Zalecane lektury: Katherine Anne Porter

Amerykańska autorka Katherine Anne Porter (1890 - 1980) jest najbardziej znana z pracy jako pisarka opowiadań. Dorastała w Luizjanie i Teksasie i wyszła za mąż w wieku 16 lat. W 1915 r., Ze względu na jej obelżywą relację z mężem, rozwiodła się, ale w tym samym roku zdiagnozowano u niej gruźlicę (ostatecznie uznaną za błędną diagnozę - faktycznie miała zapalenie oskrzeli), które umieścić ją w sanatorium. Tam postanowiła zostać pisarką.

W 1918 roku, po napisaniu dla różnych serwisów informacyjnych, prawie umarła w Denver w stanie Kolorado z powodu pandemii grypy z 1918 roku. Kiedy opuściła szpital, była wątła i łysa, a kiedy jej włosy w końcu odrosły, pojawiła się na biało. Jej włosy miały pozostać w tym kolorze przez resztę życia, a jej doświadczenie traumy znalazło odzwierciedlenie w jednym z jej najsłynniejszych dzieł, trylogii powieści „Pale Horse, Pale Rider”.

W 1919 roku Porter przeniósł się do Greenwich Village, dzięki czemu żyła jako ghostwriter i autor książek dla dzieci. Wkrótce wyjechała do pracy w Mexico City, gdzie zaangażowała się w ruch lewicowy, ale ponownie wróciła do katolicyzmu po rozczarowaniu.

Porter poszedł za mąż i rozwiedzie się z trzema innymi mężczyznami. Nigdy nie miała dzieci. Nadal pisała i publikowała, ostatecznie stając się członkiem Narodowego Instytutu Sztuki i Literatury w 1943 r. I pisarką-rezydentką w kilku kolegiach i uniwersytetach.

W 1966 roku Porter zdobył nagrodę Pulitzera za fikcję The Collected Stories, aw 1967 roku wygrała Złota Medal za Fikcję Amerykańskiej Akademii Sztuk i Literatury. Była nominowana trzy razy do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.

Zalecane lektury Katherine Anne Porter

Najpierw przeczytaj klasyki, takie jak „Flowering Judas”, „Holiday”, „María Concepción” i „The Jilting of Granny Weatherall”.

Potem przeczytaj Pale Horse, Pale Rider, trio krótkich powieści, które czerpie z korzeniami Portera w Teksasie. Jej biograf, Joan Givner, mówi, że Noon Wine jest najdokładniejszym obrazem rodziny Portera w jej pracy. Podobnie, postać Mirandy w pozostałych dwóch nowelach jest uważana za jej najbardziej autobiograficzny charakter, chociaż zamożne dzieciństwo przedstawione w Stara moralność jest całkowicie wymyślony. (Zobacz szkic biograficzny Katherine Anne Porter, aby uzyskać więcej informacji na temat jej życia i jej skłonności do samo-mitologizacji.)

Po przeczytaniu jej pracy zajrzyj do biografii Joan Givner, Katherine Anne Porter: Życie. Z punktu widzenia pisarza warto zobaczyć, jak praca Portera ewoluowała w trakcie jej życia: jakie wydarzenia wpłynęły na jej pracę, jak ten wpływ objawił się w fikcji i jaki był jej proces pisania.Pocieszające, na przykład, jest to, że Porter często odkłada historie i nowele na lata, zanim wróci do ich przeglądu.

Dla poczucia osobowości Portera, jeśli nie faktycznej relacji z jej życia, przeczytaj także wywiad Paris Review.