Plany awaryjne na lotniskach (AEPs)

Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak działają awaryjne operacje na lotnisku? Co dzieje się po katastrofie lotniczej? Cóż, lotniska mają szczegółowy plan awaryjny na lotnisku (AEP), aby pomóc wszystkim radzić sobie z następstwami katastrofy lub katastrofy.

Typowy plan awaryjny na lotnisku obejmuje kilka różnych elementów i jest zwykle tworzony i wdrażany przez kierownika portu lotniczego lub koordynatora reagowania kryzysowego. Oto krótki opis tego, kto bierze udział w planie reagowania na sytuacje awaryjne na lotnisku i jak to wszystko działa:

Partie, które mogą być zaangażowane w AEP:

Zawsze istnieje kilka stron zaangażowanych w tworzenie i realizację AEP. Oto lista tylko kilku osób i grup, które pomagają koordynować AEP:

• Koordynator reagowania na lotniska
• Kierownik lotniska
• Załogi lotniskowe i ratownicze (ARFF)
• Zespół ochrony lotniska
• Przewoźnicy lotniczy i inni pasażerowie portów lotniczych
• Kontrola ruchu lotniczego
• Wspólnotowe zespoły zarządzania kryzysowego
• Lokalne organy ścigania
• Lokalne szpitale i inne zespoły medyczne
• Lokalne lub federalne organizacje pomocy wzajemnej i organizacje pomocowe, takie jak Amerykański Czerwony Krzyż i FEMA
• Środki masowego przekazu
• FAA
• NTSB, w razie konieczności przeprowadzenia badania wypadków lotniczych
• FBI, w przypadku aktu terroryzmu lub bezpieczeństwa narodowego

• Agencje wojskowe, jeśli są dostępne

Utworzenie AEP

Stworzenie AEP nie jest prostym zadaniem.

Po pierwsze, należy przeprowadzić badania w celu opracowania najlepszego planu opartego na wielu innych planach, takich jak plan reagowania kryzysowego w mieście, lokalne rozporządzenia, plany OSHA i EPA, regionalne i federalne plany reagowania kryzysowego, a nawet indywidualne plany przewoźników lotniczych.

Po drugie, AEP musi spełniać kilka przepisów różnych agencji, takich jak OSHA, FAA i Departament Transportu (DOT).

Następnie należy przeprowadzić analizę w celu zidentyfikowania zagrożeń danego portu lotniczego zaangażowanego w AEP. Na przykład jedno lotnisko może podlegać aktywności wulkanicznej lub tornadom, podczas gdy inne może znajdować się w strefie wysokiego ryzyka do ataku terrorystycznego.

Po zidentyfikowaniu potencjalnych zagrożeń i zakończeniu oceny ryzyka koordynator reagowania na sytuacje awaryjne w porcie lotniczym może rozpocząć opracowywanie planów dla konkretnych scenariuszy. Na przykład będzie inny plan katastrofy lotniczej niż zagrożenie bombą.

Opracowanie AEP wymaga wielu spotkań z wieloma różnymi grupami ludzi i wielokrotnymi zmianami przed zakończeniem. Po zakończeniu można rozpocząć testowanie AEP.

Trening, ćwiczenia i ćwiczenia:

AEP jest zawsze weryfikowany. Jedną z rzeczy, które pomagają menedżerom i koordynatorom w opracowaniu najlepszego możliwego planu, jest ćwiczenie planu w kółko, wyczerpywanie różnych scenariuszy i wykorzystywanie wszystkich dostępnych zasobów, aby upewnić się, że wszystkie strony znają swoją rolę w przypadku wystąpienia sytuacji awaryjnej. Istnieje kilka różnych metod testowania potencjalnego sukcesu AEP:

1. Trening: Szkolenie musi być dogłębne i częste. Istnieje wiele osób, które muszą znać AEP, więc ogólne podręczniki szkoleniowe i sesje szkoleniowe są popularnym wyborem do szkolenia wielu osób naraz. Należy również zorganizować specjalistyczne szkolenia dla niektórych grup, w zależności od roli każdego z nich. Pierwsi ratownicy, strażacy, ochrona lotniska i inni będą potrzebować specjalnego szkolenia w zakresie zarządzania urazami, tłumem i mediami, a także sposobu postępowania z wrażliwymi informacjami, jednocześnie chroniąc miejsce katastrofy.

1. Ćwiczenia: Pożary, zagrożenia bombowe i manipulowanie materiałami niebezpiecznymi mogą być wykonywane z częstymi ćwiczeniami. Ćwiczenia zazwyczaj koncentrują się na jednym aspekcie AEP, takim jak sposób powiadamiania wszystkich, jak zabezpieczyć proces komunikacji lub jak postępować z dowodami.
2. Ćwiczenia: ćwiczenie może być ćwiczeniem stołowym, ćwiczeniem funkcjonalnym lub ćwiczeniem na pełną skalę.

   Ćwiczenie na stole jest najprostsze, ponieważ obejmuje jedynie atmosferę spotkania i omówienie ograniczeń AEP i ulepszeń, które można wprowadzić.

   Ćwiczenie funkcjonalne wiąże się z udawanym scenariuszem z ograniczeniami czasowymi i celami do ukończenia, ale nie obejmuje każdego aspektu AEP.

   Ćwiczenie na żywo, zwane także ćwiczeniem na pełną skalę, obejmuje symulację zdarzenia na żywo, takiego jak katastrofa lotnicza. Ćwiczenia na pełną skalę obejmują wiele grup, w tym zespoły reagowania kryzysowego, Czerwony Krzyż, lokalne hotele, strażaków, policję, personel operacyjny linii lotniczych, śledczych NTSB itp.

   Zakres ćwiczeń na żywo będzie zależał od wymagań lotniska (niektóre lotniska są zobowiązane do wykonywania ćwiczeń na pełną skalę co trzy lata), rodzaju ćwiczonego scenariusza i dostępności powiązanych grup. W wielu przypadkach jest to bardzo realne, nawet z udziałem aktorów, którzy udają rannych pasażerów.

Elementy AEP:

Zgodnie z okólnikiem doradczym FAA dotyczącym wytycznych dla AEP, elementy AEP zwykle obejmują:

• Lista zaangażowanych stron i podstawowe obowiązki każdej grupy w trakcie i po katastrofie.
• Lista kluczowych osób, które zostaną powiadomione w razie nagłego wypadku i jaka będzie ich rola.
• Procedury powiadamiania, w tym metody komunikacji i kolejność powiadamiania osób.
• Szczegółowe listy kontrolne dla różnych scenariuszy.
• Opis, w jaki sposób i kiedy informacje będą rozpowszechniane wśród opinii publicznej, w tym, kto będzie rozmawiał z mediami i które informacje zostaną udostępnione, zwracając szczególną uwagę na informacje poufne.

• Opis technik ewakuacji i schronienia, a także zarządzanie lokalnymi i federalnymi zasobami pomocowymi.
• Informacje o tym, jak zabezpieczyć ten obszar, wpuszczając ludzi do iz obszarów niebezpiecznych i obszarów wrażliwych.
• Wskazówki dotyczące gaszenia pożarów, zdrowia i imprez medycznych.
• Instrukcje dotyczące sposobu i czasu uzyskania dodatkowych zasobów, zarządzania wyposażeniem lotniska i bezpieczeństwa.
• Mapy lotnisk, lokalizacje budynków i informacje o terenie lotniska.