Jak awersja do ryzyka wpływa na osoby z branży finansowej

Niechęć do ryzyka jest przejawem ogólnej preferencji jednostki do pewności co do niepewności. Taka osoba prawie zawsze próbuje zminimalizować wielkość najgorszych możliwych wyników, na które może być narażona.

Na awersję do ryzyka duży wpływ mają doświadczenia jednostki, w szczególności środowisko ekonomiczne, którego doświadczyły w dzieciństwie. Ludzie, którzy dorastają w różnych klimatach ekonomicznych, mają tendencję do zarządzania pieniędzmi w zupełnie inny sposób.

Jak ludzie niechętni ryzyku zachowują się w sile roboczej

Osoba niechętna ryzyku woli raczej pracować jako nisko opłacany pracownik z dużą dozą bezpieczeństwa pracy niż samodzielnie i stać się przedsiębiorcą prowadzącym działalność na własny rachunek - nawet jeśli przedsiębiorczość prawdopodobnie przyniosłaby dużą sumę pieniądze. Z możliwością zwiększenia dochodów wiąże się ryzyko utraty inwestycji w czas lub pieniądze. Technicznie może to pójść w obie strony. Ludzie niechętni ryzykowaniu stawiają na pewne rzeczy. Nie są hazardzistami, nawet jeśli rzucenie kostką tylko trochę może skutkować większymi nagrodami.

Wielu ludzi niechętnych ryzyku dokonuje wyborów, kładąc nadmierny ciężar na najgorszym możliwym scenariuszu w sytuacji, znacznie przekraczającym faktyczne prawdopodobieństwo, że taki scenariusz rzeczywiście wystąpi.

Podobnie osoba niechętna ryzyku woli niską, ale pewną stopę zwrotu przy inwestowaniu swoich pieniędzy, taką jak ta oferowana przez bankowy rachunek oszczędnościowy lub certyfikat depozytu, zamiast próbować znacznie wyższej potencjalnej stopy zwrotu z akcji. W końcu akcje są bardzo zmienne i mogą potencjalnie dać wynik negatywny.

Awersja do ryzyka w branży finansowej

Doradcy finansowi, planiści finansowi lub agenci sprzedaży ubezpieczeń to przykłady profesjonalistów finansowych, którzy muszą jak najlepiej zrozumieć swoich klientów, aby najlepiej im służyć. Samo zrozumienie czasu i miejsca, w którym urodził się klient, może zaoferować przydatne - choć trudno nieomylne - spostrzeżenia. Te spostrzeżenia mogą pomóc w utrzymaniu klienta, ponieważ osoba niechętna ryzyku najprawdopodobniej pójdzie gdzie indziej, jeśli czuje się popychana lub zmuszana do podjęcia działań, z którymi nie czuje się komfortowo.

Celem jest pomoc im w ich własnych ograniczeniach.

Przykłady

Zastanów się nad dzieckiem, które nigdy nie wiedziało na pewno, kiedy znowu będzie jadło, w porównaniu z dzieckiem, które było obdarzone najnowszymi i drogimi modami w zabawkach. Jako dziecko, pierwsze dziecko najprawdopodobniej chciałoby mieć pewność, skąd pochodzi ich następny posiłek jako dorosły. Chciałby wiedzieć, że pieniądze na ten posiłek były bezpiecznie w banku i nie ryzykowaliby tego w sytuacji niepewnego wyniku, nawet gdyby szanse na sukces były na ich korzyść.

Innym klasycznym przykładem są ludzie, którzy dorastali podczas Wielkiego Kryzysu lat trzydziestych. Jako grupa ludzie ci są bardzo konserwatywni w kwestii pieniędzy i bardzo niechętnie ryzykują zmianą pracy lub kariery. Wielu z nich unika zapasów, biorąc pod uwagę wspomnienia Wielkiej katastrofy z 1929 roku. Ale wiele rozrzutników dorastało także w czasie Wielkiego Kryzysu. Wielu rodzeństwa rozwija radykalnie różne postawy dotyczące pieniędzy, nawet jeśli są wychowywane w identycznych okolicznościach.

Nowszym i sławnym przykładem są fundusze hedgingowe, które stawiają zakłady przeciwko swoim głównym udziałom w procesie zwanym „kontrowersyjnym inwestowaniem”. Większość funduszy działa w stosunku 80 do 20, gdzie 80 procent to ich podstawowe gospodarstwo, a 20 procent służy do „zabezpieczenia” swoich zakładów.