Lotnicze zespoły ewakuacyjne sił powietrznych

GDZIE INDZIEJ W GULFIE - Schowany w tej znajdującej się z przodu bazie jest mały, ale ciasny dzianinowy zespół medyczny, jakiego niewielu żołnierzy zauważyło. Ale jeśli którykolwiek z nich upadnie krytycznie lub zraniony, ci lotnicy szybko staną się ich najlepszymi przyjaciółmi. Będą ściśle dostosowywać się do pilnych potrzeb medycznych swoich pacjentów, latając tysiące mil do amerykańskiego szpitala wojskowego w Niemczech lub innego tymczasowego szpitala, aby otrzymać opiekę w pełnym wymiarze godzin.

Lekarze są przydzieleni do 320. Ekspedycyjnej Eskadry Aeromedycznej / Forwardacji Ewakuacyjnej, wyspecjalizowanego zespołu, którego głównym centrum pracy jest kabina lub ładunek samolotu lecącego kilka kilometrów wysoko. Wszystkie są rozmieszczone z 375. Aeromedycznej Eskadry Ewakuacyjnej w Scott Air Force Base, Ill.

Pięcioosobowy zespół ewakuacji lotniczej składa się zwykle z dyrektora personelu medycznego, pielęgniarki lotniczej, technika medycznego i dwóch techników medycyny lotniczej. Zespół wspiera wyznaczonego lekarza i pielęgniarkę lotniczą, którzy uzupełniają zespół transportu lotniczego o krytycznej opiece.

„Moje obowiązki jako pielęgniarki lotniczej lub dyrektora personelu medycznego mają czuwać nad pacjentem, dbać o dokumenty, upewnić się, że otrzymałem wszystkie dane pacjenta (szczegóły zapisane na jego wykresie) i przekazać wszystkie informacje o pacjencie kolejnej osobie, która troszczy się o pacjenta - rodzaj ostatecznego autorytetu dla całej sprawy - powiedział kpt. Paul Simpson.

Technicy AE rozpoczynają każdą misję od rodzaju samolotu, z którego będą korzystać, ponieważ różne płatowce wymagają określonych rodzajów sprzętu medycznego i konfiguracji ściółki. Podczas gdy ich głównym samolotem jest C-9 Nightingale, który znany jest z wydatnego czerwonego krzyża na pionowym stabilizatorze, medycy ci są szkoleni, aby wykonywać swoją misję na pokładzie samolotu C-17 Globemaster III i C-141 Starlifter, lub na komercyjnych samolotach pasażerskich z Flota Lotnicza Rezerwy Cywilnej.

Przed wyruszeniem w samoloty muszą „dokonać inspekcji” sprzętu medycznego za pomocą operacji i kontroli kalibracji. Inwentaryzacja często zawiera wszystko, od zaawansowanych monitorów, zbiorników tlenu i regulatorów po defibrylatory - te łyżki, które lekarze używają w nagłych wypadkach do przywrócenia lub regulacji rytmu serca pacjenta.

„Kiedy wychodzimy na pokład samolotu, przyglądamy się, jak należy go skonfigurować z tlenem i innymi rzeczami” - powiedział Staff Sgt. Chassidy Dority. „Następnie decydujemy, gdzie będziemy umieszczać naszego pacjenta i nasz sprzęt. Kiedy już wszystko skoordynujemy z dowódcą samolotu i zarządcą ładunku … zaczynamy konfigurować samolot. Zazwyczaj do tego czasu pacjent jest (gotowy do zabrania na pokład), wtedy po prostu upewniamy się, że stale komunikujemy się z (dyrektorem personelu medycznego) i pielęgniarką lotniczą, informując ich, co się dzieje … ”

Chwilę później technicy zabierają pacjenta na pokład, sprawdzają parametry życiowe i zabezpieczają pacjenta do startu. Po uniesieniu w powietrzu parametry życiowe pacjenta są ponownie sprawdzane, a opieka nad pacjentem trwa przez cały czas lotu.

„Możemy być gotowi do pracy za godzinę” - powiedziała Dority.

Rozmieszczeni medycy otrzymali swój pierwszy test misji w prawdziwym świecie na bardzo wczesnym etapie wdrażania.

„Dostaliśmy naszą pierwszą misję, kiedy byliśmy tu mniej niż 18 godzin”, powiedział Simpson. Misją było przeniesienie żołnierza, który doznał poważnej reakcji na szczepienie przeciwko ospie.

„Ten facet był naprawdę bardzo chory”, powiedział Simpson o pacjencie, u którego zdiagnozowano zapalenie mózgu, które może spowodować śmiertelny obrzęk mózgu. Podczas lotu aerovac do Niemiec pięciu lekarzy AE ściśle współpracowało z CCATT, aby zapewnić pacjentom stabilizację i komfort. W ciągu kilku dni pacjent całkowicie wyzdrowiał z choroby.

„Wszyscy pracowaliśmy razem jako świetny zespół” - powiedział Simpson.

Pomimo perspektyw wybuchu wojny na horyzoncie, a wraz z nią potencjału wielu ofiar, ci rozmieszczeni medycy twierdzą, że są przekonani, że ich szkolenie i doświadczenia dobrze ich przygotowały.

„Czuję się bardzo pewnie”, powiedział kapitan Jeffrey Combalecer, druga pielęgniarka lotnicza. „Jeśli chodzi o przygotowanie do misji taktycznych, robimy to u Scotta od lat.

„Pracujemy nad tym od trzech lat”, powiedział, „nie robiąc nic prócz treningu, chodząc co roku na zajęcia. Dla mnie jest to powód, dla którego jesteśmy (przygotowani) na tę misję”.

Staff Sgt. Jason Robbins, technik AE, użył sportowej analogii, aby opisać potencjalnie szybkie przejście jednostki w tryb operacyjny wojny.

„To tak, jakbyśmy przygotowywali się do wielkiej gry, ciągle trenując” - powiedział. „Kiedy się rozstawiasz, trener odciąga cię od ławki i czujesz, że rzeczywiście coś zmieniasz.

„Jest to prawdopodobnie najbardziej operacyjne doświadczenie, jakie kiedykolwiek otrzymają wszyscy, a oto jesteśmy, tak blisko granicy z Irakiem” - powiedział Robbins. „To tylko kwestia czasu, zanim będziesz musiał … przejść ze środowiska treningowego, w którym się przyzwyczaiłeś, do środowiska, w którym jednostki liczą na to, że zapewnisz dobry poziom leczenia, który będzie niezbędny do podtrzymania ich życia i zachęć ich do bardziej zdecydowanej opieki ”.

Robbins i Palmer szybko podzielili się swoimi ulubionymi aspektami swojego stylu życia.

„Koleżeństwo” - powiedział Robbins. „W szpitalach wchodzisz, robisz zmianę, a potem wracasz do domu. Ale w aerovac spędzasz ze sobą tyle czasu, że budujesz koleżeństwo i jest świetnie”.