Wprowadzenie do sprawiedliwości wojskowej i jej historii

Kiedy ktoś przystępuje do wojska Stanów Zjednoczonych, staje się poddany całkowicie nowemu systemowi sprawiedliwości. Podczas gdy podstawowym celem wymiaru sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych jest uwolnienie „sprawiedliwości”, nie jest to główny powód stworzenia odrębnego systemu sprawiedliwości dla amerykańskich sił zbrojnych. Podstawowym celem systemu wojskowego jest zapewnienie dowódcy wojskowemu niezbędnych narzędzi do egzekwowania dobrego porządku i dyscypliny. Dlatego na przykład nie uważa się za „przestępstwo” spóźnianie się do pracy w swojej cywilnej pracy, ale „przestępstwem” jest spóźnianie się do pracy w wojsku (naruszenie art. 86 jednolitego kodeksu sprawiedliwości wojskowej) lub UCMJ).

Dowódca wojskowy dysponuje kilkoma dostępnymi metodami egzekwowania porządku i dyscypliny w jednostce, od łagodnych środków administracyjnych, takich jak formalne lub nieformalne doradztwo, do pełnoprawnych sądów wojennych, w których można skazać osobę na ciężką pracę, a nawet stracić.

Część I tego artykułu zawiera ogólne informacje na temat amerykańskiego systemu sprawiedliwości wojskowej.

Inne powiązane tematy to:

• Poradnictwo, nagany i dodatkowe szkolenia

  Doradztwo może być formalne lub nieformalne. Może być również słowna lub pisemna. Może być pozytywny (klepanie po plecach) lub korygujący. Upomnienie lub upomnienie to „żucie”. Mogą być słowne lub mogą być napisane. Pisemne upomnienia i upomnienia mogą stanowić „historię”, która może być później wykorzystana do usprawiedliwienia kary na mocy art. 15, lub obniżek administracyjnych i zrzutów. Dodatkowe szkolenie to nie to samo, co „dodatkowe obowiązki” nałożone na mocy art. 15. Dodatkowe obowiązki to „kara”, dodatkowe szkolenie nie. Aby być legalnym, „dodatkowe szkolenie” musi logicznie odnosić się do niedoboru, który należy poprawić.

• Zrzuty administracyjne

  Zrzuty administracyjne są dozwolone z różnych powodów. Charakterystyka administracyjnego zwolnienia może być Honorowa, Generalna (zgodnie z Honorowymi Warunkami) i Inna niż Honorowa.

• Artykuł 15

  Znany również jako „kara niesądowa” lub „Maszt” (W marynarce wojennej / Straży przybrzeżnej i Marines). Jest to rodzaj „mini-sądu wojennego” z dowódcą działającym jako sędzia i ława przysięgłych. Służy do stosunkowo niewielkich przestępstw (wykroczeń) w ramach UCMJ. Dopuszczalna kara jest ograniczona rangą dowódcy i rangą oskarżonego. W większości przypadków osoba może odmówić kary z artykułu 15 i zamiast tego zażądać rozprawy sądowej.

• Samoskarżenie

  Cywile są chronieni przed mimowolnym oskarżeniem o siebie dzięki piątej poprawce. Personel wojskowy jest również chroniony za pośrednictwem art. 31 UCMJ.

• Poród przedprocesowy i badania wstępne

  Wojsko nie ma systemu „kaucyjnego”. Istnieją jednak specjalne zasady, których należy przestrzegać, jeśli członek wojska jest zamknięty przed sądem wojennym. Artykuł 32 Dochodzenia przygotowawcze są wojskową wersją przesłuchań Wielkiego Jury.

• Sąd wojenny

  To są „wielkie”. Istnieją trzy rodzaje sądów wojennych: podsumowanie, specjalne i ogólne. Wyrok skazujący wydany przez Specjalny lub Sąd może być „wyrokiem skazującym”. Sąd wojenny może przyznawać grzywny, obniżki, „kary karne” i czas więzienia (przy ciężkiej pracy). Sąd wojenny może nawet nałożyć wyrok śmierci za niektóre przestępstwa.

• Artykuł 138 Skargi

  UCMJ zapewnia żołnierzom możliwość złożenia skargi, jeśli są „pokrzywdzeni” przez swojego dowódcę. Jest to jedno z najpotężniejszych, ale niedostatecznie wykorzystywanych narzędzi w wojskowym systemie wymiaru sprawiedliwości dla członków, którzy dochodzą swoich praw.

Tło prawa wojskowego

Prawo wojskowe (wymiar sprawiedliwości wojskowej) jest gałęzią prawa, która reguluje rządowy establishment wojskowy. Ma on charakter całkowicie karny lub dyscyplinarny, aw Stanach Zjednoczonych obejmuje i jest analogiczny do cywilnego prawa karnego. Jego źródła są liczne i zróżnicowane, niektóre znacznie wyprzedzają Stany Zjednoczone i ich konstytucję. Ponieważ jednak dzięki konstytucji zaczęło istnieć nasze prawo publiczne, konstytucję można właściwie uznać za główne źródło prawa regulującego nasze instytucje wojskowe.

Wraz z Konstytucją istnieją inne źródła, zarówno pisane, jak i niepisane, które rządzą również wojskiem: Prawo międzynarodowe przyczyniło się do powstania prawa wojennego i licznych traktatów wpływających na establishment wojskowy; Kongres wniósł jednolity kodeks sprawiedliwości wojskowej (UCMJ) i inne ustawy; Zamówienia wykonawcze, w tym Podręcznik sądów wojennych (MCM), przepisy dotyczące usług; zwyczaje i zwyczaje sił zbrojnych i wojny; i wreszcie, system sądowy przyczynił się do podejmowania codziennych decyzji w celu wyjaśnienia szarych obszarów.

Wszystko to składa się na nasze prawo wojskowe.

Konstytucja USA

Konstytucyjne źródło prawa wojskowego wynika z dwóch przepisów: tych, które przyznają pewne uprawnienia w sferze ustawodawczej i które przyznają pewne uprawnienia władzy wykonawczej. Również piąta poprawka uznaje, że przestępstwa w siłach zbrojnych będą rozpatrywane zgodnie z prawem wojskowym.

Uprawnienia przyznane Kongresowi

Zgodnie z sekcją 8 artykułu I Konstytucji Stanów Zjednoczonych Kongres jest upoważniony do:

• definiować i karać przestępstwa przeciwko prawu narodów
• ogłaszać wojnę, udzielać listów i odwetu, ustanawiać zasady dotyczące zdobywania ziemi i wody
• podnosić i wspierać armie
• zapewniać i utrzymywać marynarkę wojenną
• ustanowić zasady dla rządu i regulacje
• siły lądowe i morskie
• zapewnić powołanie milicji
• zapewnić organizowanie, uzbrajanie i dyscyplinowanie milicji oraz rządzenie taką ich częścią, jaka może być zatrudniona w służbie Stanów Zjednoczonych; i
• ogólnie rzecz biorąc, należy ustanowić wszelkie prawa, które będą konieczne i właściwe do wykonania powyższych uprawnień i wszystkich innych uprawnień przyznanych przez Konstytucję w rządzie Stanów Zjednoczonych lub ich departamentów lub urzędników.

Władza sprawowana przez prezydenta

Zgodnie z Konstytucją Prezydent pełni funkcję Komendanta Głównego Sił Zbrojnych Stanów Zjednoczonych, a Prezydent, powołany do służby federalnej, pełni również funkcję Komendanta Głównego różnych milicji państwowych. Konstytucja upoważnia również Prezydenta, za zgodą Senatu, do mianowania funkcjonariuszy służb. Prezydent zleca wszystkim funkcjonariuszom i ma obowiązek sprawdzić, czy prawa tego kraju są wiernie obsługiwane.

Piąta poprawka

W piątej poprawce twórcy konstytucji uznali, że sprawy powstałe w służbie wojskowej będą traktowane inaczej niż sprawy powstałe w życiu cywilnym. Piąta poprawka przewiduje po części, że „nikt nie może być pociągnięty do odpowiedzialności za kapitał lub w inny sposób niesławną zbrodnię, chyba że w związku z przedstawieniem lub oskarżeniem Wielkiego Jury, z wyjątkiem przypadków powstałych w siłach lądowych lub morskich, lub w milicji, gdy są w służbie w czasie wojny lub publicznego zagrożenia. ”

Prawo międzynarodowe

Prawo konfliktu zbrojnego jest gałęzią prawa międzynarodowego, która określa prawa i obowiązki kombatantów, osób niebędących stronnikami, stron wojujących i więźniów. Składa się z tych zasad i zwyczajów, które w czasie wojny określają status i stosunki nie tylko z wrogami, ale także z osobami podlegającymi kontroli wojskowej.

Akty Kongresu

UCMJ jest zawarty w rozdziale 47, tytuł 10, Kodeks Stanów Zjednoczonych, sekcje 801 do 940. Chociaż prawo do ustanawiania zasad i przepisów dla Sił Zbrojnych znajduje się w Konstytucji, prawo wojskowe ma wieki. Artykuły UCMJ określają przestępstwa, które naruszają prawo wojskowe w Siłach Zbrojnych Stanów Zjednoczonych i narażają członka wojskowego na karę, jeśli zostanie uznany winnym przez właściwy trybunał. Określają również szerokie wymogi proceduralne wprowadzone przez zarządzenie wykonawcze prezydenta (Podręcznik sądów wojennych MCM).

Dla tego członka kod ten jest tak samo prawem kraju, jak stan, lub kodeksem karnym dla cywilów.

Zamówienia wykonawcze i regulamin usług

Z racji swoich uprawnień jako Naczelnego Wodza, Prezydent ma prawo ogłaszać zarządzenia wykonawcze i przepisy dotyczące służby, aby rządzić siłami zbrojnymi, o ile nie kolidują one z żadnymi podstawowymi przepisami konstytucyjnymi lub ustawowymi. Artykuł 36 UCMJ wyraźnie upoważnia Przewodniczącego do określenia procedur (w tym zasad dowodowych), które należy stosować przed różnymi trybunałami wojskowymi. Zgodnie z tymi uprawnieniami wykonawczymi Prezydent ustanowił MCM w celu wdrożenia UCMJ.

Prezydent i Kongres upoważnili sekretarzy Służby i dowódców wojskowych do wdrożenia różnych postanowień UCMJ i MCM oraz do ogłaszania rozkazów i przepisów. Nasze sądy konsekwentnie utrzymują, że przepisy wojskowe mają moc i skutek prawa, jeśli są zgodne z Konstytucją lub ustawami. Przepisy i zarządzenia wydawane na niższych szczeblach dowodzenia są egzekwowane na mocy art. 92 UCMJ, który nakazuje łamanie ogólnych nakazów i przepisów oraz art. 90 i 91 UCMJ, które zakazują nieposłuszeństwa rozkazom przełożonych.

Ewolucja sprawiedliwości wojskowej

Wojskowy wymiar sprawiedliwości jest tak stary jak najwcześniej zorganizowane siły. Odpowiedni i sprawiedliwy system sprawiedliwości wojskowej zawsze był niezbędny dla utrzymania dyscypliny i morale w każdym dowództwie wojskowym. Tak więc ewolucja wojskowego wymiaru sprawiedliwości z konieczności wiązała się z równoważeniem dwóch podstawowych interesów: walki wojennej i dążenia do skutecznego, ale sprawiedliwego systemu utrzymania dobrego porządku i dyscypliny.

Jednolity kodeks sprawiedliwości wojskowej (UCMJ) (1951)

Dążenie do jednolitości między służbami doprowadziło do uchwalenia UCMJ, obowiązującego od 31 maja 1951 r. Zostało ono wdrożone w Podręczniku sądów wojennych z 1951 r. UCMJ ustanowił sądy wojskowe, składające się z apelacyjnych sędziów wojskowych, którzy byli i są pierwszym poziomem apelacji w wojskowym wymiarze sprawiedliwości. UCMJ utworzyła także Sąd Apelacyjny Wojsk Amerykańskich (obecnie znany jako Amerykański Sąd Apelacyjny dla Sił Zbrojnych (CAAF)), składający się pierwotnie z trzech sędziów cywilnych, co stanowi najwyższy poziom kontroli odwoławczej w systemie wojskowym.

(Trybunał dodał dwóch kolejnych sędziów cywilnych w dniu 1 grudnia 1991 r.) Utworzenie tej struktury sądu apelacyjnego było być może najbardziej rewolucyjną zmianą w wojskowym wymiarze sprawiedliwości w historii naszego kraju. W tej strukturze przewidującej odwołania i rewizje wyroków sądowo-wojennych kontrole i równowaga cywilnej kontroli nad siłami zbrojnymi zostały przeniesione do samego systemu sądownictwa wojskowego.

Podręcznik sądów wojennych z 1969 r. (MCM)

Po kilku latach przygotowań nowy MCM wszedł w życie 1 stycznia 1969 r. Podstawowym celem rewizji było uwzględnienie zmian niezbędnych w decyzjach Sądu Apelacyjnego Stanów Zjednoczonych. Niecały miesiąc po podpisaniu przez prezydenta zarządzenia wykonawczego promującego nowy MCM z 1969 r.; Kongres uchwalił ustawę o sprawiedliwości wojskowej z 1968 r., Której znaczna część weszła w życie 1 sierpnia 1969 r.

Ustawa o sprawiedliwości wojskowej z 1968 r

Wśród istotnych zmian wprowadzonych przez ustawę o sprawiedliwości wojskowej z 1968 r. Było ustanowienie sądownictwa procesowego, które składa się z „sędziów obwodowych” w każdej służbie. Ustawa zezwoliła również oskarżonemu na możliwość bycia sądzonym tylko przez sędziego wojskowego (brak członków sądu), jeśli członek zażądał tego na piśmie i jeśli sędzia wojskowy zatwierdził wniosek.

The Military Justice Act z 1983 roku

Od 1 sierpnia 1984 r. Ustawa o sprawiedliwości wojskowej z 1983 r. Wprowadziła kilka zmian proceduralnych, w tym przepisy dotyczące apelacji rządowych niektórych orzeczeń sędziów wojskowych. Rząd nie może jednak odwoływać się od ustaleń o niewinności. Ustawa przewiduje również apelacje obronne i rządowe do Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych z amerykańskiego sądu apelacyjnego dla sił zbrojnych.

Trendy

UCMJ odzwierciedla dziś wielowiekowe doświadczenie w prawie karnym i sprawiedliwości wojskowej.Wojskowy system sprawiedliwości ewoluował od tego, który zezwalał dowódcom na narzucanie i wykonywanie kary śmierci na system sprawiedliwości, który gwarantuje członkom służby prawa i przywileje podobne do, aw niektórych przypadkach większe niż przysługujące ich cywilnym odpowiednikom.

Właściwość sądów wojskowych

To, czy sąd cywilny jest właściwy do orzekania w konkretnej sprawie, zależy od kilku czynników, w tym statusu stron (wiek, legalny pobyt itp.), Rodzaju sprawy prawnej (postępowanie karne lub cywilne, spór umowny, zaległości podatkowe, małżeńskie spór itp.) oraz czynniki geograficzne (przestępstwo popełnione w Nowym Jorku, spór kontraktowy dotyczący nieruchomości na Florydzie itp.). Jurysdykcja sądów wojennych dotyczy przede wszystkim następujących dwóch pytań:

• Jurysdykcja osobista; to znaczy, czy oskarżony jest osobą podlegającą UCMJ?
• Jurysdykcja przedmiotowa; to znaczy, czy zachowanie zalecane przez UCMJ?

Jeśli odpowiedzi są „tak” w obu przypadkach, wtedy i tylko wtedy, sąd wojenny ma jurysdykcję do rozstrzygnięcia sprawy.

Jurysdykcja osobista

Jurysdykcja sądów wojennych nie istnieje w stosunku do osoby, chyba że podlega ona UCMJ, jak określono w art. 2 UCMJ. Artykuł 2 stanowi, że następujące osoby należą do UCMJ:

• Członkowie stałego składnika sił zbrojnych, w tym członkowie oczekujący na zwolnienie po wygaśnięciu warunków zaciągu; wolontariusze od chwili ich zgromadzenia lub przyjęcia do sił zbrojnych; inductees od momentu ich rzeczywistego wprowadzenia do Sił Zbrojnych; oraz inne osoby powołane lub nakazane zgodnie z prawem lub do służby w Siłach Zbrojnych lub do szkolenia w tych siłach, od daty, kiedy są one wymagane przez warunki wezwania lub do wykonania go.
• Kadeci, kadeci lotni i kadetów.
• Członkowie komponentu rezerwowego podczas szkolenia z biernością zawodową; ale, w przypadku członków Gwardii Narodowej armii amerykańskiej i amerykańskiej Gwardii Narodowej, tylko w służbie federalnej.
• Emerytowani członkowie stałego składnika sił zbrojnych uprawnieni do zapłaty.

Od czasu uchwalenia UCMJ Sąd Najwyższy orzekł, że wojsko nie może konstytucyjnie sprawować jurysdykcji nad cywilnymi członkami sił zbrojnych. Ponadto Sąd Apelacyjny Stanów Zjednoczonych ds. Sił Zbrojnych stwierdził, że wojskowi brakowało jurysdykcji nad cywilnymi pracownikami Sił Zbrojnych podczas konfliktu w Wietnamie, mimo że domniemane zbrodnie popełniono w strefie walki. Sąd uznał, że wyrażenie „w czasie wojny” zawarte w art. 2 ust. 10 UCMJ oznacza wojnę oficjalnie ogłoszoną przez Kongres.

Jurysdykcja merytoryczna

Ogólnie rzecz biorąc, sądy wojskowe mają prawo wypróbować każde wykroczenie pod kodeksem, chyba że Konstytucja tego zabroni. Jurysdykcja sądów wojennych zależy wyłącznie od statusu oskarżonego jako osoby podlegającej UCMJ, a nie od „połączenia usługowego” zarzucanego przestępstwa. Na przykład osoba podlegająca UCMJ zostaje złapana za kradzież w sklepie od lokalnego kupca. Członek może być sądzony przez sąd wojenny, nawet jeśli samo przestępstwo nie jest związane z usługami w tradycyjnym znaczeniu.