6 Piloci samolotów muszą wiedzieć

W większości kokpitów samolotów jest sześć tradycyjnych przyrządów latających. Wiele z tych instrumentów nabrało z czasem bardziej nowoczesnego wyglądu, ale nawet zaawansowane technologicznie samoloty mają tradycyjne przyrządy do wykorzystania jako rezerwowe w przypadku awarii systemu podstawowego.

Następujące instrumenty tworzą tzw. „Sześciopak” w tradycyjnym kokpicie, w którym trzy instrumenty są ułożone na trzech innych instrumentach. Te sześć podstawowych przyrządów lotu jest głównym źródłem informacji o locie w kabinie pilotów i dzieli się na dwie kategorie: statyczne (lub Pitot-statyczne) instrumenty i instrumenty żyroskopowe.

Statyczne / Pitot-Statyczne instrumenty

Wskaźnik prędkości powietrza

Wskaźnik prędkości informuje pilota o wskazanej prędkości w węzłach (lub w niektórych przypadkach o liczbie Machów). Prędkość powietrza jest czasami również przedstawiana w prawdziwej prędkości lotu, co jest cenną informacją do planowania lotu. (Rzeczywista prędkość lotu jest rzeczywistą prędkością samolotu w stosunku do powietrza i jest korygowana pod kątem efektów temperatury i gęstości. Zazwyczaj jest to zaledwie kilka węzłów innych niż wskazana prędkość lotu w małych samolotach.) W skrócie, wskaźnik prędkości działa przez porównanie barana ciśnienie powietrza z rurki Pitota do ciśnienia statycznego powietrza z jednego lub więcej portów statycznych.

Membrana w obudowie przyrządu mierzy różnicę ciśnień i przedstawia ją na wskaźniku urządzenia.

Wskaźniki prędkości są oznaczone kolorami, więc pilot może łatwo zidentyfikować zakresy, takie jak normalny zakres działania, zasięg działania klapy i zasięg ostrzeżenia. Zaznaczone są również prędkości minimalne i maksymalne, a także inne ważne prędkości (znane jako prędkości V).

Wysokościomierz

Wysokościomierz odzwierciedla wysokość pionową samolotu powyżej MSL (średni poziom morza) skorygowany o ciśnienie powietrza zewnętrznego. Pilot ustawia odpowiednie ustawienie ciśnienia (ustawienie lokalne dla osób lecących poniżej 18 000 stóp), a wysokościomierz przedstawia odpowiednią wysokość nad MSL.

Wysokościomierz działa podobnie do podstawowego barometru, porównując ciśnienie statyczne wewnątrz zamkniętej kapsuły aneroidowej z otaczającym ją ciśnieniem rozszerzającym się lub kurczącym. Kiedy samolot wznosi się lub opada, ciśnienie powietrza odpowiednio się zmniejsza lub zwiększa. To ciśnienie powietrza zewnętrznego jest stale porównywane z ciśnieniem wewnątrz kapsuły aneroidowej, a za pomocą połączenia i wskaźnika wysokość wyświetlana jest na instrumencie kokpitu.

Wskaźnik prędkości pionowej

Prędkość pionowa to prędkość wznoszenia lub zniżania samolotu, zwykle przedstawiona w stopach na minutę (fpm) na pionowym wskaźniku prędkości (VSI). W locie poziomym igła VSI wskazuje 0 stóp. VSI działa, mierząc i porównując ciśnienie statyczne wewnątrz rozszerzalnej kapsuły z odmierzonym ciśnieniem statycznym na zewnątrz kapsuły.

Ciśnienie wewnątrz kapsuły zmienia się bardzo szybko, gdy samolot wspina się lub opada, podczas gdy ciśnienie na zewnątrz kapsuły zmienia się bardzo powoli z powodu odmierzonego wycieku. Podczas podjazdów i zjazdów kapsułka kompresuje się lub rozszerza odpowiednio. Różnica ciśnień jest mierzona i powiązana ze wskaźnikiem, gdzie jest przedstawiona na twarzy instrumentu.

VSI jest cenny przy określaniu, czy samolot wspina się lub schodzi, a także szybkość wznoszenia lub zniżania. Jeżeli samolot jest gwałtownie manewrowany, może występować niewielkie opóźnienie w informacjach na VSI. W turbulencji wskazania mogą być nieco nieregularne.

Instrumenty żyroskopowe

Wskaźnik postawy

Wskaźnik położenia jest prawdopodobnie najważniejszym instrumentem dla pilotów. Jednym rzutem oka pilot może stwierdzić, czy samolot wznosi się, opada, skręca lub prosto i poziomo. Daje bezpośrednie wskazanie zmian nastawienia wysokości i banku.

Wskaźnik położenia składa się ze sztucznego horyzontu, który stanowi tło dla miniaturowego samolotu. Instrument ma przedstawiać niebo (zwykle w kolorze niebieskim) i ziemię (zazwyczaj brązową), z miniaturowym samolotem ustawionym na sztucznym horyzoncie (biała linia) w locie poziomym.

W większości przypadków miniaturowy samolot jest przymocowany do walizki do obserwacji instrumentu i porusza się wraz z samolotem. Sztuczny horyzont wyczuwa ruch z żyroskopu i pozostaje zawieszony w stosunku do samowznoszącego się żyroskopu, który „utrzymuje” swoją pozycję w odniesieniu do rzeczywistego horyzontu. Sam żyroskop może być napędzany próżniowo lub elektrycznie.

Wskaźnik kursu

Podstawowy instrument do nawigacji, wskaźnik kursu zapewnia pilotowi informacje kierunkowe, podobne do sposobu działania kompasu magnetycznego. Sam wskaźnik kursu nie jest poszukiwany na północ, ale może przedstawiać dokładny kurs, gdy jest wyrównany do kompasu magnetycznego.

Wskaźnik kierunku jest instrumentem żyroskopowym i może być napędzany próżniowo lub elektrycznie. Gdy samolot skręca w lewo lub w prawo, wskaźnik kursu zmieni się, aby pokazać nowy kurs od zera do 359 stopni na karcie kompasu.

Miniaturowy samolot znajduje się w środku wskaźnika i obraca się wraz z samolotem, podczas gdy żyroskop (i zbieżne połączenie) obracają kartę kompasu na instrumencie. W skręcie w lewo wydaje się, że miniaturowy samolot skręca w lewo, podczas gdy karta kompasu skręca w prawo.

Włącz koordynatora

Koordynator obrotu to kolejny żyroskopowy instrument, który może być napędzany elektrycznie lub próżniowo. Jest to jeden z najprostszych instrumentów, z miniaturowym samolotem, który zanurza swoje skrzydła w taki czy inny sposób, aby pokazać szybkość skrętu lub prędkości lub rzutu.

Gdy pilot przetacza samolot do zakrętu, miniaturowy samolot szybko pokazuje odpowiedni rzut. Na instrumencie znajdują się znaczniki, które są skalibrowane tak, aby przedstawiać standardową kolejkę dla samolotu (360-stopniowy obrót standardowy zajmuje dwie minuty).

Koordynator zakrętów zawiera również inklinometr, który jest kulą zawieszoną w płynie, która reaguje jak wahadło podczas lotu zwrotnego. Kula działa w odpowiedzi na siły grawitacji i obrotu i przedstawia skoordynowany lub nieskoordynowany obrót. Pilot może następnie przeciwdziałać nieskoordynowanemu obrotowi za pomocą ruchu steru, unikając poślizgu lub poślizgu.