Życie na pokładzie noża straży przybrzeżnej

„Reveille, Reveille, Reveille - w górę, wszyscy śpiący późno. Jesteś nastawiony na WMEC Forward 9-1-1 na swoim radiu. Niebo jest czyste, temperatura wynosi 86 stopni, a obecnie jesteśmy około 15 morskich milę od wybrzeża północnego pazura Haiti. ”Głos BMC Jamesa Jordana dudni nad interkomem przez korytarze i miejsca postoju w CGC Forward (WMEC-911) z dudniącą hip-hopową muzyką w tle. aż do boomu na radiową osobowość Jordana prawie każdego ranka.

Jest to wskazówka dla oszołomionych obserwatorów średnich, aby mogli rozwinąć swoje regały i rozpocząć kolejny długi dzień pracy.

Dzień z życia

To rzadko reklamowane i rzadko obchodzone życie mężczyzn i kobiet, którzy pracują w Coast Guard ponad 31 przecinarkach o średniej i wysokiej wytrzymałości. Przecinarka straży przybrzeżnej to połączenie młodych i starych żeglarzy, tych z latami morskimi i tych z dniami, tych, którzy podróżowali po świecie i tych, którzy nigdy nie opuścili swojego rodzinnego miasta.

Jordan recytuje pogodę i plan dnia dla porywających członków załogi, jednocześnie nie przerywając gry w jockeya, który tak dobrze gra. W świecie, w którym rutyna i tradycja są często zarezerwowane na potrzeby operacyjne, jest to mile widziane wydarzenie cykliczne.

„Wiesz, że robisz dobrą rzecz, kiedy możesz sprawić, że ludzie będą mogli się obudzić rano” - powiedział Jordan.

Ci mężczyźni i kobiety spędzają średnio ponad 185 dni z dala od swojej rodziny i przyjaciół, a poza sporadyczną narzekaniem lub tęsknotą za mężczyznami kobiety i mężczyźni z Forward są szczęśliwi na 270 stopach, które nazywają domem.

„Trwający obowiązek nie musi być trudniejszy (niż obowiązek lądowy), tylko inny styl życia. W końcu misje są nieco inne, ale cel jest zawsze taki sam - doskonałość - powiedział BMC George Smith, szef działu pokładowego Forward. Każdy aspekt toczącego się życia znacznie różni się od służby na lądzie na stacji, w grupie lub jednostce wsparcia. Ludzie czekają długo, by wjechać do portu, by usłyszeć głos bliskiej osoby, jednocześnie kończąc ośmiogodzinny dzień pracy i osiem godzin oglądania.

Kucharze bałaganowi pocą się w gorącej miseczce myjąc naczynia przez 14 godzin i pragną być na moście lub w maszynowni, ucząc się zawodów, które pewnego dnia mogą być ich karierą.

„Kiedy jesteś na lądzie, masz większe szanse na uczestnictwo w swojej społeczności, ale kiedy jesteś na kutrze, to jest twoja społeczność”, powiedział Smith.

Fakt, że wszystko jest inne, jest tylko jednym z wyzwań, przed którymi stoi nowo przydzielone szkolenie podstawowe lub absolwent klasy „A”, gdy zgłasza się na pokład kutra.

Marynarze, strażacy i młodsi podoficerowie zbierają się na bałaganie Forwarda niemal każdej nocy, aby opanować kontrolę szkód, jedyna nadzieja, że ​​załoga będzie musiała uratować swój statek, jeśli coś się wydarzy. Załoga uczy się gaśnictwa, zatykania, łatania, odwadniania i podstawowej pierwszej pomocy. Muszą znać lokalizację każdej pompy odwadniającej i stacji gaśniczej na pokładzie. Ten rygorystyczny trening jest wciśnięty między ich normalnym ośmiogodzinnym dniem pracy a ośmioma godzinami oglądania.

Umiejętności zawsze testowane

Każdy na statku regularnie testuje swoje umiejętności. Każdego dnia zwykle zaznacza się ćwiczenia przeciwpożarowe, szczegóły opuszczania łodzi, inspekcje organów ścigania lub kwatery lotów. Każda operacja wymaga udziału wszystkich na pokładzie. Starsi oficerowie i szefowie chodzą młodymi oficerami i członkami zaciągniętymi przez każdy możliwy scenariusz kontroli uszkodzeń na pokładzie Forward na regularnym

podstawa. Statek przekształca się w salę lekcyjną, w której pożary i przypadki silników pochłaniają łódź.

Podopieczni i porucznicy klasy młodszej wysyłają oddziały naprawcze i strażackie, aby powstrzymać wyimaginowane powodzie i pożary; młodzi podoficerowie prowadzą drużyny pożarnicze do maszynowni; cały czas ich kierownictwo wyższego szczebla prosi ich o prawidłowe procedury i metody.

„Jest tak ważne, aby nauczyli się tych umiejętności”, powiedział CWO2 David Cornelius, główny asystent napędu na pokładzie Forward. „To nie jest twój dom, w którym możesz po prostu wyjść na trawnik i poczekać na straż pożarną. Na statku nie masz dokąd pójść. ”

Boarding egzekwowania prawa to równie skomplikowana i ważna misja. W ciągu kilku godzin od objęcia funkcji jednostki dowodzenia dla straży przybrzeżnej biorącej udział w operacji Able Sentry, operacji mającej na celu powstrzymanie nielegalnej migracji u wybrzeży Haiti, załoga Forwardu przeprowadziła już dwa wejścia na pokład i śledziła kolejną podejrzaną żaglówkę w Przejście nawietrzne na Morzu Karaibskim.

Wyżywienie jest ewolucją wszystkich rąk i przychodzi o każdej porze dnia i nocy. 22 kwietnia, około godziny 23:00, zespół pokładowy został obudzony, aby wejść na statek, a zegarek mostowy zauważył opuszczenie Haiti. Forward był pod ścisłym rozkazem wejścia na każdy statek wypływający z wód haitańskich.

Garstka zaciągniętych członków i dwóch oficerów została wybrana do wejścia na pokład. Sześciu mężczyzn i kobiet zeszli po drabinie z bezpiecznej przystani do czekającej małej łodzi Straży Przybrzeżnej w czerni nocy. Ponieważ kapitan 82-stopowego statku towarowego mówił trochę po angielsku, towarzyszył mu tłumacz z Haiti. Na wzburzonym morzu zespół kierował się do statku w stylu trzeciego świata, pochłoniętego przez rdzę, korozję i brud. Zespół pokładowy musiał skoczyć na pokład, ryzykując upadkiem na ciemne Morze Karaibskie.

Po wejściu na rozklekotany stary statek towarowy załoga pokładu rozniosła się i sprawdziła każdą przestrzeń pod kątem narkotyków, migrantów i broni, uważając, aby nie prześlizgnąć się przez jedną z wielu rdzy, które rozsiane były po wewnętrznej i zewnętrznej stronie statku. Oficer pokładowy i asystent oficera pokładowego udali się na most, aby sprawdzić paszporty, wizy i dokumenty przewozowe.

Mimo że na pokładzie statku towarowego znajdowało się tylko sześciu gwardzistów z Wybrzeża, było ich o wiele więcej z powrotem w Wspinaczu, który ich wspierał. Centrum kontroli bojowej utrzymywało ścisły kontakt z siódmą dzielnicą i zgłaszało im każdy szczegół z powrotem na pokład. Technicy elektronicy kontrolowali kamery i reflektory, pomagając oficerom i wodzom na moście pilnować mężczyzn i kobiet wysłanych na pokład praktycznie nieznanego statku. Deckhands czekał na pokładzie łodzi Forward, aby zabrać swoich towarzyszy bezpieczeństwa po zakończeniu misji.

Inżynierowie odpowiedzieli na każde polecenie prędkości i skoku od personelu na moście. W kuchni znajdował się nawet kucharz przygotowujący gorący posiłek dla załogi po zakończeniu wejścia na pokład. Każdy departament, każda dywizja i każda osoba na pokładzie Forwarda polegają na sobie nawzajem, aby zrealizować swoje misje.

Zespoły kutrów w całej Straży Przybrzeżnej odpowiadają na wezwanie do służby. Komendant Straży Przybrzeżnej tymczasowo nakazał zwiększenie długości patrolowania dla wszystkich średnich i wysokich kutrów wytrzymałościowych we flocie o 10 dni i zmniejszył częstotliwość załóg w połowie patrolu w odpowiedzi na narodowe potrzeby bezpieczeństwa narodowego w domu i zagranicą. Oznacza to mniej czasu w domu z bliskimi i mniej czasu w porcie, w którym można wykonać rozmowę telefoniczną.

Załoga Forwarda wie o zmianie, ale niewielu zdaje się być zaniepokojonych.

„Może to zabrzmieć dziwnie z powodu faceta z trójką dzieci i żony w domu, ale mamy tu zadanie”, powiedział Jordan. „Będziemy wykonywać tę pracę bez względu na to, jak długo to potrwa”.

Bez względu na to, jak długo ich patrole są, załoga Forwarda będzie nadal działać z resztą floty kutrów. Załogi będą patrolować wody odległych krain i tych, którzy są blisko domu, tak jak robili to przez ostatnie 200 lat.