Pracownicy doceniają posiadanie urlopu chorobowego

Tradycyjnie zwolnienie lekarskie jest płatnym czasem wolnym od pracy, który organizacja dobrowolnie zapewnia pracownikom jako zasiłek. Coraz częściej jednak w ostatnich latach jurysdykcje, zarówno stanowe, jak i lokalne, nakazują pracodawcom świadczenie płatnych dni chorobowych.

Korzyści z urlopu chorobowego

Urlop chorobowy jest korzystny zarówno dla pracodawcy, jak i dla chorego pracownika. Pracownicy korzystają ze zwolnień lekarskich, gdy są chwilowo chorzy, a przyjazd do pracy może spowodować potencjalną zarażenie innych pracowników.

Urlop chorobowy jest również korzystny dla pracownika, który nie będzie mógł efektywnie pracować z powodu choroby. Pozwala pracownikowi na przestoje w celu samoopieki i leczenia.

Potencjalnie płatne zwolnienie chorobowe zapewnia pracownikom czas, aby w razie potrzeby również potrzebowali opieki medycznej w związku z obecną chorobą.

Niektóre organizacje zezwalają na korzystanie ze zwolnień lekarskich w celu opieki nad chorymi członkami rodziny, a rozpiętość obecnych przepisów wymaga tego w większości przypadków. W przeszłości liczba zwolnień lekarskich była często naliczana przez pracowników na podstawie lat służby w organizacji i poziomu ich pozycji. Inne firmy zdecydowały się na proste zwolnienie chorobowe: każdy pracownik otrzymał taką samą liczbę zwolnień lekarskich.

Accruing Sick Leave

W oczekiwaniu na uchwalone ustawodawstwo państwa takie jak Kalifornia wymagają jednak, aby pracodawca płacił jedną godzinę wynagrodzenia chorobowego za każde 30 godzin pracy pracownika. Zakres obejmuje również pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin i pracowników tymczasowych.

Porównuje się do średnio 8,0 dni płaconych obecnie przez pracodawców pracownikom z określoną liczbą przyznanych dni, po zakończeniu wskazanej usługi lub naliczonej w ciągu najbliższych lat.

W przypadku pracowników pięcioletnich dni skaczą do 9,5, a po 25 latach pracownik otrzymuje średnio 10,9 dni. Istnieją oczywiście różnice w zależności od rodzaju pracy. Pracownicy profesjonalni, techniczni, biurowi i handlowi otrzymują średnio więcej urlopu, zgodnie z Bureau of Labor Statistics (BLS).

Inne firmy wybierają płatną politykę czasu wolnego (PTO), która składa zwolnienie chorobowe, dni urlopu i dni osobiste w jednym banku dni, które pracownicy wykorzystują według własnego uznania. Rozpoczęła się dyskusja na temat rozliczania wymaganego płatnego zwolnienia chorobowego w systemie PTO.

Sick Leave w Legislative Microscope

Chociaż w Stanach Zjednoczonych nie ma przepisów federalnych, które wymagałyby od pracodawcy oferowania płatnego zwolnienia chorobowego, pracodawcy z wyboru oferują pracownikom płatne zwolnienie chorobowe w ramach kompleksowego pakietu świadczeń. Jak wspomniano, ustawodawstwo nakazujące pracodawcom wypłacanie zwolnień lekarskich jest rozważane w wielu innych stanach i jurysdykcjach oraz na szczeblu federalnym.

W 2007 r. San Francisco było pierwszym regionem w USA, który zobowiązał pracodawców do świadczenia płatnego zwolnienia chorobowego. Przewiduje się przejście na wymóg zwolnienia chorobowego na szczeblu krajowym; na całym świecie większość krajów wymaga płatnego zwolnienia chorobowego w zakresie 5-30 dni.

W większości branż oczekuje się płatnego zwolnienia chorobowego lub PTO w ramach kompleksowego pakietu świadczeń. Głównymi grupami pracowników nieobjętych polityką zwolnień chorobowych są pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze godzin i pracownicy branży usługowej.

Odsetek pracowników USA, którzy otrzymują płatne zwolnienie chorobowe, według badania BLS z marca 2015 r.:

• 98 procent pracowników pełnoetatowych w administracji państwowej i samorządowej.
• 42 procent pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin w administracji stanowej i lokalnej płaciło dni chorobowe.
• 65 procent wszystkich pracowników w Stanach Zjednoczonych.
• 84-88 procent pracowników miało dostęp do płatnego zwolnienia chorobowego na stanowiskach kierowniczych, zawodowych i pokrewnych.
• 24 procent pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin i pracowników branży usługowej (45 procent) miało najmniejszą szansę na zwolnienie chorobowe.