Jak prawidłowo używać metafor i unikać klisz

Stosowane poprawnie metafory są skutecznymi narzędziami do pisania fikcji. Są jednym ze sposobów na zmianę języka i ożywienie prozy. Ponadto, podobnie jak skrót, mogą natychmiast przekazać obraz lub znaczenie, z kilkoma słowami. Oczywiście, jak większość urządzeń literackich, metafory bombardują się, gdy są używane nieprawidłowo, myląc czytelnika lub zwracając uwagę na brak umiejętności pisarza. Dwie najczęstsze pułapki, których należy pamiętać, gdy używa się metafor, to stereotyp i mieszana metafora.

Klisze

Wyrażenia takie jak „spokój przed burzą”, „Matka natura” czy „on jest szczurem” były używane tak często, że są teraz uważane za stereotypy. Jeśli nie są ważne dla tonu twojej pracy, zwykle lepiej unikać stereotypów. Jeśli nie możesz wymyślić bardziej oryginalnego języka, często lepiej jest zrezygnować z metafory i zdecydować się na prosty opis.

Metafory mieszane

Innym powszechnym problemem związanym z metaforami jest tendencja do ich mieszania lub przepracowania, zwykle z powodu nieostrożnego myślenia lub nadmiernego myślenia. Rezultat łączy dwa obrazy, które po prostu nie mają sensu. W „Przykładach metafor” podam przykład „Nasza klawiatura nauczy umysł umysłu grać ze słuchu”. Mówca mieszał tutaj dwie metafory, co prowadzi do nonsensów. „Oko umysłu” nie może zagrać niczego, a już na pewno nie „ze słuchu”.

W Reguły dla pisarzy, Diana Hacker podaje przykład: „Przekraczając solne mieszkania Utah w swojej nowej Korwecie, mój ojciec poleciał pod pełną głową”. Wyjaśnia, że ​​„poleciał” sugeruje samolot, podczas gdy „pełna głowa pary” sugeruje pociąg. Niewielka myśl i mała edycja skutkują wyraźniejszym, bardziej satysfakcjonującym zdaniem: „Przekraczając solne mieszkania Utah w swojej nowej Korwecie, mój ojciec latał z prędkością lotu”.

Książka English Made Simple dostarcza szczególnie pomieszanego przykładu. Zwróć uwagę na własną reakcję podczas próby przeczytania tego akapitu:

Wiek atomu przemienił człowieka, ale przemienienie nastąpiło od duchowości do materializmu, dokładnie odwrotnie do rady starożytnych proroków. Dziś człowiek pędzi naprzód w swoim marszu umysłu, ale jego dusza pogrążona jest w otchłani fałszywych tęsknot. Rozszczepiając atom, człowiek podzielił swój byt i stracił jedność swojej molekularnej całości.

Trudno jest przejść, prawda? Jak wyjaśniają autorzy:

Pisarz zaczyna od interesującego obrazu - transfiguracji - ale wkrótce potem traci go w niepowiązanej postaci marsz umysłu. Co więcej, jego metafory są splątane, kiedy dostaje duszę mired w przepaść. W końcu powraca do atomu, ale oryginalny obraz transfiguracji całkowicie zniknął, a czytelnik tarza się w mrocznych głębinach całość molekularna.

Zwróć uwagę, o ile łatwiej jest skupić się na tym wyborze:

Wiek atomowy zatrzymał rozwój duchowy człowieka. Intelektualnie ruszył naprzód, ale jego ideały i jego wartości stały w miejscu. Jeśli moralny byt człowieka cofnie się, rozszczepienie atomu może okazać się złudnym postępem.

Jeśli masz kiedykolwiek wątpliwości, czy wyciągnąłeś metaforę, lepiej ją nixować. Niewłaściwie użyty będziesz wyglądał głupio i rozpraszał czytelnika. Pamiętaj, że twoim nadrzędnym celem jest komunikowanie się. Czasami oznacza to odłożenie swojego ego na rzecz zwykłego mówienia.