy lotnictwa, tacy jak Szpital Corpsman Mark Morin, kształcą żeglarzy w powietrzu.

„Mimo że załoga samolotu nie leci samolotem”, powiedział Morin, „muszą zrozumieć objawy niedotlenienia, ponieważ jeśli pilot ma niedotlenienie, wszyscy na pokładzie tego samolotu zajmują się swoim losem”.

Pozostając na miejscu

Bycie na ziemi nie zwalnia członków załogi z obowiązków. Kiedy nie latają, wykonują takie obowiązki, jak konserwacja samolotu, operacje, podział linii, łączność i inne obowiązki związane z oceną źródła.

Oznaczenie wojny powietrznej jest jednym z najtrudniejszych do zdobycia szpilek. Marynarka wojenna planuje zachować to w ten sposób z powodu reputacji, jaką skrzydła załogi zdobyły w społeczności lotniczej.

„Reputacja programu szkolenia załóg samolotów pozwoliła pilotom zaufać załogom samolotów bez żadnych wątpliwości” - powiedział Ellenburg. „Piloci nigdy nie zgadują decyzji załogi lotniczej”.

Nagrody za ukończenie NACCS są krótkie, z serdecznym uściskiem dłoni i pchnięciem do następnego wyzwania w czteroczęściowej rękawicy, którą jest proces kwalifikacji załogi. Oprócz przechodzenia przez NACCS, kandydaci muszą zdobyć ranking „A” szkoły, szkolenie na temat odporności na przetrwanie i ucieczki, a na koniec zakwalifikować się na swojej specjalnej platformie w eskadrze zastępczej floty. Wtedy, i tylko wtedy, ci aniołowie stróżów zarabiają na skrzydłach i trochę dodatkowej gotówki dzięki karierze zarobkowej.

Ale marzenie pozostaje niewyraźne dla kandydatów z powrotem w NACCS, którzy bardziej koncentrują się na nie połykaniu więcej niż ich sprawiedliwego udziału w wodzie, kończeniu przerażającej kąpieli milowej i ucieczce z chaotycznego dunkera helikoptera, niż w dniu, w którym zdobędą skrzydła, święty Graal tych aniołów stróżów.