Posłuszeństwo wojskowe

Nie jest tajemnicą, że posłuszeństwo rozkazom to duża część bycia w wojsku. Ale jeśli zastanawiasz się nad dołączeniem, najpierw musisz dokonać poszukiwania duszy - i na zawsze później, jeśli zarejestrujesz się - aby mieć pewność, że możesz zmierzyć się z niuansami zagrożeń tego typu struktury pracy.

Smutna prawda jest taka, że ​​badania psychologiczne pokazują, że nasza osobista odwaga moralna jest o wiele bardziej niepewna niż myślimy (i naprawdę lubimy myśleć o sobie sami, pomimo dowodów). Robi się szczególnie niebezpiecznie, gdy nasze obyczaje wchodzą w konflikt z postaciami władzy. Poza prawem wojennym i osobistym honorem, aby sprostać takim wyzwaniom, potrzeba dobrej starej wiedzy o sobie.

Bezprawne posłuszeństwo

Od pierwszego dnia rekrutów wojskowych nie tylko uczy się wartości natychmiastowe posłuszeństwo rozkazom - oni są zastrzeżony dzięki rygorystycznemu, szybkiemu i silnie nakazowemu charakterowi obozu. Chodzi o to, aby zaaklimatyzować nowych rekrutów do idei podążania za liderem do piekła iz powrotem: Kiedy ludzie umierają wokół ciebie, a twój porucznik każe ci „Wziąć to wzgórze!”. nie ma nic dobrego w tym, że grupa zasmarkanych znawców odpowiada: „Dlaczego nie zatrzymamy się tutaj i nie wymyślimy lepszego pomysłu?”

Ale jako społeczeństwo musieliśmy przyjąć ciężkie lekcje bezmyślnego posłuszeństwa, które poszły nie tak. Obrona w Norymberdze jest klasycznym przykładem, dlaczego „tylko wykonywanie rozkazów” jest niedopuszczalnym usprawiedliwieniem dla moralnie potępiających działań, ale nie było to ostatnie - i nie zawsze było wrogiem USA potępiającym siebie.

W swoim artykule „Rozkazy wojskowe: być posłusznym lub nie być posłusznym?” Rod Powers zapewnia świetną historię przypadków, kiedy żołnierze amerykańscy zostali ukarani za przestrzeganie bezprawnych rozkazów. Wśród ostatnich ważnych spraw są „sąd wojenny (i skazanie za zabójstwo z premedytacją) porucznika Williama Calleya za jego udział w My Lai Massacre” oraz przerażające nadużycia w więzieniu Abu Ghraib w Iraku przez żołnierzy, którzy „twierdzili, że byli tylko na rozkaz urzędników wywiadu wojskowego. ”

Aby zmniejszyć liczbę takich przestępstw, część programu szkoleniowego obejmuje szkolenie w zakresie kodeksów postępowania i praw wojny. Głównym tematem jest zasadniczo przypomnienie rekrutom, że są „dobrymi facetami”: Wykonuj odpowiedni osąd moralny i nie przestrzegaj rozkazów, które są oczywiście nielegalne, takich jak mordowanie niewinnych cywilów, grabież lub wykorzystywanie więźniów. Ale czy to takie proste?

Psychologia społeczna

Kiedy wróciłem do szkoły po mojej drugiej trasie w Iraku, przez jakiś czas zajmowałem się psychologią. Kurs, który wywarł na mnie największy wpływ, to psychologia społeczna, która bada wpływ grup i społeczeństwa na myśl i zachowanie. (Często, choć nie zawsze, wydaje się, że jest to badanie tego, jak okropni ludzie mogą być w dużych ilościach).

Nigdy nie widziałem bezpośredniej walki w Iraku, ale wciąż czułem, jak mój żołądek się odwraca, kiedy studiowaliśmy dwa bardzo ważne eksperymenty w historii psychologii społecznej: eksperyment posłuszeństwa Milgram i eksperyment więzienia Stanford. Te dwa badania mocno popierają ideę, że wpływy takie jak postrzegana władza, środowisko i przypisane role społeczne mogą (często łatwo) obezwładnić szlachetne poczucie siebie i prowadzić do popełnienia niemoralnych czynów. Poza ich oczywistymi konsekwencjami, te niemoralne czyny mogą mieć druzgocący wpływ psychologiczny na osobę je popełniającą.

Dzieje się tak dlatego, że pomimo obiektywnych dowodów dostarczonych przez psychologów społecznych, mamy naturalną, samozachowawczą tendencję do wierzenia, że ​​jesteśmy z natury dobrzy. Śmiało i przedstaw pokój pełen studentów z faktami z badania Milgram. Zapytaj ich, czy na pilną prośbę surowego mężczyzny w fartuchu laboratoryjnym, będą nadal wywierać wstrząsy na niewidoczną osobę, którą mogli właśnie zaatakować. Większość nadal uważa się za niezdolnych do takiego działania: „Jestem dobrym człowiekiem”.

Problem niestety nie sprowadza się do dobra czy zła, ale do zrozumienia siebie i naszej ludzkiej natury. Przestrzeganie bezprawnego nakazu - lub nawet tego, który uważasz za osobiście niepokojący - nie jest gwarantowanym zachowaniem, ale wszyscy powinniśmy zrozumieć, że presja społeczna często może być o wiele potężniejsza niż nasza postrzegana moralność, zwłaszcza w upale.

Zastanów się, co byś zrobił

Niektórzy ludzie, którzy dołączają do wojska, mogą nigdy nie stanąć w obliczu wstrząsającej psychiką sytuacji, takiej jak My Lai czy Abu Ghraib. Ale czasami jest to szczęście losowania. Dlatego ważne jest, aby przed przystąpieniem do rekrutacji sprawdzić, jak dobrze znasz siebie.

Do dnia dzisiejszego wzdrygam się na możliwość nadużywania innych lub mojej władzy nad nimi (i bycia przyszłą pielęgniarką, troszcząc się o ludzi w ich najsłabszym stanie, będę miał mnóstwo okazji.) A jednak kiedyś, chociaż nigdy nie widziałem bezpośrednia walka, byłem świadkiem, a nawet umożliwiłem odhumanizowanie zachowań, które, choć nie są przestępstwem technicznym, z pewnością utrzymywały mnie w nocy przez jakiś czas.

Zajęło mi kilka lat, zanim przestałem pogrążać się w negatywnych uczuciach dotyczących tych doświadczeń za każdym razem, gdy miałem kilka piw. Nie wstydzę się też całej mojej kariery w wojsku z powodu tych doświadczeń. Po prostu podnoszę je, aby zilustrować mój punkt widzenia: przed rozpoczęciem kariery, która wymaga przejścia cienką linią między byciem dobrym graczem zespołowym a indywidualnym osądem moralnym - często pod ogromną presją, kiedy się liczy - rozważ, kim jesteś i co byś zrobił.

Następnie rozważ to codziennie, nawet jeśli nie zdecydujesz się na zaciągnięcie się. Wszyscy mamy tyle samo zdolności do zła, gdy liczy się najbardziej, a często jedynym czynnikiem decydującym o naszej kontroli jest poznanie siebie.