Praca sił powietrznych na żądanie: lista karier na stresie

Potrzeby listy zaakcentowanych sił powietrznych zależą od miejsc pracy w siłach powietrznych, które wymagają obsadzenia rekrutami, wyższymi rangą lotnikami lub oficerami. Od 2017 r. W Siłach Powietrznych znajdowało się 50 miejsc pracy, które zostały wymienione na Liście Zestresowanej. Wielu uważa to narzędzie dla rekrutujących za pomoc w wypełnianiu i kierowaniu wykwalifikowanych rekrutów w kierunku tych miejsc pracy, które są najbardziej potrzebne w Siłach Powietrznych. Przeszukiwanie publicznie dostępnej listy przed wizytą rekrutera może pomóc przyszłemu rekrutującemu w wyborze, jeśli lista życzeń znajduje się na liście stresów.

Dziesięć największych potrzeb Sił Powietrznych to następujące miejsca pracy od jesieni 2017 roku:

1 - Obszar zdolności mechanicznej

2 - Siły bezpieczeństwa

3 - Obszar zdolności elektrycznej

4 - Obszar ogólnej zdolności

5 - Obszar ogólnej zdolności

6 - Obszar zdolności mechanicznej

7 - Obszar zdolności mechanicznej

8 - Kontrola ruchu lotniczego

9 - Systemy amunicji

10- Cyber-systemy transportowe

Niedobory oficera

Najbardziej stresującym niedoborem Sił Powietrznych są pilotażowe problemy pod kierownictwem, które obecnie od 2017 r. Obejmują 2000 pilotów. Siły Powietrzne potrzebują tak wielu pilotów, że rozważają nowe programy, które pozwalają starszym lotnikom na naukę w szkole lotniczej. Należy również rozważyć utworzenie programu pilotowego oficera nakazowego podobnego do programu pilotażowego armii, aby wypełnić ten zaległości.

Kwartalne zmiany w wykazie podkreślonych sił powietrznych

Co trzy miesiące siły powietrzne badają wszystkie zatrudnione i zlecone stanowiska oficerów, aby określić, które miejsca pracy są najbardziej poszukiwane i których brakuje personelu. Wszystkie prace otrzymują tzw. „Ocenę stresu”, a te z najwyższymi ocenami umieszczane są na „liście stresowej”.

Stres, jak tutaj zdefiniowano, jest napędzany przez trzy główne czynniki: siłę roboczą, manning i wdrożenia.

Czynniki stresu są różne dla każdego obszaru kariery, ale kiedy dziedzina kariery jest uważana za „zestresowaną”, oznacza to, że siły powietrzne nie mają wystarczającej liczby personelu w tym konkretnym obszarze kariery.

Przypisywanie poziomów stresu do zadań zapewnia kierownictwu sił powietrznych obiektywny, pojedynczy środek do określania względnego stresu między różnymi kodami specjalności sił powietrznych, które są używane do wyznaczania każdego zadania.

Jak działają kody naprężeń sił powietrznych

Wyniki corocznego audytu warunków skrajnych służą jako wskaźnik potencjalnych i faktycznych problemów, a także pozwalają kierownictwu sił powietrznych mierzyć postępy. Zgodnie z systemem:

• Poziom stresu równy 1.0 dla pola kariery oznacza, że ​​nie ma niedoboru (rozmieszczenia lub stacji domowej)
• Poziom stresu większy niż 1,0 oznacza, że ​​występuje niedobór. Niedobór jest wyrażony jako procent przydzielonego personelu (na przykład ocena poziomu stresu równa 1,2 oznacza, że ​​każda osoba na stacji domowej wykonuje pracę 1,2 osoby)
• Poziom stresu mniejszy niż 1,0 oznacza, że ​​istnieje nadwyżka dla tego konkretnego obszaru kariery. Nadwyżka jest wyrażona jako procent przydzielonego personelu (na przykład ocena poziomu stresu na poziomie 0,8 oznacza, że ​​każda osoba na stacji domowej średnio wykonuje pracę 0,8 osoby)

Celem Sił Powietrznych jest próba osiągnięcia „poziomu stresu” wynoszącego 1,2 lub mniej dla każdego Kodeksu Specjalności Sił Powietrznych.

Praca sił powietrznych na żądanie, czy nie?

Nawet jeśli praca ma kod o wysokim poziomie stresu, co oznacza, że ​​jest ona uważana za niedopuszczoną, niekoniecznie oznacza to, że praca ma otwory dla rekrutów (chociaż obecność na liście może również wskazywać na potrzebę rekrutacji).

Na przykład praca może być odpowiednio obsadzona w szeregach pierwszego kadry (rekrutacja), ale uważana za „zestresowaną” z powodu niedoboru w szeregach oficerów bez uprawnień (NCO). W takim przypadku Siły Powietrzne spróbują skorygować niedobór za pośrednictwem programu ponownego szkolenia podoficerów.

Nawet jeśli „stres” jest spowodowany (lub częściowo spowodowany) niedoborem personelu w pierwszych szeregach, dostępne mogą być dostępne miejsca treningowe. Na przykład szkoły techniczne Sił Powietrznych mogą szkolić tylko ograniczoną liczbę uczniów w danym momencie, a wszystkie planowane „gniazda treningowe” mogą być już wypełnione przez osoby już w Programie Opóźnionego Werbunku (DEP) lub już w Siłach Powietrznych, ale oczekując na miejsce treningowe.

Nie tak proste, aby zwiększyć rekrutację

Zwiększenie liczby dostępnych miejsc treningowych w centrach rekrutacyjnych nie jest na ogół opłacalne. Dodanie kolejnych slotów oznacza dodanie dodatkowych zasobów. Trzeba dodać więcej instruktorów (usuwając w ten sposób doświadczonych podoficerów z „pola”), trzeba będzie dodać miejsce w akademiku, trzeba będzie zwiększyć liczbę personelu pomocniczego (finanse, administracja i personel) i rozbudować sale restauracyjne.