Wymagania dotyczące przerw i lunchu w pracy

Przerwy i okresy obiadowe to czasy określone przez pracodawcę, podczas których pracownicy nie pracują aktywnie w pracy. Pracownicy korzystają z czasu przerwy, który zazwyczaj trwa od 5 do 20 minut na cztery godziny pracy, do jedzenia, wizyty w toalecie, czytania, rozmawiania z przyjaciółmi, palenia i prowadzenia osobistej działalności.

Amerykański Departament Pracy (DOL) nie ma wymagań dotyczących przerw w pracy i czasu wolnego na lunch w pracy. Jeśli jednak pracodawca dostarcza przerwy na kawę poza miejscem pracy (zazwyczaj 20 minut lub mniej), pracodawca jest zobowiązany do obliczenia tych godzin jako rekompensaty. Liczą się także do akumulacji godzin kwalifikujących się do zapłaty za nadgodziny.

Okresy posiłków, które zwykle trwają 30–60 minut, podczas których pracownik zjada śniadanie, lunch lub kolację, są inaczej postrzegane przez DOL i różne stany. Przerwa na lunch lub posiłek nie jest uznawana przez DOL za czas pracy i nie podlega zwrotowi, chyba że według uznania pracodawcy lub jeśli nie jest to wymagane przez prawo stanowe.

Pracownicy zwolnieni z pracy są najczęściej przydzielani na lunch. Pracownicy zwolnieni zajmują godzinę, gdy znajdują dogodny czas. Pracodawcy nie muszą zezwalać pracownikom na opuszczenie miejsca pracy, jeśli w inny sposób zostali całkowicie zwolnieni z obowiązków w okresie posiłków.

Ponadto należy pamiętać, że dwie trzecie państw ma własne zasady dotyczące długości przerw obiadowych lub posiłkowych przydzielanych w dni robocze o różnej długości. Jeszcze więcej stanów ma przepisy dotyczące przerw i lunchu dla nieletnich.

Wspólne odpowiedzi na temat posiłków i przerw

Tak, pracodawca musi zapłacić niezwolnionemu pracownikowi, który pracuje przez lunch bez pozwolenia. Nawet jeśli wyraźnie powiedziałeś swojemu pracownikowi, aby zrobił sobie przerwę, a nawet jeśli pracownik się wykręcił, jeśli kontynuowała pracę w czasie przerwy, musi ona otrzymać wynagrodzenie. Możesz dyscyplinować pracownika dowolnymi środkami, w tym zwolnieniem, ale pracownik musi być opłacany za cały przepracowany czas.

Pracodawca nie może dokować wynagrodzenia zwolnionego pracownika, który bierze długi lunch. Pracownicy zwolnieni otrzymują tę samą wypłatę w każdym okresie wypłaty, bez względu na to, ile godzin pracują. Jeśli więc zwolniony pracownik spędza we wtorek dwie godziny na lunchu, jej wypłata pozostaje taka sama.

Musisz płacić pracownikom, którzy odmawiają przerw, zgodnie z wymogami prawa stanowego. Jesteś odpowiedzialny. Odpowiedzialność za przestrzeganie prawa stanowego spoczywa bezpośrednio na barkach pracodawcy. Upewnij się, że pracownicy robią sobie przerwy.

Możesz zażądać, aby zwolniony pracownik wziął lunch w określonym czasie. Podczas gdy większość zwolnionych pracowników powinna mieć ogólną kontrolę nad tym, jak planują swój dzień, możesz wymagać, aby w określonym czasie wzięli przerwę na lunch. Sprawdź, czy jest to konieczne, a jeśli nie, pozwól zwolnionemu pracownikowi kontrolować swój własny harmonogram.

Przykładem tego, co może okazać się konieczne, jest zwolniony kierownik sklepu. Zawsze potrzebujesz menedżera na służbie i możesz zaplanować obiady, aby wszyscy menedżerowie nie byli w tym samym czasie.

Czy pracodawca może zapytać pracownika, który nie jest zwolniony z pracy, o kwestię związaną z pracą, gdy jest na lunchu? Tak, w granicach. Dopóki jest to uważane za „de minimus”, możesz to zrobić. Na przykład można powiedzieć „Jane, gdzie jest plik projektu Smitha?”, Ale nie można powiedzieć: „Jane, czy możesz mi dostarczyć plik projektu Smitha i zsumować nasze dotychczasowe wydatki?” To ostatnie pytanie powinno zaczekać, aż skończy się jej przerwa.

Jeśli pracownicy chcą pominąć przerwy i wrócić do domu wcześniej, jakie są zasady? Zależy to od prawa stanowego i potrzeb biznesowych. Jeśli twój stan wymaga przerwy na lunch, muszą zrobić sobie przerwę. Jeśli twój stan nie wymaga określonych przerw, to od Twojej firmy zależy, czy jest to dopuszczalne.

To może mieć sens, ale nie musi, pozwolić komuś pominąć lunch i wrócić do domu wcześnie, ale to decyzja kierownictwa. Pamiętaj, że pracownicy, którzy nie mieli czasu na jedzenie, mogą nie osiągać tak wysokiego poziomu, jaki jest potrzebny.