Podstawowa fabuła dla początkujących pisarzy

Jeśli, podobnie jak wielu ludzi, pracujesz według idei, że dla „prawdziwych” pisarzy spisek przychodzi bez wysiłku, odrzuć teraz tę iluzję. Podczas gdy niektórzy pisarze urodzili się z poczuciem skutecznego opowiadania historii, wielu z nich studiuje elementy fabuły i zwraca uwagę na to, jak inni pisarze z powodzeniem konstruują narrację.

Dramatycy mają w sobie to, co robią, ale pisarze fikcyjni często unikają podstawowych instrukcji na temat tego, co czyni coś dramatycznego. To nie jest magia. Elementy dobrej historii można badać i uczyć się.

Prawdę mówiąc, prawdopodobnie już je studiowałeś na lekcjach literatury w szkole średniej. Przeglądanie ich teraz nie zaszkodzi, z perspektywy pisarza, a nie studenta. Mogą wydawać się proste, ale bez nich twoje inne umiejętności pisarza - twoja zdolność wyobrażania sobie wiarygodnych postaci, talent do dialogu, znakomite użycie języka - nie spełnią się.

Zacznij oczywiście od bohatera, twojej głównej postaci. Bohater musi spotkać się z konfliktem - z innym charakterem, społeczeństwem, naturą, sobą, lub jakąś kombinacją tych rzeczy - i w rezultacie przejść jakąś zmianę.

„Konflikt” jest również znany jako „główne pytanie dramatyczne”. Warsztat Gotham Writers 'przedstawia to w swoim przewodniku Pisanie fikcji: Główne dramatyczne pytanie „to generalnie proste pytanie tak / nie, na które można odpowiedzieć pod koniec historii”. Co stanie się z królem Learem, kiedy rozdzieli swe imperium i odejdzie od swojej jednej wiernej córki? Czy Elizabeth Bennet z Jane Austen Duma i uprzedzenie wyjść za mąż z miłości i czy ona lub jedna z jej sióstr wyjdą za mąż na tyle dobrze, aby uratować rodzinę przed upokorzeniem finansowym?

Jakie zmiany powodują te konflikty? Elizabeth Bennet dowiaduje się o niebezpieczeństwie związanym z dopuszczaniem uprzedzeń do oceny. Król Lear nabiera pokory i uczy się rozpoznawać powierzchowność i szczerość. Obaj są mądrzejsi na końcu historii, niż na początku, nawet jeśli ta mądrość w przypadku Leara pochodzi z drogiego kosztu.

Elementy fabuły

Opowieść trafi do różnych punktów orientacyjnych w drodze od początku opowieści do spełnienia dramatycznego pytania. Wprowadzenie przedstawia postacie, otoczenie i konflikt centralny. Zaangażuj swojego bohatera w ten konflikt jak najszybciej. Dzisiejsi czytelnicy na ogół nie będą przedzierać się przez strony ekspozycji, aby dojść do sedna sprawy. Nie każ im się zastanawiać, dlaczego czytają twoją historię lub powieść. Zaczep je na pierwszej stronie lub stronach.

Stamtąd postać napotka różne przeszkody na drodze do osiągnięcia swojego celu. Znane jako rosnąca akcja lub rozwój, jest to część satysfakcji z historii. Czytelnicy lubią widzieć walkę, lubią czuć się tak, jakby zasiłek na koniec zasługiwał.

Jeszcze raz, Duma i uprzedzenie stanowić doskonały przykład. Gdyby Elizabeth Bennet i Darcy polubili się od razu, a ich przyjaciele i rodzina natychmiast się zgodzili, ich małżeństwo byłoby znacznie mniej satysfakcjonujące, a po drodze nic by się nie nauczyło, poza tym, że wspaniale jest się zakochać.

Zauważ, jak inni pisarze budują dramatyczne napięcie podczas tej części narracji. Jak nas interesuje wynik tej historii? Ile przeszkód jest koniecznych, aby czytelnik czuł się w końcu usatysfakcjonowany? Żadna z tych decyzji nie jest łatwa. Część twojego rozwoju jako pisarza pociąga za sobą rozwijanie poczucia sukcesu w historii.

Rosnąca akcja prowadzi dopunkt kulminacyjny, punkt zwrotny w historii, który z kolei prowadzi dorozkład. Główne dramatyczne pytanie zostało rozwiązane w taki czy inny sposób. Peter Selgin stanowi dobry przykład w swojej książce Przez Cunning & Craft:

Punktem kulminacyjnym jest rozwiązanie konfliktu, punkt, w którym nie ma powrotu, poza którym los bohatera - dobry lub zły - jest zabezpieczony. Samobójstwo Romea jest punktem kulminacyjnym … nie dlatego, że jest to najbardziej dramatyczny moment, ale dlatego, że przypieczętowuje jego los i określa rezolucję, uniemożliwiając mu i Juliet życie wiecznie szczęśliwie.

wrozwiązanie, autor wiąże wszystkie luźne końce. Elizabeth i Jane Bennet mieszkają blisko siebie. Lidia zostaje daleko na północy, gdzie nie może ich zbytnio niepokoić, a lepsze cechy Kitty przyciągają częste wizyty u sióstr. Każdy, lubimy żyć długo i szczęśliwie, a właściwie trzy strony, dostajemy wszystkie niezbędne szczegóły. Podobnie rozwiązanie dla Leara zajmuje tylko część jednej sceny: wszyscy gracze głównego wątku giną, ale pod rządami Edgara Anglia zostaje ponownie zjednoczona.

Dwa zastrzeżenia

Po pierwsze, wiele udanych fikcji nie przestrzega dokładnie tych zasad. Ale nawet działa jak Virginia Woolf Pani Dalloway, które wydają się bardziej skupione na języku niż na działaniu, wprowadzają dramatyczne pytania, aby nas czytać. (Czy jej przyjęcie się skończy? Co z nią i Peterem Walshem?) Wiele fikcji, które niekoniecznie wydają się być napędzane fabułą, okazuje się, przy bliższej analizie, polegać na wypróbowanych i prawdziwych strategiach, które możemy prześledzić wstecz (w zachodniej części świata) przynajmniej literatura) do Arystotelesa Poetyka.

Po drugie, te podstawowe elementy mogą nie występować w kolejności podanej powyżej. Spróbuj je zidentyfikować w swoim czytaniu. Pytanie, dlaczego pisarz zdecydował się opowiedzieć historię tak, jak ona. Zwróć uwagę na dramatyczne decyzje. I oczywiście pomyśl o tym wszystkim, tworząc własne historie. Pod koniec dnia coś musi się wydarzyć. Wydaje się to elementarne, ale może być dość skomplikowane. W każdym razie eksperymentuj, ale poświęć trochę czasu także na podstawy.