Mity na temat egzekwowania prawa i prowadzenia działań policyjnych

Nawet rekrutujący akademie policyjni i specjaliści od wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych nie są świadomi prawdy kryjącej się za mnóstwem nieporozumień dotyczących pracy policji. Od koncepcji uwięzienia do czytania ostrzeżenia Mirandy, praktyki egzekwowania prawa są stale mylnie interpretowane i źle rozumiane zarówno przez opinię publiczną, jak i media. Oto fakty, które kryją się za niektórymi z bardziej powszechnych mitów na temat funkcjonariuszy policji, którzy pomogą ci zdecydować, czy kariera jest odpowiednia dla Ciebie.

Mity o prawach Mirandy: Czy policja musi czytać Twoje prawa?

"Masz prawo zachować milczenie." Bez wątpienia słyszeliście pewną iterację, albo w telewizji, albo w prawdziwym życiu, o kimś, kto został poinformowany o ich prawach. Znane w organach ścigania jako ostrzeżenie Mirandy, prawa te są recytowane lub czytane osobom zatrzymanym przez policję, które mają zostać przesłuchane lub przesłuchane.

Zamieszanie pojawia się, gdy prawa te nie są czytane. Większość ludzi ma błędne przekonanie, że ostrzeżenia Mirandy muszą być czytane każdej osobie, która jest aresztowana. Nawet ludzie w więzieniu powiedzą, że nigdy nie zostali naprawdę aresztowani, ponieważ „gliniarze nigdy nie czytają mi moich praw”. Wystarczy powiedzieć, że jeśli w jakiś sposób znalazłeś się w więzieniu, w rzeczywistości zostałeś aresztowany.

Prawdziwym celem Mirandy jest poinformowanie aresztowanej lub zatrzymanej osoby o ich konstytucyjnych prawach, a mianowicie o prawie do reprezentacji prawnej i unikania samooskarżenia. Wymóg, aby prawa były czytane, ma zastosowanie tylko wtedy, gdy policja zamierza przesłuchać osobę. Jeśli nie ma wątpliwości, nie jest wymagane czytanie Mirandy.

Nieumiejętność czytania Mirandy nie czyni aresztowania nieważnym. Oznacza to po prostu, że wszelkie informacje uzyskane w wyniku przesłuchania bez Mirandy zostaną wykluczone z przyjęcia do sądu.

Czy policja zatrzymała pułapki prędkości?

Ludzie powszechnie wierzą, że jeśli urzędnik ruchu drogowego, który prowadzi egzekwowanie prędkości, jest ukryty, to jest winny uwięzienia. Z jakiegoś powodu istnieje pogląd, że oficerowie muszą być cały czas widoczni, aby cytaty z ruchu były ważne. Jeśli nie, powszechne jest błędne przekonanie, że wszystkie wydane bilety zostaną wyrzucone.

Zakaz uwięzienia nie ma nic wspólnego z tym, czy oficer jest widoczny w momencie popełnienia przestępstwa. Zamiast tego uwięzienie ma miejsce, gdy funkcjonariusz organów ścigania lub inny organ prawny faktycznie zachęca lub zachęca kogoś do popełnienia przestępstwa, a następnie aresztuje go za to. W takim przypadku dana osoba zostaje oszukana, myśląc, że popełnienie czynu jest w porządku, a następnie karana przez tę samą osobę, która doprowadziła go do przekonania, że ​​na początku było w porządku.

Ukrywanie się za krzakami za pomocą radaru nie kwalifikuje się jako uwięzienie, ponieważ oficer nie mówi ci, że można przyspieszyć. On jest po to, żeby cię złapać, kiedy to zrobisz.

Zasady dla tajnych gliniarzy: czy policja musi ci powiedzieć, że to gliniarze?

Wierzcie lub nie, takie słowa jak „Jesteś gliną? Musisz mi powiedzieć, czy jesteś gliną!” faktycznie powiedziano, że ukrywają policję. Gdyby policja rzeczywiście musiała ci powiedzieć, że kiedy spytałeś, byli policjantami z tajnej policji, to prawdopodobnie spowodowałoby to dość krótkotrwałe operacje żądła.

Podobnie jak pułapki prędkości, to nieporozumienie wynika również z niezrozumienia zakazu uwięzienia. Prawdziwym testem jest to, czy oficer jest, w kolorze prawa, nakłania podejrzanego do zrobienia czegoś, czego inaczej by nie zrobili.

W przypadku tajnych oficerów uwięzienie nie istnieje, ponieważ podejrzani nie wiedzą, że oficer jest naprawdę oficerem, więc nie mogą odnieść wrażenia, że ​​niezależnie od tego, jaką czynność podejmują, jest to dopuszczalne zgodnie z prawem.

Krwawe mity o policji mogą sprzyjać współpracy wspólnotowej

Łatwo jest źle zrozumieć nie tylko sposób działania policji, ale także zasady, które regulują ich zachowanie.

Ważne jest, aby osoby chcące rozpocząć karierę w wymiarze sprawiedliwości w sprawach karnych, zrozumiały te i inne mity dotyczące egzekwowania prawa. W ten sposób specjaliści ds. Kryminologii mogą lepiej wyartykułować swoje miejsca pracy dla społeczeństwa i pomóc w promowaniu lepszej współpracy między policją a społecznościami.