Co to jest wszechwiedzący punkt widzenia trzeciej osoby?

Trzecia osoba, wszechwiedzący punkt widzenia, jest metodą opowiadania historii, w której narrator zna myśli i uczucia wszystkich bohaterów opowieści. Trzecia osoba nie jest tym samym, co trzecia osoba ograniczona, punktem głosu, który ściśle przylega do perspektywy jednej postaci, zazwyczaj głównego bohatera.

Dzięki wykorzystaniu wszechwiedzącego punktu widzenia trzeciej osoby pisarz jest w stanie ożywić cały świat postaci i nadać im znaczną głębię i znaczenie. Jako takie, jest to doskonałe urządzenie literackie, które pomaga w rozwoju postaci. Jest to szczególnie przydatne urządzenie literackie w skomplikowanych historiach, gdy pisarz wprowadza czytelnika w mnóstwo postaci. Korzystając z wszechwiedzącego punktu widzenia trzeciej osoby, narrator jest w stanie powiązać informacje z czytelnikiem o każdej postaci, której niektóre postacie w opowieści mogą nie wiedzieć o sobie nawzajem.

To urządzenie wymaga trudnego i skomplikowanego przedsięwzięcia pisarskiego i zamienia je w łatwiejsze w zarządzaniu.

Trzecia osoba wszechwiedząca w „Anna Karenina”

Doskonałym przykładem wszechwiedzącego punktu widzenia trzeciej osoby jest znana i ciężka postać Leona Tołstoja „Anna Karenina”, opowiadana z wielu punktów widzenia.

Z punktu widzenia Anny

Niektóre części powieści są opowiadane z punktu widzenia Anny:

„Mimo to jest dobrym człowiekiem, prawdomównym, miłym i niezwykłym w swojej sferze” - powiedziała do siebie Anna, wracając do swojego pokoju, jakby broniąc go przed kimś, kto go oskarżał i mówiąc, że nie można go kochać „Ale dlaczego jego uszy wystają tak dziwnie? Czy musiał się ostrzyc?” „

- Dokładnie o północy, kiedy Anna nadal siedziała przy biurku, kończąc list do Dolly, usłyszała zmierzone stopnie ześlizgniętych stóp, a Aleksiej Aleksandrowicz, umyty i zaczesany, pod pachą książki, podszedł do niej.

„Czas najwyższy” - powiedział ze szczególnym uśmiechem i poszedł do sypialni.

„I jakie miał prawo tak na niego patrzeć?” pomyślała Anna, przypominając sobie, jak Wroński spojrzał na Aleksieja Aleksandrowicza.

Postać z Narratora

W „Anna Karenina” wiele innych punktów widzenia (oprócz postaci Aleksieja Aleksandrowicza) ma takie samo znaczenie. Oto spojrzenie na inną ważną postać w klasycznej powieści Konstantin Levin, opowiedzianej całkowicie przez narratora, bez dialogu:

„Dom był duży, stary i Levin, choć mieszkał sam, ogrzany i zajmował wszystko. Wiedział, że było to nawet złe i sprzeczne z jego nowymi planami, ale ten dom był dla Levina całym światem. To był świat w którym jego ojciec i matka żyli i umierali, żyli życiem, które dla Levina wydawało się ideałem wszelkiej doskonałości i który marzył o odnowieniu się z żoną, z rodziną ”.

Inne powieści powiedziane w trzeciej osobie Wszechwiedzący

Jeśli chcesz poszerzyć swoją bazę wiedzy o pisaniu we wszechwiedzącym punkcie widzenia trzeciej osoby, istnieje wiele doskonałych przykładów w literaturze do wyboru. Oto garść dobrze znanych klasycznych przykładów.

„Anna Karenina” Lwa Tołstoja

„Małe kobiety” Louisy May Alcott

„Szkarłatna litera” Nathaniela Hawthorne'a

„1984” George'a Orwella

„Duma i uprzedzenie” Jane Austen