AWOL i Desertion - zasada 30 dni

Dlaczego więc tak wielu ludzi myli dezercję i AWOL? Dzieje się tak, ponieważ służby ADMINISTRACYJNE klasyfikują nieobecnych członków jako „dezerterów”, gdy odejdą na 30 dni.

Gdy członek nie będzie obecny, każda ze służb wojskowych wprowadza dane członka do DIP (Deserter Information Point). W tym czasie służby podejmują pewne działania, takie jak zatrzymanie wynagrodzenia członka i dodatków oraz skontaktowanie się z członkami rodziny w celu zlokalizowania nieobecnego członka i przekonania ich do powrotu do swojej jednostki. 30 dnia członek zostaje „upuszczony z rzutów jednostkowych” (co oznacza, że ​​jednostka może wypełnić pustą szczelinę nową osobą) i sklasyfikować administracyjnie jako „dezertera”. W tym momencie ludzie DIP elektronicznie wprowadzają informacje do „Pliku poszukiwanych osób” na komputerze Narodowego Centrum Informacji o Przestępczości (NCIC) FBI.

Oznacza to, że informacje są dostępne dla wszystkich organów ścigania w Stanach Zjednoczonych, a członek staje się „osobą poszukiwaną”, podlegającą aresztowaniu przez dowolnego funkcjonariusza policji. Kodeks Stanów Zjednoczonych, tytuł 10, sekcja 808 stanowi:

Każdy urzędnik cywilny mający uprawnienia do zatrzymywania przestępców zgodnie z prawem Stanów Zjednoczonych lub państwa, Rzeczypospolitej, posiadania lub Dystryktu Kolumbii może w krótkim czasie zatrzymać dezertera z sił zbrojnych i dostarczyć go do aresztu tych sił.

Centrum DIP przesyła również informacje do Departamentu Stanu, który następnie anuluje wszystkie paszporty, które może posiadać członek.

Wojsko niekoniecznie musi czekać całe 30 dni, zanim administracyjnie sklasyfikuje nieobecnego członka jako dezertera. Jeśli fakty i okoliczności pokazują, że członek zamierza pozostać na stałe w innym miejscu (przykładem byłoby, gdyby zostawili notatkę mówiącą, że nigdy nie wrócą), wówczas członek może zostać natychmiast sklasyfikowany jako taki. Ponadto, jeśli udał się do obcego kraju lub pozostaje w innym kraju i podczas pobytu w obcym kraju zażądał, złożył wniosek o przyjęcie lub zaakceptował jakikolwiek rodzaj azylu lub zezwolenia na pobyt z tego kraju, są one natychmiast przeklasyfikowane jako dezerter.

Inne czynniki, takie jak to, czy członek oczekuje na zbrodnie w związku z innymi zbrodniami wojskowymi w czasie AWOL, lub czy członek ucieka z więzienia wojskowego, mogą również skutkować natychmiastową klasyfikacją jako dezerter.

Najważniejszym czynnikiem w klasyfikacji administracyjnej jako dezerter jest zmiana „ciężaru dowodu”. Jeśli członek, który był nieobecny przez 30 dni lub mniej, jest sądzony przez sąd wojenny, ciężar dowodu, że członek zamierzał pozostać z dala od kontroli wojskowej, spoczywa na oskarżeniu. Aby poprzeć winny wyrok za dezercję (vice AWOL), oskarżenie musiałoby udowodnić (ponad uzasadnioną wątpliwość), że członek zamierzał pozostać z dala od wojska na zawsze.

Jednakże, gdy absencja zostanie administracyjnie ogłoszona dezerterem, ciężar dowodu przenosi się na obronę. Sąd może założyć, że członek zamierzał pozostać na stałe, chyba że obrona może dostarczyć wyraźnych dowodów, że członek zamierzał powrócić do kontroli wojskowej.