Jak latać w ogólnym ruchu lotniczym

Ciekawe, jak samoloty wchodzą i wychodzą z lotnisk, kiedy nie ma wieży kontrolnej? Krótka historia mówi, że wykorzystują prostokątny wzorzec ruchu, wchodząc i wychodząc ze wspólnych obszarów we wzorze i w inny sposób lecąc przewidywalną drogą w powietrzu na znanej wysokości podczas wykonywania połączeń radiowych. to jest to! Działa przez większość czasu. Teraz jest dłuższa wersja.

Oczekuje się, że lekkie samoloty będą latały w ruchu na lotnisku. Na małych, niezasilonych polach lotniska mogą wjeżdżać i odjeżdżać niemal w dowolny sposób. Technicznie mogą latać w kółkach zamiast prostokątów, a jeśli chcą, mogą latać do i z beczkami (z wyjątkiem tego, że FAA podejmuje z tym problem i powołuje się na część 91.13, która mówi, że nikt nie może działać w sposób zagrażający inne). Ale istnieje standardowy wzór, który (większość) pilotów przylatuje i wypływa z lotnisk, i jest to prostokąt z sześcioma różnymi częściami lub „nogami”.

• Kierunek: Standardowy wzorzec ruchu jest kierowany w lewo, co oznacza, że ​​samolot wykonuje lewy zakręt we wzorze. Niestandardowe lub skręt w prawo istnieją wzory, aby uniknąć terenu lub przeszkód, lub procedur redukcji hałasu, ale standardowy wzór znajduje się po lewej stronie.
• Wysokość: Wzór jest latany na około 1000 stóp AGL, lub powyżej poziomu ziemi, lub na zalecanej wysokości znalezionej w katalogu lotniska / obiektu opublikowanego przez FAA. Wysokość ta może się różnić w zależności od odległości od przeszkód, ukształtowania terenu i procedur redukcji hałasu. W przypadku lotniska na poziomie morza wysokość wzorca ruchu wynosiłaby 1000 stóp MSL. W przypadku lotniska o wysokości 5500 stóp wysokość wzorca ruchu wynosiłaby około 6500 stóp MSL (jak odczytano na wysokościomierzu samolotu).

• Prędkość: Wszyscy piloci są zobowiązani do przestrzegania ograniczeń prędkości nie przekraczających 200 węzłów w schematach ruchu i powinni dostosować prędkość, aby dopasować inne samoloty we wzorcu, jak to możliwe.

Wzorzec ruchu można podzielić na 6 części: nogę odlotu, nogę bocznego wiatru, nogę z wiatrem, nogę podstawy, finał i wiatr.

Odlotowa noga

Jak można przypuszczać, noga odlotu to ścieżka, którą leci samolot zaraz po odlocie. Podczas nogi odlotu pilot wspina się samolotem prostą ścieżką z linii centralnej drogi, czyli wizualnie - patrząc na zewnątrz, aby utrzymać przedłużoną linię środkową - lub utrzymując kurs pasa na wskaźniku kursu. Pilot utrzyma tę przedłużoną linię środkową drogi startowej do osiągnięcia co najmniej 300 stóp poniżej wysokości wzorca ruchu. Dla wysokości ruchu na wysokości 1000 stóp MSL, pilot może rozpocząć swoją turę w kierunku wzniesienia bocznego wzoru na około 700 stóp, kontynuując wspinaczkę przez cały zakręt i

Noga bocznego wiatru

Noga bocznego wiatru występuje po pierwszym 90-stopniowym zakręcie po osiągnięciu około 300 stóp poniżej wysokości wzoru podczas nogi odlotu do pozycji prostopadłej do pasa startowego. Pilot powinien kontynuować wspinaczkę do wysokości wzorcowej podczas nogi bocznego wiatru. Ta noga trwa zaledwie kilka sekund dla większości lekkich samolotów; w odległości około pół mili od pasa startowego pilot wykona kolejny obrót w kierunku wzdłóżnego wiatru.

Noga z wiatrem

Około pół mili dalej w kierunku poziomym od pasa startowego pilot powinien skręcić w nogę z wiatrem, która jest równoległa do pasa startowego i jest skierowana w kierunku przeciwnym do kierunku lądowania. Samolot będzie leciał „z wiatrem” lub w kierunku, w którym wieje wiatr. Pilot leci wzdłuż pasa startowego na określonej wysokości i zaczyna konfigurować się do lądowania, być może wypełniając listę kontrolną „przed lądowaniem”, dodając klapy i / lub upewniając się, że bieg jest opuszczony i zablokowany podczas tej fazy.

Abeam (90 stopni prostopadle do) punktu lądowania lub koniec odjazdu pasa startowego z wiatrem, pilot prawdopodobnie zmniejszy moc i rozpocznie stopniowe zniżanie.

Noga podstawowa

W pozycji z wiatrem, poza i około punktu 45 stopni od końca drogi startowej, pilot powinien rozpocząć zwrot na średni brzeg do nogi podstawowej, ponownie prostopadle do pasa startowego. Pilot kontynuuje zniżanie z normalną prędkością opadania, dodając klapy, jeśli to konieczne. Gdy znajdzie się w punkcie 90 stopni od pasa startowego, pilot przejdzie do ostatniego etapu wzoru.

Ostatnia noga

Ostatni etap wzoru powinien zostać sfinalizowany, biorąc pod uwagę konfigurację samolotu, prędkość lotu, wysokość i prędkość zniżania. Kiedy znajduje się na odpowiedniej ścieżce schodzenia, pilot będzie miał zalecaną prędkość lotu dla określonego statku powietrznego, zniżając się z umiarkowaną prędkością iw normalnej pozycji, aby wylądować z klapami i wysuniętym sprzętem, jeśli to konieczne. Podczas ostatniego etapu wzoru pilot schodzi aż do pasa startowego.

Noga pod wiatr

Podczas podejścia może się zdarzyć wiele rzeczy, które mogą spowodować, że pilot obejdzie się lub wykona „nieudane podejście”. Inny samolot na drodze startowej, niestabilne podejście lub obecność turbulencji w śladzie może oznaczać, że pilot nie zdecyduje się na lądowanie, ale wykona nieudane podejście lub odejście na drugi krąg, w którym to przypadku pilot doda pełną (lub startową) moc, wspina się z ziemi i rekonfiguruje samolot do wznoszenia. W tym czasie pilot powinien dołączyć część wzorca wiatru pod wiatr, która jest odsunięta nieco na prawą stronę pasa startowego (dla standardowego lewego wzoru).

Noga pod wiatr będzie wtedy latana, aż będzie w stanie obrócić się do nogi bocznego wiatru.

Wejście do wzoru

Wejście do wzorca ruchu powinno, o ile to możliwe, być wykonane z punktu 45 stopni do nogi z wiatrem, łącząc nogę z wiatrem wokół punktu środkowego pola lub z co najmniej wystarczającym czasem, aby pilot skonfigurował samolot do normalnego podejścia.

Opuszczanie wzoru

Odloty od wzorca powinny, o ile to możliwe, odbywać się z nogi odlotu lub pod wiatr, albo prosto albo pod kątem 45 stopni w kierunku wzoru na nodze bocznego wiatru.

UWAGA: Są to tylko wskazówki.Przyloty w niezadaszonych lotniskach często pochodzą ze wszystkich kierunków, a odloty często odchodzą w dowolnym kierunku wybranym przez pilota. Należy zachować czujność w pozytywnym identyfikowaniu ruchu przychodzącego i wychodzącego we wszystkich przypadkach. Zachowaj ostrożność i przez cały czas wykonuj połączenia radiowe.

Źródło: FAA Airplane Flying Handbook