Zmieniająca się rola organów ścigania

Przeczytaj prawie każdą publikację policyjną - zwłaszcza napisaną przez policję i dla policji - i bez wątpienia znajdziesz strony pełne nawoływań, by przyjąć mentalność wojownika. Chodzi o to, by zachęcić oficerów, aby byli gotowi stawić czoła każdemu wyzwaniu w walce z przestępczością. Odwiedź prawie każdą akademię policyjną, a usłyszysz wiele takich samych.

Wojownicy na cienkiej niebieskiej linii

Szkolimy naszych funkcjonariuszy policji, aby byli wojownikami, aby byli gotowi stawić czoła każdej walce i zaangażować niemal każde zagrożenie. Nasi oficerowie stoją na cienkiej niebieskiej linii, gotowi chronić swoją społeczność. Prawdę mówiąc, ta cienka niebieska linia jest często linią bitewną, którą wyznaczyliśmy przestrzegających prawa obywateli i przestępców, którzy ich skrzywdzą.

Niepopełnić błędu; egzekwowanie prawa to niebezpieczna praca. Niewiele jest wątpliwości, że policjanci muszą być gotowi do natychmiastowego dostępu do swojego wewnętrznego wojownika. Są jednak tacy, którzy sugerują, że obecny model szkolenia, a nawet kultura wśród wydziałów policji, polega na ustanawianiu organów ścigania na kurs kolizyjny z obywatelami, których funkcjonariusze są zobowiązani chronić. Artykuły, a nawet książki takie jak Radley Balko's Rise of the Warrior Cop, wyrazili obawy co do postrzeganej militaryzacji środków policyjnych dla organów ścigania i obywateli.

Kontrola publiczna praktyk policyjnych

W całej współczesnej historii działań policyjnych relacje między organami ścigania a publicznością, której służą, często były słabe. Kiedy koncepcja umundurowanych sił policyjnych została po raz pierwszy poparta przez Sir Roberta Peela w Londynie na początku XIX wieku, spotkał się z dużym oporem z powodu obaw przed tym, co w istocie byłoby armią stojącą w mieście; dokonano porównań policji jako usankcjonowanej przez rząd siły okupacyjnej. Problem egzekwowania praw przy zachowaniu praw wcale nie jest nowy.

Publiczna kontrola funkcjonariuszy policji i departamentów policji stale rośnie, a technologia ułatwia tę kontrolę. Funkcjonariusze od dawna przestrzegają wysokich standardów etycznych, a więc znacznie więcej. Nawet tragedia Rodneya Kinga na początku lat 90. była wydaniem pozornie wyjątkowym ze względu na ograniczone media i stosunkowo niewygodne metody nagrywania dostępne w tamtym czasie.

Błyskowa eksplozja do Ery Internetu i natychmiastowy dostęp do wszystkiego i każdego, kto ma smartfona, może łatwo i natychmiastowo ujawnić każde wykroczenie funkcjonariusza - lub jego postrzeganie - tysiącom, jeśli nie milionom ludzi. I jest mnóstwo ludzi, którzy nie myślą o celowo podstępnych oficerach i pchają kopertę tak daleko, jak tylko mogą, pozostając w ramach swoich praw, wszystko w celu ujawnienia ignorancji policji w odniesieniu do samych praw, które mają egzekwować i prawa, których przysięgli przestrzegać.

Bardziej niepokojące jest to, że między innymi badania profesora socjologii George'a Washingtona na Uniwersytecie Ronalda Weitzera wskazują, że zaufanie społeczeństwa do egzekwowania prawa jest znacząco i negatywnie odczuwane, gdy głośne przypadki niewłaściwego postępowania policji są nagłaśniane. Z coraz większą liczbą możliwości udokumentowania policji źle działającej, potrzeba jest bardziej widoczna niż kiedykolwiek, aby zapewnić, że oficerowie robią właściwe rzeczy z właściwych powodów przez cały czas, aby zaufanie publiczne do policji nie zostało ograniczone do tego stopnia, że ​​oficerowie nie mogą już wykonywać swoją pracę.

Eroding Trust, Eroding Effectiveness

Niestety, zbyt często oficerowie nie pomagają sobie w takich przypadkach. Zamiast pokazywać mierzone, przemyślane i inteligentne odpowiedzi, oficerowie (przynajmniej ci, którzy stali się sławni na YouTube) postrzegają każde wyzwanie dla swojej władzy jako zagrożenie, które musi zostać stłumione lub wyeliminowane. Ta brawura powoduje obrażenia zarówno obywateli, jak i oficerów i służy jedynie dalszemu zmniejszeniu zaufania publicznego do egzekwowania prawa.

Zasady Peelian

Nieufność wobec policji nie jest niczym nowym. W początkach nowoczesnej policji Peel i inni oferowali wytyczne dla policji, zwracając uwagę na znaczenie ich relacji ze społecznością. Te zasady przewodnie, popularnie zwane zasadami peelianskimi, są pojęciami, których społeczeństwo wciąż wymaga. Według Peela:

• Siły policyjne istnieją w celu utrzymania porządku i zapobiegania przestępstwom.
• Zatwierdzenie i zaufanie opinii publicznej są niezbędne, aby policja mogła wykonywać swoją misję.
• Ostatecznym celem policji jest osiągnięcie dobrowolny przestrzeganie prawa przez społeczeństwo, któremu służą.
• Funkcjonariusze policji i wydziały muszą przestrzegać prawa i niezachwianie egzekwować prawo; powinni powstrzymywać się od kołysania się przez opinię publiczną, ale zamiast tego być zainteresowani promowaniem - i robieniem - tego, co zawsze ma rację.
• Wykorzystanie siły i kontroli to ostateczność, a nie pierwsza reakcja. Inne środki perswazji powinny zostać wyczerpane przed użyciem siły.

• Oficerowie są także cywilami i członkami ich społeczności; pochodzą z, są częścią i odpowiadają przed społecznościami, którym służą.
• Skuteczności każdej agencji policyjnej nie należy mierzyć liczbą dokonanych aresztowań ani działaniami innych organów ścigania, lecz brakiem przestępczości i zachowaniami przestępczymi w społeczności.

The Jaded Warrior

Departamenty policji na całym świecie nadal stosują te zasady w swoich hasłach i deklaracjach misji. Nowi oficerowie nie muszą jednak długo czekać, by postrzegać siebie jako oddzielnych od swoich społeczności.

Funkcjonariusze, a nawet rekruci policji, mogą bardzo szybko i łatwo stać się znudzeni dzięki regularnym kontaktom z przestępcami i ne'er-do-wells. Gdy tak się stanie, ten „sposób myślenia wojownika”, który tak dobrze służy ochronie oficera w pracy, może bardzo szybko doprowadzić klin między policję i ich obywateli.

Guardians of Democracy: Back to Basics

W tym miejscu pojawia się koncepcja Guardian Policing. W pewnym sensie jest to powrót do oryginalnych Peelian Principles. Chodzi o to, aby uczyć oficerów, aby nie postrzegali siebie jako żołnierzy w wojnie z przestępczością, lecz jako strażników wyznaczonych do ochrony i utrzymania praw. Dla niektórych może to być różnica bez rozróżnienia. W praktyce oznacza to jednak mądrzejszych policjantów, którzy najpierw wykazują siłę umysłu, woli i charakteru, a także awanturnika lub siły drugiej - i tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne.

Czczony przez Blue Courage: organizację Heart and Mind of Guardian i przywódców organów ścigania, takich jak były szeryf King County Sue Rahr, dyrektor wykonawczy Komisji ds. Szkolenia w sprawach karnych w stanie Waszyngton, koncepcja opiekuna uczy rekrutów stosowania krytycznego myślenia, empatii i zdrowy rozsądek w kontaktach z codziennymi obywatelami i podejrzanymi przestępcami. Koncepcja szkolenia została wdrożona do tej pory w stanach Waszyngton i Arizona i chociaż wyniki nie zostały jeszcze zauważone, nadzieje są wysokie.

Wysokie nadzieje na przyszłość działań policyjnych

Te nadzieje są takie, że jeśli funkcjonariusze będą uważać się za strażników i opiekunów ludzi - wszystkich ludzi - i ich prawa, będą traktować każdą osobę, z którą się spotykają, z szacunkiem i godnością. Z kolei, gdy ludzie - nawet przestępcy - czują, że są traktowani z szacunkiem i sprawiedliwie, mają możliwość wyrażenia siebie i pokojowego współdziałania z oficerami, a następnie skargami oficerów, użycia siły i obrażeń zarówno oficerów, jak i poddanych, zmniejszą się.