Profil kariery: Army Rotary Wing Aviator

W armii lotnicy rotacyjni (piloci helikopterów) nadal są oficerami, ale nie odmiany na zlecenie. Są oficerami nakazowymi, wojskowym rozwiązaniem, które czyni oficerów wyszkolonymi ekspertami technicznymi bez obarczania ich tymi samymi obciążeniami dowodzenia i polityki, z którymi zmagają się porucznicy i inni. Większość oficerów chorągwi w każdej branży usługowej jest wcześniej zarejestrowanych, z około dziesięcioletnim doświadczeniem w swojej dziedzinie wiedzy, ale armia czyni wyjątek dla lotnictwa.

Wymagania dotyczące programu szkolenia w locie dla oficera

Program szkolenia w locie dla warrantów jest otwarty dla obywateli USA co najmniej 18 lat, ale nie więcej niż 33 lata, którzy zdali Baterię Umiejętności Zawodowej Sił Zbrojnych z wynikiem co najmniej 110 w części ogólnej technicznej testu.

Potencjalni lotnicy muszą również zdać test doboru umiejętności lotu i zdobyć co najmniej 90 punktów. Musisz przejść odpowiednie badania fizyczne i nie mieć gorszego widzenia niż 20/50 (do 20/20).

Jeśli się zgodzisz, armia rozpoczyna cię w podstawowym szkoleniu bojowym (obozie startowym), jak każdy inny żołnierz. Po obozie rozpoczyna się sześciotygodniowa Warrant Officer Candidate School (WOCS).

Jeśli przeczytałeś już o oficerach zleconych, to WOCS brzmi dokładnie tak, jak brzmi - wariacja na temat oficerskiej szkoły dostosowanej specjalnie do oficerów. Po tym wszystkim jesteś oficjalnie awansowany na chorążego.

Wreszcie, nowi oficerowie Warrant przechodzą do dziesięciu miesięcy szkolenia w Fort Rucker w Alabamie. Podobnie jak inne programy szkolenia w locie, każdy zaczyna od jednego podstawowego samolotu - w tym przypadku helikoptera TH-67 Creek - który nie jest używany w aktywnej służbie, ale daje studentom solidne podstawy w pilotowaniu.

W miarę zdobywania doświadczenia studenci-piloci specjalizują się w konkretnym helikopterze, który będą latać do końca swojej kariery.

Zadania i obowiązki

Piloci helikopterów wojskowych latają pod słońcem w każdej misji bojowej i pomocniczej, w tym także pod słońcem. (Latanie z goglami noktowizyjnymi brzmi zabawnie, dopóki nie zobaczysz, jak bardzo są dezorientujące.)

Witryna rekrutacyjna oficera wojskowego zawiera między innymi misje w repertuarze pilota „rozpoznanie, bezpieczeństwo, artyleria, ratownictwo, atak powietrzny, dostawa min / pochodni, obciążenie wewnętrzne / zewnętrzne oraz operacje paradropu / zjazdu”.

Misje te mogą się również różnić w zależności od specjalności samolotu pilota:

• UH-60 Blackhawk wykonuje różnorodne misje transportowe dla armii, w tym ruchy wojsk i ewakuacje medyczne.
• AH-64 Apache to, przynajmniej w moich oczach, helikopterowy odpowiednik myśliwca. Choć Apache nie są tak szybkie jak samoloty, są małymi, lekkimi, zaciekłymi bestiami, które wspierają oddziały lądowe, padając na wroga pociskami i bombami.
• Wojownik OH-58 Kiowa wykonuje misje rozpoznawcze.
• CH-47 Chinook ze swoimi bliźniaczymi wirnikami od czasów Wietnamu pełnił funkcję transportowca i podnośnika ciężkiego sprzętu.

Piloci oficerów mogą również pobierać dodatkowe opłaty niezwiązane bezpośrednio z lotem (co jest obowiązkowe dla każdego wojskowego). Ale w przeciwieństwie do oficerów na zlecenie, przez cały czas swojej kariery pozostawali skupieni na byciu ekspertami, nie zajmując większych stanowisk dowodzenia.

To nie jest spacer po parku, ale program szkoleniowy dla lotników z warrantami to niezwykła okazja, by zanurzyć się w karierze pilota i zawodowego żołnierza, zwłaszcza dla tych, którzy nie mogą czekać na (lub pozwolić sobie) na czteroletni stopień naukowy zacznij brudzić sobie ręce.