Jaka jest główna licencja na nagrania muzyczne?

Licencja główna daje posiadaczowi licencji prawo do używania nagranego utworu muzycznego w projekcie medialnym, takim jak film, program telewizyjny, reklama lub inny projekt wizualny lub projekt audio. Licencja główna jest uzyskiwana od osoby, która jest właścicielem nagrania, czyli od strony, która sfinansowała nagranie. Zazwyczaj prawa te znajdują się w wytwórni płytowej, jeśli nie w niezależnym artyście.

Licencja główna a licencja synchroniczna

Uzyskanie licencji wzorcowej jest tylko pierwszym krokiem, ponieważ aby w całości użyć ścieżki, potrzebna jest dodatkowo licencja synchronizacji lub synchronizacji. Licencja główna różni się od licencji synchronicznej tym, że licencja synchronizacyjna daje posiadaczowi licencji prawo do używania kompozycji i ponownego nagrania utworu do wykorzystania w projekcie medialnym, podczas gdy licencja główna daje posiadaczowi licencji prawo do używania wcześniejszej nagrana piosenka w projekcie medialnym.

Licencja synchronizacyjna wydawcy jest zazwyczaj wymagana w połączeniu z licencją główną od głównego właściciela, aby użyć wcześniej istniejącej wersji utworu z projektem wizualnym.

Licencja główna może być wydana tylko dla jednego utworu naraz. Nawet jeśli ktoś chce użyć całego albumu w projekcie, należy uzyskać licencję dla każdego utworu indywidualnie.

Główne elementy licencji

Kilka podmiotów, w tym wytwórnie płytowe, często współwłasność utworu muzycznego, więc każdy musi zatwierdzić wykorzystanie nagrań głównych, które posiadają wspólnie.

Niniejsza umowa obejmuje zakres korzystania z muzyki, w tym prawo do publicznego odtwarzania muzyki. Zgodnie z RocketLawyer.com rekompensata, kredyt ekranowy oraz oświadczenia i gwarancje muzyka i producenta obejmują dodatkowe warunki zawarte w umowie.

Konflikty z pewnością pojawią się, gdy wytwórnia będzie właścicielem mistrza. Na przykład, jeśli byłbyś zadowolony z opłaty licencyjnej w wysokości 5000 USD, ale wytwórnia płytowa posiadająca mistrza i być może nawet prawa autorskie wymagają 20 000 USD. Jeśli nie jest to w budżecie klienta, wyłączą go i znajdą inną opcję, pozostawiając wytwórnię płytową na zimno.

Zachowanie praw podstawowych

W typowej transakcji płytowej rezygnacja z praw autorskich jest sposobem, w jaki muzyk zabezpiecza wsparcie finansowe wytwórni, aby sfinansować nagranie i wydanie albumu. Jeśli faktycznie zwrócisz inwestorowi etykietę (zaliczkę) poprzez rekordową sprzedaż lub zarobione honoraria autorskie, proces zwany odzyskiwaniem, możesz podzielić się niektórymi dochodami z licencji głównej.

Posiadanie praw nadrzędnych jest biletem do generowania dochodu, a dzięki serwisom strumieniowym i możliwościom mobilnym można jeszcze więcej zarobić. Rodzi to krytyczne pytanie, czy powinieneś starać się zachować swoje prawa lub podpisać umowę z wytwórnią, aby zabezpieczyć umowę. Jednak nie musi to być wszystko lub nic, ponieważ istnieją pewne opcje pośrednie:

Master Rights Reversion

Podpisując umowę na rejestrację, możesz negocjować zwrot lub przywrócenie własności głównej po określonym czasie. Album zazwyczaj trwa od jednego do trzech lat, zanim artysta wyda następny, więc możesz poprosić, aby własność powróciła do ciebie po około dwóch do pięciu lat.

Oczywiście od ciebie zależy negocjowanie wszelkich umów licencyjnych, ponieważ etykieta nie będzie dostępna.

Udział w przychodach

W tym modelu niezależny muzyk, który nie chce zajmować się biznesem licencjonowania muzyki, zawiera umowę z wytwórnią, która służy jako główny przedstawiciel licencjonowania.

Ta główna umowa licencyjna daje etykiecie obniżkę w zakresie od 15 do 25 procent zarobków licencyjnych, pozwalając jednocześnie artyście zachować duży udział w przychodach oprócz kontroli nagrań głównych.