Dowiedz się więcej o powieściach epizodycznych w fikcji

Powieść epizodyczna to narracja złożona z luźno powiązanych incydentów, z których każda jest mniej lub bardziej samodzielna, często połączona centralną postacią lub postaciami. Jest to jeden ze sposobów tworzenia fabuły. Zwykle postacie zmieniają się bardzo niewiele w trakcie epizodycznej powieści, choć może się rozwinąć stosunkowo prosta historia.

Aby poznać epizodyczną powieść, pomyśl o serialu telewizyjnym z lat 60. i 70. XX wieku. Postacie i wątki fabularne mogą być starannie wykonane lub tylko naszkicowane; przedmiot może być ciemny lub humorystyczny; „wiadomość” pokazu może być nieistniejąca lub dość głęboka.

Ale bez względu na to, co wydarzyło się w danym epizodzie, postać, jego motywacje, a relacje między postaciami zmieniłyby się niewiele lub wcale. Nawet jeśli postacie spotykają nowych ludzi i miejsca każdego tygodnia, żaden epizod nie będzie miał znaczącego wpływu na bohatera.

Historia powieści epizodycznej

Pierwszą epizodyczną powieścią (i prawdopodobnie pierwszą powieścią, jaką kiedykolwiek napisano) była Lazarillo de Tormes, opublikowana w 1554 roku. Lazarillo to nie tylko pierwsza epizodyczna powieść, ale także pierwsza „picaresque” powieść. Powieści Picaresque opowiadają historię, często od pierwszej osoby, od nisko urodzonej osoby lub „łotra”, która dryfuje z miejsca na miejsce i przeżywa przygodę.

Lazarillo była inspiracją dla Miguela de Cervantesa, który napisał epizodyczną powieść picaresque w 1605 roku. Od tego momentu gatunek stał się znacznie bardziej popularny. Do kilku znanych autorów powieści epizodycznych - z których większość można również uznać za piknikową - należą:

• Jonathan Swift
• Charles Dickens
• Henry Fielding
• Mark Twain
• Jack Kerouac
• JRR Tolkien (prototyp setek podobnie epizodycznych powieści i serii fantasy)

Krótko mówiąc, epizodyczna powieść stała się głęboko zakorzenionym podmiotem w świecie literatury fikcyjnej. Być może nic dziwnego, że najsłynniejsze powieści epizodyczne są pisane przez mężczyzn, a większość ma męskich bohaterów. Po części wynika to z faktu, że chłopcom i mężczyznom łatwiej było być poszukiwaczami przygód.

Jak strukturyzowane są powieści epizodyczne

Jest stosunkowo łatwo zaplanować epizodyczną powieść.Zaczynasz od postaci, która z tego lub innego powodu zostaje wprowadzona w sytuację, która obejmuje podróż i serię przygód z różnymi grupami postaci i wyzwań. W końcu bohater znajduje szczęście (a przynajmniej satysfakcjonujący wynik).

• Szesnastoletni Joe ucieka z obraźliwego domu i odkrywa, że ​​dryfuje od pracy do pracy, czasem znajdując uprzejmość, a czasem spotykając się z nadużyciami. W końcu zakochuje się i wychodzi za mąż.
• Młody centaur mówi się, że jego świat się kruszy i jest jedynym, który może go uratować. Dostaje amulet i mapę i wyrusza na poszukiwanie zaklęcia, które chroni jego świat. Po drodze się spotyka … w końcu znajduje …
• Mężczyzna w średnim wieku traci żonę, rzuca pracę i wyrusza, by odkryć swoje prawdziwe ja. Po drodze się spotyka … w końcu znajduje …

Chociaż ten typ struktury jest wystarczający, aby nakreślić epizodyczną powieść, nie jest to wystarczający by stworzyć satysfakcjonujący zestaw postaci, sytuacji, napięć i wyników. Oprócz tych podstawowych elementów musisz:

• Stwórz w pełni zaokrąglonego bohatera i najprawdopodobniej przynajmniej kilka dodatkowych w pełni poczętych postaci, z którymi twój bohater może wchodzić w interakcje.
• Wymyślaj napięcia, które nie tylko motywują twoją postać, ale także przyciągają czytelnika. Wszyscy wiedzą, że twoja postać uratuje swoją planetę, duszę itd. - więc wewnętrzne napięcia będą tak samo ważne jak ogólny kierunek fabuły.
• Wyobraź sobie znaczący wynik. Twoja historia może zacząć się od pytania „Czy Charlie Centaur uratuje świat?” Ale ponieważ twoi czytelnicy znają odpowiedź, zanim zaczną czytać (oczywiście, że tak!), Będziesz musiał głębiej zastanowić się nad tym, co stanie się z Charliem i jego światem do końca historii.