Zasady dla weteranów pozdrawiających w cywilnych ubraniach

Salut militarny jest długą tradycją, której początki są w dużej mierze nieznane. Istnieje kilka teorii na temat salutu z czasów Imperium Rzymskiego. Jakkolwiek by nie było, istnieją konkretne zasady dotyczące tego, jak i kiedy nie pozdrawiać w amerykańskim wojsku.

Historia salutowania rąk

Wielu historyków wojskowych uważa, że ​​salut ręki mógł się rozpocząć w Rzymie. Nawet w zwykłym społeczeństwie, jeśli obywatel chciałby spotkać się z senatorem lub innym funkcjonariuszem publicznym, obywatel musiał wykazać, że nie ma broni, i podszedłby z widoczną lub podniesioną prawą ręką.

Inna teoria sugeruje, że praktyka wywodzi się od rycerzy w zbroi, którzy tradycyjnie podnosili wizjery na swoich hełmach prawymi rękami. Bez względu na pochodzenie salutowanie w końcu okazało się znakiem szacunku.

Ciekawe jest to, że tradycyjne salutowanie dla praworęcznych wygląda nieco inaczej w marynarce wojennej. Dłoń jest zwrócona w dół, jak się wydaje, ponieważ rękawice i dłonie marynarzy byłyby zabrudzone na przykład podczas pracy na pokładzie statku. To było postrzegane jako obraźliwe, aby pokazać brudną dłoń przełożonemu.

Przez wieki różne rodzaje salutów były używane do uhonorowania siebie nawzajem, flagi narodowej, a nawet przywódców narodowych. Na przykład, Stany Zjednoczone kiedyś użyły Salut Bellamy podczas Ślubowania Wierności w szkołach z końca XIX wieku. To był bardzo używany salut w całym kraju przez młodsze pokolenie. Jednak ten pozdrowienie wyglądał zbyt podobnie do nazistowskiego pozdrowienia, które Adolf Hitler przyjął na początku lat trzydziestych. Prezydent Roosevelt i Kongres zmienili salutowanie Pledge of Allegiance, aby przejąć serce w czasie II wojny światowej, ponieważ salwowanie Bellamy zostało w dużej mierze przyjęte przez faszystów na całym świecie.

Umundurowany personel wojskowy

Amerykański personel wojskowy w mundurze ma obowiązek pozdrawiać, gdy napotyka kogoś, kto jest uprawniony według stopnia lub rangi do salutu, takiego jak przełożony. Istnieją pewne wyjątki: w poruszającym się pojeździe pozdrawianie może być niepraktyczne. Jeśli jednak strażnik przy wejściu lub punkcie kontrolnym zobaczy starszego oficera w pojeździe, strażnik zasalutuje, gdy samochód przejdzie przez bramę. A kiedy w sytuacji bojowej, salut jest zabroniony, ponieważ może sygnalizować obserwującemu wrogowi, kim są oficerowie.

Są bardziej prawdopodobne, że wrogowie uznają ich za wartościowe cele.

Salutowanie jest uważane za uprzejmą wymianę pozdrowień, a młodszy członek wojska zawsze salutuje pierwszy. Przy zwracaniu lub oddawaniu indywidualnych pozdrowień głowa i oczy są zwrócone w stronę kolorów lub osoby zasalutowanej. Będąc w szeregach, pozycja uwagi jest utrzymywana, o ile nie jest to inaczej ukierunkowane. Cały personel wojskowy ma obowiązek salutować prezydentowi, pełniąc rolę naczelnego dowódcy. Niezależnie od rangi, każdy odbiorca Medal of Honor otrzymuje salut ręki nawet od starszego oficera.

Gdy salutowanie nie jest wymagane

Saluty nie są renderowane w pomieszczeniach, z wyjątkiem przypadków formalnego zgłoszenia. Podczas formacji członkowie nie zwracają salutu, chyba że otrzymają polecenie. Zwykła procedura wymaga od osoby odpowiedzialnej za formację salutowania w jej imieniu. Nawet jeśli formacja maszeruje z bronią w ręku, przywódca formacji zwykle salutuje ręką z mieczem lub ręką dla grupy.

Jeśli zbliża się starszy oficer, podczas gdy personel wojskowy zbiera się w grupie (ale nie w formacji), ktokolwiek zauważy oficera, najpierw zwraca uwagę grupy. Następnie wszyscy członkowie pozdrawiają oficera i pozostają na baczność, dopóki nie otrzymają pozwolenia na swobodę lub kiedy oficer odejdzie.

Weterani i pozdrawianie poza mundurem

Przepis ustawy o zezwoleniach na obronę z 2009 r. Zmienił prawo federalne, aby umożliwić weteranom amerykańskim i personelowi wojskowemu nie znajdującemu się w mundurze oddanie wojskowego salutu, gdy hymn narodowy jest grany.

Ta zmiana dodaje przepis, który został przyjęty w ustawie obronnej z 2008 r., W której upoważniono weteranów i personel wojskowy w cywilnych ubraniach do oddania salutów wojskowych podczas podnoszenia, opuszczania lub przechodzenia flagi.

Tradycyjnie organizacje świadczące usługi kombatanckie oddawały salutowanie podczas hymnu narodowego i podczas wydarzeń z udziałem flagi narodowej podczas noszenia nakryć głowy organizacji, chociaż nie było to w rzeczywistości określone w prawie federalnym.