Pisanie z ograniczonej punktu widzenia osoby trzeciej

Zanim napiszesz jedno słowo fikcji, będziesz musiał zdecydować, kto opowiada historię - iz jakiego punktu widzenia. Jeśli opowieść jest opowiadana przez narratora (a nie przez postać), będziesz pisać z perspektywy trzeciej osoby. Ale kim jest narrator? Ile wie narrator? Czy narrator może wejść do głów bohaterów, aby opisać, co myślą?

Jaki jest ograniczony punkt widzenia trzeciej osoby?

Trzeci punkt widzenia wszechwiedzący (co oznacza „wszechwiedzący”) to metoda opowiadania historii, w której narrator wie, co myśli każda postać. Z drugiej strony, ograniczony punkt widzenia osoby trzeciej jest metodą opowiadania historii, w której narrator zna tylko myśli i uczucia pojedynczej postaci, podczas gdy inne postacie są prezentowane tylko zewnętrznie. Ograniczona osoba trzecia daje pisarzowi więcej wolności niż pierwszej osobie, ale mniej wiedzy niż wszechwiedzącej trzeciej osobie.

Dlaczego warto wybrać Ograniczony punkt widzenia trzeciej osoby?

Istnieje wiele powodów, dla których możesz zdecydować, że ograniczona trzecia osoba może być odpowiednia dla twojego następnego dzieła fikcji. Oto kilka możliwości:

• Chcesz mieć możliwość pokazania sytuacji oczami ciekawej lub wyjątkowej postaci.
• Piszesz tajemnicę i chcesz, aby czytelnik doświadczył wskazówek i wyników z punktu widzenia jednej z twoich postaci.
• Opowiadasz historię, w której perspektywy głównego bohatera ewoluują lub zmieniają się i chcesz pokazać te zmiany oczami.
• Chcesz zachować poczucie niepewności co do motywacji, emocji lub przeszłości innych postaci.

Przykłady trzeciej osoby z ograniczonym punktem widzenia w fikcji

Większość dzieł fikcyjnych opowiedziana jest z ograniczonego punktu widzenia trzeciej osoby. Na przykład słynna Jane Austen „Duma i uprzedzenie” jest opowiedziana całkowicie z punktu widzenia bohaterki Elizabeth Bennett. J.K. Seria „Harry Potter” Rowling ujawnia swoje sekrety poprzez samego Harry'ego, który, podobnie jak czytelnik, jest nowy w świecie magii i magii.

Klasycznym przykładem ograniczonej fikcji trzeciej osoby jest „For Whom the Bell Tolls” Ernesta Hemingwaya, który mocno trzyma się świadomości jednego bohatera, Roberta Jordana, który dzieli się:

„Ten Anselmo był dobrym przewodnikiem i potrafił wspaniale podróżować w górach. Robert Jordan mógł sam dobrze chodzić i wiedział, że podąża za nim od świtu, ponieważ stary człowiek mógł go zabić., jak dotąd we wszystkim, z wyjątkiem sądu, nie miał jeszcze możliwości sprawdzenia swojego osądu, a poza tym wyrok był jego własną odpowiedzialnością ”.

Czytelnik zna tylko myśli i odpowiedzi Anselmo, o ile ujawnia je poprzez swoje działania. Ale myśli Roberta Jordana będą dzielone przez całą historię. To jego reakcje i interpretacje wydarzeń, które czytelnik zrozumie i zastosuje.

Ponieważ ograniczenie trzeciej osoby jest definiowane w dużej mierze przez to, czego ona nie robi, może pomóc w tym momencie odczytać przykład wszechwiedzącej osoby trzeciej dla porównania.