Nierówna płaca: dyskryminacja ze względu na płeć w miejscu pracy

Mężczyznom nie należy płacić więcej za wykonywanie określonej pracy tylko dlatego, że są mężczyznami. Ustawa o równych wynagrodzeniach z 1963 r. Sprawiła, że ​​federalnym wymogiem jest, aby skala płac dla identycznej pracy była taka sama, niezależnie od tego, czy pracownik wykonujący pracę jest mężczyzną czy kobietą. Jeśli kobieta pracuje w tych samych godzinach, wykonuje te same zadania i musi spełniać te same cele, co jej męski odpowiednik, ma prawo do równej płacy.

Kiedy kobiety otrzymują niższe wynagrodzenie ze względu na płeć, jest to forma dyskryminacji ze względu na płeć i jest nielegalna.

Poniższe statystyki pokazują, jak kobiety są często niedostatecznie wynagradzane w Stanach Zjednoczonych.

Zapłać nierówność - kobiety zarabiają mniej niż mężczyźni w zarządzie

• Przeciętnie kobieta zarabia 80,5 centów za każdego dolara, który zarabia mężczyzna, a mediana rocznych zarobków kobiet jest o 10 086 USD niższa niż mężczyzn, wynika z danych Biura Spisu Powszechnego USA z 2017 roku.
• Odsetek ten nieco wzrasta w przypadku kobiet w wieku od 25 do 34 lat, co wskazuje, że kobiety spoza tego przedziału są gorsze, jeśli chodzi o płacenie równości. Kobiety w tym przedziale zarabiały 90 procent pensji i wynagrodzeń mężczyzn, choć nadal jest to znacznie mniej niż równe.
• Kobiety muszą przeciętnie pracować przez dodatkowe 44 dni, aby zarobić taką samą roczną pensję jak mężczyźni.

• Nawet w kategoriach pracy, takich jak opieka nad dziećmi, które zajmują głównie kobiety, nadal zarabiają tylko około 95 procent wynagrodzenia mężczyzn za wykonywanie tych samych zawodów.
• Chociaż w ciągu ostatnich 55 lat poczyniono postępy w zakresie parytetu płac między płciami, Instytut Badań nad Polityką Kobiet szacuje, że nie zostanie on osiągnięty do 2059 roku.

Jak wygląda nierówność, stan według państwa

• Według danych z amerykańskiego Biura Spisu Powszechnego w 2017 r. Średnia różnica w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn w Stanach Zjednoczonych wynosi około 19,5%, co oznacza, że ​​średnio kobieta zarabia o 80,5% mniej niż jej odpowiednik męski. Ta różnica może być większa lub mniejsza w zależności od stanu zamieszkania.
• Większość państw wdrożyła przepisy przeciw dyskryminacji ze względu na płeć, a ustawa o prawach obywatelskich z 1964 r. Chroni kobiety na szczeblu federalnym, mimo że utrzymują się różnice.
• Na przykład w Luizjanie różnica w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn wynosi 30 procent, co stanowi największą różnicę płac w kraju. Dwadzieścia dziewięć stanów w kraju ma obecnie różnice w wynagrodzeniu dla kobiet i mężczyzn, które są większe niż średnia krajowa.

• Nowy Jork ma najmniejszą różnicę w wynagrodzeniach wynoszącą 11 procent, z pełnoetatowymi, całorocznymi kobietami pracującymi powyżej 25 lat, które zarabiają średnio 47 358 dolarów, podczas gdy mężczyźni zarabiają 53 124 dolarów.

Ustawa o równej płacy

Ustawa o równych wynagrodzeniach nie nakazuje, aby miejsca pracy mężczyzn i kobiet były identyczne w celu otrzymania takiej samej płacy, ale powinny być „zasadniczo podobne” - co jest rządowym sposobem mówienia, że ​​każdy z nich wykonuje wiele z tych samych obowiązków niezależnie od tytułu pracy. Ustawa o równych wynagrodzeniach pozwala poszkodowanym pracownikom na składanie skarg bezpośrednio do państwowego lub federalnego systemu sądowego bez konieczności składania skargi do Komisji ds. Równości Zatrudnienia.

Ważne jest również, aby pamiętać, że pracodawcy nie mogą wyrównywać wynagrodzeń w obliczu skargi, obniżając płace lub wynagrodzenie wyżej opłacanego pracownika.