Przepisy i regulacje dotyczące nadużywania narkotyków i alkoholu w miejscu pracy

Istnieją przepisy federalne, które zawierają wytyczne dotyczące zasad, które pracodawcy mogą określać w odniesieniu do nadużywania narkotyków i alkoholu w miejscu pracy. Pracodawcy mogą zabronić używania narkotyków i alkoholu, testowania zażywania narkotyków i strzelania do pracowników, którzy angażują się w nielegalne zażywanie narkotyków.

Przepisy są zazwyczaj wymienione w polityce dotyczącej nadużywania narkotyków i alkoholu oraz zapobiegania im. Wytyczne mogą zawierać informacje o tym, kiedy firma testuje narkotyki i alkohol, a także o konsekwencjach niepowodzenia testu. Prawo zapewnia również ochronę pracowników z problemami związanymi z nadużywaniem substancji i określa warunki, jakie pracodawca musi zapewnić pracownikom.

Oprócz prawa federalnego mogą istnieć przepisy stanowe, które regulują badania narkotyków i alkoholu w zatrudnieniu oraz sposób, w jaki pracodawcy mogą radzić sobie z problemami związanymi z nadużywaniem substancji.

Przepisy i regulacje dotyczące nadużywania substancji w miejscu pracy

Ustawa o Amerykanach z Niepełnosprawnością (ADA) i ustawa o rehabilitacji z 1973 r. Wpływają zarówno na politykę dotyczącą narkotyków, jak i alkoholu. Poniżej przedstawiono aspekty ADA i ustawy o rehabilitacji z 1973 r. Oraz niektóre ustawy stanowe, które odnoszą się do pracowników z problemami narkotykowymi i alkoholowymi:

• Pracodawcy mogą zabronić nielegalnego używania narkotyków i używania alkoholu w miejscu pracy.
• Testowanie pod kątem nielegalnego używania narkotyków nie narusza ADA (ale musi spełniać wymagania państwa).
• Testy przed zatrudnieniem są często ograniczone przez państwa do kandydatów, którzy już otrzymali ofertę pracy. Zazwyczaj wszyscy kandydaci muszą być traktowani jednakowo i żadna osoba nie może zostać wybrana do testów.
• Wiele stanów wymaga od pracodawców sprawdzenia przyczyny testowania aktualnie zatrudnionych pracowników pod kątem substancji. Pracodawcy w tych stanach muszą mieć uzasadnione podejrzenia, że ​​dany pracownik nadużywa narkotyków i że bezpieczeństwo lub wydajność zostały naruszone. Niektóre państwa mogą losowo testować pracowników bez uzasadnionego podejrzenia. Ta praktyka jest zwykle ograniczona do sytuacji, w których kwestie bezpieczeństwa są problemem.

• Pracodawcy mogą zwolnić lub odmówić zatrudnienia osobom, które obecnie angażują się w nielegalne używanie narkotyków.
• Pracodawcy nie mogą dyskryminować narkomanów, którzy w przeszłości byli uzależnieni od narkotyków lub którzy obecnie nie używają narkotyków i zostali zrehabilitowani (lub którzy obecnie uczestniczą w programie rehabilitacji).
• Rozsądne wysiłki związane z zakwaterowaniem, takie jak zezwolenie na czas wolny na opiekę medyczną, programy samopomocy itp., Należy rozszerzyć na narkomanów, którzy zostali rehabilitowani lub przechodzą rehabilitację.

• Alkoholik może zostać określony jako „osoba niepełnosprawna” zgodnie z ADA.
• Pracodawcy mogą zwolnić, zdyscyplinować lub odmówić zatrudnienia alkoholikom, których używanie alkoholu utrudnia wykonywanie pracy lub zachowanie w takim samym stopniu, w jakim takie działania skutkowałyby podobnymi działaniami dyscyplinarnymi wobec innych pracowników. Pracownicy używający narkotyków i alkoholu muszą spełniać te same standardy wydajności i zachowania, co inni pracownicy.
• ADA nie chroni zwykłych użytkowników narkotyków. Jednak ci, którzy mają nałóg lub są fałszywie uważani za uzależnionych, są objęci ustawą.

Kwestie dyskryminacji

Amerykańska ustawa o niepełnosprawności (ADA) zabrania dyskryminacji w zatrudnieniu pracowników i osób niepełnosprawnych w organizacjach zatrudniających 15 lub więcej pracowników.

Podobnie, sekcja 503 ustawy o rehabilitacji z 1973 r. Sprawia, że ​​kontrahenci i podwykonawcy z rządem federalnym są niezgodni z prawem, dyskryminując osoby niepełnosprawne.

Wymagania planu opieki zdrowotnej

Paul Wellstone i Pete Domenici Mental Health Parity Act and Addiction Equity Act z 2008 r. (MHPAEA), a następnie Affordable Care Act nakazały, aby nieobjęte opieką zdrowotną plany opieki zdrowotnej obejmowały usługi związane z zaburzeniami zdrowia psychicznego i nadużywania substancji, w tym leczenie zachowań zdrowotnych. Postanowienia te nadal regulują większość planów sponsorowanych przez pracodawców. Jednakże zarządzenie wykonawcze pod administracją Trump przyznało państwom więcej uprawnień do wyznaczania podstawowych usług w ramach planów wymiany dla osób w ich jurysdykcji.

Zarządzenie wykonawcze zachęcało do tworzenia planów krótkoterminowych o bardziej ograniczonych kosztach i pokryciach.

Henry J. Kaiser Foundation zbadała 24 odrębne krótkoterminowe produkty ubezpieczeniowe obecnie sprzedawane w 45 stanach. Ustalili, że 43% planów nie obejmuje usług w zakresie zdrowia psychicznego, a 62% nie obejmuje leczenia uzależnień.

W wielu stanach obowiązują pewne przepisy dotyczące wymogu włączenia usług w zakresie zdrowia psychicznego do indywidualnych planów opieki zdrowotnej. Niektóre stany wymagają parytetu pomiędzy usługami w zakresie zdrowia psychicznego a korzyściami, jakie plany przewidują dla fizycznych dolegliwości.

Nadużywanie substancji jest często objęte ochroną zdrowia psychicznego w tych stanach. W tych stanach parzystości plany opieki zdrowotnej muszą zapewniać ochronę przed nadużywaniem substancji, która jest porównywalna z pokryciem problemów medycznych.

Według National Conference of State Legislatures (NCSL) „Wiele przepisów stanowych wymaga zapewnienia pewnego poziomu ochrony w przypadku chorób psychicznych, poważnych chorób psychicznych, nadużywania substancji lub ich kombinacji. Te stany nie są uważane za stany pełnego parytetu, ponieważ pozwalają rozbieżności w poziomie świadczeń zapewnionych między chorobami psychicznymi a chorobami fizycznymi.Różnice te mogą mieć formę różnych limitów wizyt, współpłatności, odliczeń oraz limitów rocznych i dożywotnich ”.

Inne państwa nakazują, aby zapewnić opcję ochrony zdrowia psychicznego, ale nie narzucać minimalnego zasięgu lub parytetu. Pracodawcy w tych stanach mogą oferować plany, które obciążają wnioskodawców dodatkową opłatą za ochronę zdrowia psychicznego, jeśli pracownicy zdecydują się wybrać taki opcjonalny zasięg.

NCSL wskazuje, że „ustawy w co najmniej 38 stanach obejmują ochronę przed nadużywaniem substancji odurzających, nadużywaniem alkoholu lub narkotyków”. W przypadku pytań dotyczących przepisów dotyczących ubezpieczenia zdrowotnego w twoim stanie skonsultuj się z agencją na tej liście.