Jak działają systemy emerytalne

System emerytalny to organizacja ułatwiająca pracownikom rządowym oszczędności emerytalne i dystrybucję świadczeń. Chociaż systemy te znacznie się różnią, wiele z nich ma zdefiniowane plany oszczędności emerytalnych i określonych składek oraz składniki ubezpieczenia zdrowotnego.

W programach określonych świadczeń aktualni pracownicy i ich agencje zatrudniające przekazują pieniądze do systemu emerytalnego. System wykorzystuje te pieniądze do opłacania rent i kosztów ubezpieczenia zdrowotnego dla obecnych emerytów. System zakłada ryzyko dla wyników inwestycyjnych. Programy określonych świadczeń są podstawą wielu długotrwałych systemów emerytalnych.

W miarę upływu czasu systemy emerytalne dodały pracownikom zdefiniowane opcje składek, aby zaoszczędzić dodatkowe pieniądze na emeryturę. W wielu systemach opcje zdefiniowanej składki zaczęły się jako takie - opcje. Ale powoli zmieniają system według systemu.

Zmniejszanie atrakcyjności emerytury rządowej

Pod presją społeczną ustawodawcy zmniejszyli ogólną atrakcyjność systemów emerytalnych na kilka sposobów. Po pierwsze, zmusili pracowników, aby wnosili więcej pieniędzy, a jednocześnie korzystali z tych samych świadczeń. Podobnie jak koncepcja rządów robiących więcej za mniej, pracownicy wnoszą więcej pieniędzy na tę samą wypłatę emerytury.

Po drugie, ustawodawcy przesunęli ryzyko z pracodawców na pracowników, czyniąc programy zdefiniowanej składki większą częścią systemu, jednocześnie rezygnując z planów określonych składek. Daje to pracownikom większą niepewność co do poziomu ich życia na emeryturze. Pracownicy mogą pracować w kierunku docelowej renty rocznej w programie określonych świadczeń, ale nie mogą tego zrobić z pewnością w planie określonych składek.

Po trzecie, ustawodawcy dodali zasady wpływające na to, jak wcześnie dana osoba może przejść na emeryturę i ile kosztów ubezpieczenia zdrowotnego emerytów pokrywa system. Ubezpieczenie zdrowotne jest poważnym kosztem dla systemów emerytalnych, więc pozbycie się części tych kosztów jest dużą korzyścią dla administratorów systemów emerytalnych, ale nie dla osób, którym służą.

Po czwarte, ustawodawcy ograniczyli praktykę podwójnego zanurzania, gdzie emeryci pracują w organizacji w ramach systemu emerytalnego, wycofując się w ten sposób z systemu emerytalnego i pracodawcy będącego członkiem. W zależności od zasad systemu emerytalnego praktyka ta może mieć tragiczne konsekwencje dla trwałości systemu.

Zmiana zasad emerytalnych

Pracownicy rządowi mają tendencję do głosowania w większym odsetku niż ogół społeczeństwa, więc prawdą jest, że ustawodawcy starają się zaspokoić pracowników rządowych przez pradziadków obecnych pracowników na starych zasadach. Nowi pracownicy są umieszczani na mniej korzystnych zasadach. Nie wiedzą, że mają gorszą ofertę niż ich współpracownicy, dopóki nie są już w pracy.

Niektóre systemy emerytalne powodują, że pracownicy przyczyniają się do zabezpieczenia społecznego. Inni nie. Aby otrzymywać świadczenia emerytalne z Ubezpieczeń Społecznych, osoby fizyczne muszą wnieść swój wkład w życie zawodowe. Gdy prawodawcy i ich pracownicy piszą statuty dla systemów emerytalnych, biorą pod uwagę, czy emeryci będą mieli dostęp do Ubezpieczeń Społecznych.

Przykłady systemów emerytalnych

Oto kilka przykładów systemów emerytalnych:

• Większość pracowników rządu federalnego uczestniczy w federalnym systemie emerytalnym pracowników. System ten rozpoczął się w 1987 r., Aby wycofać system emerytalny służby cywilnej. FERS składa się z trzech elementów: zabezpieczenia społecznego, podstawowego planu świadczeń i planu oszczędnościowego. Plan ten łączy elementy zdefiniowanego świadczenia i zdefiniowanej składki. CSRS to program określonych świadczeń. Po utworzeniu FERS pracownicy mogli pozostać w CSRS lub udać się do FERS.
• Państwa mają kilka systemów emerytalnych pracujących dla różnych kolekcji jednostek rządowych i ich pracowników. Niektóre państwa mają systemy emerytalne przeznaczone specjalnie dla agencji państwowych, edukacji publicznej, władz miejskich i samorządów okręgowych. Na przykład w Teksasie funkcjonuje system emerytalny dla pracowników państwowych, system emerytalny dla pracowników uniwersytetów i okręgów szkolnych, miejski system emerytalny dla pracowników miejskich w Teksasie oraz system emerytalny hrabstwa Texas i okręgowy dla pracowników w okręgach i okręgach specjalnych. Niektóre duże miasta i powiaty nie chcą uczestniczyć w państwowych systemach emerytalnych i ustanawiają własne, samofinansujące się plany emerytalne.