Pisanie postaci w fikcji

Postacie są przedstawiane zarówno poprzez narrację, jak i dialog w dziele fikcyjnym. Mogą być płaskie lub drobne, okrągłe i duże, rozwinięte z większą głębią. Osobowość ujawnia się poprzez reakcje postaci na konflikt, poprzez dialog i opisy.

Postacie w fikcji mogą mieć wiele ról i celów, wszystkie podyktowane intencją i stylem pisarza, współpracujące ze sobą, aby w zawiły sposób przesunąć fabułę do przodu.

Bohater

Bohaterem jest główny bohater, bohater lub bohaterka opowieści. W niektórych przypadkach czytelnik poznaje historię oczami tej postaci. W innych bohater może być tylko jednym z kilku bohaterów, których perspektywa jest opisana.

Bohater nie musi być postacią, z którą czytelnik się identyfikuje. Mógłby być nawet antybohaterem, nieprzyjemnym, a nawet złym, i to dobrze, jeśli popiera fabułę.

Albo może być prawdziwym bohaterem, ale może też być postacią, której czytelnik powinien nie lubić ze względu na pewną wadę charakteru lub okoliczności. Pomyśl o Becky Sharp Targowisko próżności. Nadała nowe znaczenie terminowi bezwzględny, ale dajcie spokój, zwięźle.Czy nie kibicowałeś jej tylko trochę?

Antagonista

W wielu gatunkach - szczególnie, ale nie wyłącznie, w fantazjach, thrillerach, powieściach szpiegowskich, kryminałach i tajemnicach - bohater walczy z antagonistą. Antagonista może być prawdziwie niemoralnym lub złym człowiekiem, takim jak dr Moriarty w opowiadaniach Sherlocka Holmesa, ale może być także dobrym intencją, ale dominującym rodzicem, a nawet nieudolnym idiotą, który niechcący stoi na drodze bohaterowi.

Najważniejsze jest to, że antagonista kłóci się z bohaterem lub bohaterką w fabule, a czasami historia wiąże się z dość poważnymi szansami dotyczącymi okoliczności życia lub śmierci. Szekspirowski Iago w Othello jest dobrym przykładem, ale bohaterem może być także cała grupa ludzi: rząd, kult lub syndykat przestępczy.

Korzystanie z metafory

W niektórych dziełach postacie są tworzone nie jako w pełni zrealizowane ludzkie istoty lub fantastyczne istoty, ale raczej jako metafory dla określonej ludzkiej jakości. Lord Voldemort w książkach o Harrym Potterze nie ma być postrzegany jako osoba w pełni poczęta, ale raczej jako metafora strasznego wyniku, który wynika z goryczy i przeciwstawiania się mocy miłości.

Znaki jako urządzenia wątku

W niektórych przypadkach postacie istnieją głównie w celu przeniesienia historii z jednego punktu fabuły do ​​następnego. Postacie te są wymyślone tylko szkicowo. Są to płaskie postacie - jedno- lub dwuwymiarowe. To nie to, kim jest ten facet, ani jak się czuje, ale to, co robi, ma znaczenie.

W tej pojemności mogą służyć postacie zapasowe. Są stereotypami bez głębokości, jak kobieciarz przy barze lub żebrak na rogu ulicy, ale nie muszą. Znaki zapasowe mogą być bardziej złożone, gdy fabuła tego wymaga.

Pisarze często tworzą postacie, których jedynym celem jest motywowanie bohatera do podjęcia działań, które napędzają historię. Dobrym przykładem tego typu płaskiej postaci jest Scar Król Lew. Porównaj go z Simbą, okrągłą postacią. ty wiedziałem Simba. Blizna … może nie tak bardzo.

Wymagane postacie

Niektóre historie są budowane wokół czasu, miejsca lub sytuacji, w której wymagane są pewne typy postaci. Te postacie mogą nie być zbyt ważne dla fabuły lub tematu, ale ich nieobecność będzie jednak odczuwalna.

Wyobraź sobie historię, która rozgrywa się w środowisku hotelowym bez włączenia co najmniej kilku pracowników hotelu. Historia, która rozgrywa się na statku kosmicznym skierowanym na Marsa, byłaby niekompletna bez co najmniej szkicu kapitana statku, nawet jeśli nie jest on głównym bohaterem. Ktoś może zostać postrzelony i zabity podczas napadu na bank. Jego tożsamość, uczucia, myśli i głębia nie są ważne dla fabuły, ale fakt, że był śmiertelny, byłby.

Jak tworzyć postacie

Zanim zaczniesz pisać i tworzyć postać, miej jasność co do celu swojej postaci w swojej pracy. Dlaczego i jak przenosi fabułę do mety? Możesz zacząć go ulepszać, gdy odpowiesz na to pytanie, a prawdopodobnie będziesz chciał dać tej części procesu trochę czasu, jeśli jest twoim bohaterem. Mieszkaj z nim przez kilka dni lub nawet kilka tygodni, zanim zaczniesz pisać pierwsze zdanie. W miarę rozwoju wydarzeń w swoim życiu, zadaj sobie pytanie, co by zrobił lub jak zareagowałby w tej samej sytuacji.

Poznać go.

Chociaż ważne jest, aby w pełni poznać i zrozumieć cechy osobowości bohatera oraz jego motywacje, zainteresowania i talenty, potrzeba znacznie mniej szczegółów dla postaci, która po prostu służy jako urządzenie fabularne. Nie musisz zakręcać kołami, zagłębiając się w to, co sprawia, że ​​tyka.

Idź ze swoim jelitem

Jak powie ci każdy, kto kiedykolwiek napisał udane dzieło fikcji, twoje jelito jest potężnym narzędziem. I kilka, jeśli jakieś projekty fikcji są doskonałe za pierwszym razem. Bardziej niż prawdopodobne jest, że przerwiesz szkic, a następnie poprawisz go dwa, może nawet trzy razy.

Jeśli postać wskakuje na twoje strony pozornie znikąd podczas pisania tego pierwszego szkicu, dlaczego nie pozwolić mu na chwilę tam spędzić czas? Twoja podświadomość może próbować ci coś powiedzieć. Może być ważny później, zapewniając kluczowy zwrot akcji. Możesz go zostawić, a jeśli okaże się zbędny, daj mu siekierę, kiedy przygotowujesz swój ostateczny projekt. Zawsze możesz napisać do niego później, jeśli okaże się, że nie ma nic do zaoferowania.

Niezależnie od tego, jak ważna jest twoja postać, czy nie, upewnij się, że osoba jest spójna i wiarygodna w parametrach swojej historii. Motywacje i działania muszą działać razem, aby czytelnik nie był zdezorientowany i sfrustrowany.