Dowiedz się o roli partnera sieciowego

W przemyśle nadawczym Stanów Zjednoczonych partner sieciowy nazywany czasem „partnerem” jest stacją lokalną należącą do firmy innej niż sieć. Partner prowadzi wiele takich samych programów lub programów radiowych, jak podstawowa sieć mediów. Różnią się one od posiadanych i obsługiwanych stacji, które są własnością podstawowej sieci medialnej.

Jak działają partnerzy

Stacje posiadające programowanie sieci podpisują umowę z siecią. Umowa określa kluczowe elementy relacji i wymagania dla partnera, takie jak pewne kwoty. Umowy zazwyczaj trwają od trzech do pięciu lat, choć mogą być znacznie dłuższe.

Podczas gdy wiele sieci i oddziałów utrzymuje swoje relacje przez bardzo długi czas, czasami sieć usunie swoje programowanie i uda się do innej stacji, która ich zdaniem będzie bardziej zamożna. Pięć głównych komercyjnych sieci telewizyjnych to ABC, CBS, NBC, Fox i CW. Sieci te rekompensują stacjom część krajowych przychodów z reklam.

Przepisy prawne

W Stanach Zjednoczonych Federal Communications Commission (FCC) reguluje liczbę stacji sieciowych w zasięgu rynku. Dlatego posiadane i zarządzane sieci, a nie stacje partnerskie, często znajdują się tylko na największych rynkach, takich jak Nowy Jork. Polegają na partnerach do końca ich zasięgu.

Stacje często transmitują pełną linię programową z sieci rdzeniowej, ale nie są do tego zobowiązane. Mogą decydować o pokazach lotniczych poza głównym przedziałem czasowym, kupować inne programy, aby wypełnić swoje harmonogramy, a nawet pokazy lotnicze, które nie były produkowane przez główną sieć. Niektóre filie wybierają także lokalne imprezy, takie jak futbol czy szkoła średnia, a nie zaplanowane programowanie.

Publiczna usługa nadawcza

W przeciwieństwie do pięciu głównych sieci, PBS nie jest w rzeczywistości siecią. Zamiast tego jest dystrybutorem programu, który dostarcza treści i usługi członkom, a nie podmiotom stowarzyszonym. Stacje członkowskie są odpowiedzialne za lokalne treści, takie jak ich wiadomości i zasięg wydarzeń lokalnych.

W tradycyjnej sieci i relacjach partnerskich filie płacą część swoich przychodów reklamowych sieci, aby mieć prawo do pokazywania programów sieciowych. Public Broadcasting Service (PBS) działa bardzo różnie i ma na celu zmianę działalności programistycznej.

Stacje członkowskie PBS płacą za pokazy nabyte i prowadzone przez kapitułę krajową. Z tego powodu stacje PBS mają większą autonomię niż stacje komercyjne.

Większość funduszy PBS pochodzi z dotacji i pozyskiwania funduszy. Pożądają darowizn od osób prywatnych, korporacji i trzymają telethony podczas ich programowania.

Zmiany w sieciach i oddziałach

Treść cyfrowa i wyłącznie online stanowi wyzwanie dla sieci i modelu partnerskiego. Jednak lokalne programy informacyjne dla telewizji pozostają najważniejszym źródłem informacji dla osób fizycznych.

Wraz z rosnącą konkurencją ze strony stacji cyfrowych, lokalne stacje mają trudniejszy czas na zwiększenie przychodów. W niektórych przypadkach sieci są obciążone aż 60% swoich przychodów, co utrudnia lokalnym stacjom prosperowanie. W rezultacie programowanie lokalne coraz częściej przechodzi na formaty online, sygnalizując zmiany w sieci i relacji partnerskiej.