Dlaczego równowaga między życiem zawodowym a prywatnym jest dla większości kobiet

Masz dość słuchania terminu „równowaga między życiem zawodowym a prywatnym”? Wiele kobiet jest. Termin ten został wymyślony, aby zidentyfikować sprzeczne wymagania, przed jakimi stają kobiety. Prawdopodobnie została wymyślona przez kobiety lub kobietę, która chciała wydać wiadomość: „nie możemy zrobić wszystkiego”.

Pod tym względem termin ten jest nieco seksistowski, ponieważ nie był celem ani identyfikowany z mężczyznami. Kiedy ostatni raz słyszałeś mężczyznę mówiącego, że potrzebuje lepszej równowagi w swoim życiu, aby zabrać dzieci do parku? A dlaczego ludzie nie szukają większej równowagi w swoim życiu? Gdyby mieli rzucić więcej obowiązków i wychowywać dzieci, kobiety mogą nie być tak rozciągnięte.

Prawda jest taka, że ​​żyjemy w zmieniającym się społeczeństwie, w którym ludzie pomagają w rzeczywistości bardziej niż pięćdziesiąt lat temu. Dziś jest więcej samotnych ojców niż jeszcze dwadzieścia lat temu (samotni ojcowie nie są owdowiani). Mężczyźni powoli coraz bardziej otwarcie pielęgnują i wspierają żony, które chcą wrócić do szkoły. Ale robi się to spokojnie, gospodarstwo domowe - całe społeczeństwo musi jeszcze zaakceptować, że mężczyźni wnoszą więcej.

Mimo to kobiety nadal zmagają się z tym, czego się od nich oczekuje - lub co myśleć oczekuje się od nich. Kobiety starają się być super żonami, super mamami i kobietami zawodowymi. Cały czas kładą nacisk na starzenie się, przybieranie na wadze i konkurowanie z młodszymi kobietami na rynku pracy.

Termin „równowaga między życiem zawodowym a prywatnym” nie określa, czego potrzebuje wiele kobiet

Wyrażenie „równowaga między pracą a życiem prywatnym” przywołuje obraz skali (coś, z czym kobiety w każdym razie są w stanie wojny), z jednej strony, a z drugiej strony relacje rodzinne i / lub inne osobiste. Pośrodku jest kobieta z wyciągniętymi ramionami, próbująca zrównoważyć wszystko. Kobieta reprezentuje stabilizator uwięziony w środku, dzieląc swoje życie na dwie części - gdzie ona powinna być i gdzie społeczeństwo mówi, że powinna być.

Ale kobieta jest całą istotą i należy skupić się na niej jako na całej istocie, a nie na dwóch (ważnych) aspektach jej życia. „Ta lub ta” definicja „życia zawodowego” ma na celu zdefiniowanie kobiet jako sług w dwóch całkowicie odrębnych rolach: pracowników lub opiekunów. Kobiety wykonać te (i wiele innych) ról, ale nie powinny być one uosobieniem ucieleśnienia tych ról.

Równowaga między życiem zawodowym a prywatnym została sprzedana kobietom jako klucz do szczęścia, sugerując, że wszystko, co musimy zrobić, to po prostu znaleźć sposób na lepsze wypełnianie naszych ról bez szaleństwa. Najważniejszym przesłaniem (nieuczciwie) sprzedawanym kobietom jest to, że gdybyśmy tylko priorytetowo traktowali nasze życie zawodowe, mielibyśmy więcej czasu na spędzanie czasu z przyjaciółmi, rodziną i na sobie. Problem polega na tym, że osiągnięcie bardziej osobistego czasu wymaga znacznej ilości pracy, a termin „równowaga” staje się dyskusyjny. Niewielu ludzi może lub chciałoby poświęcić połowę swojego czasu pracy, a połowa czasu nie pracować.

Jest wiele kobiet, które nie mają pracy poza domem, które potrzebują więcej równowagi w swoim życiu. A co z karierami kobiet, które uwielbiają swoją pracę, więc próba dodania więcej czasu (wyważenia) pieczenia ciasteczek w domu byłaby dla nich szkodą?

Samo pojęcie równowagi między pracą a życiem prywatnym oznacza, że ​​w pierwszej kolejności należy zachować równowagę (nie ma), a jeśli jej nie mamy, coś jest z nami nie tak. Równowaga między życiem zawodowym a prywatnym to jeszcze jedno zadanie dla kobiet, które starają się znaleźć czas, by się starać; jeszcze jedna rzecz na naszej długiej liście, aby zawieść i źle się czuć, że nie osiągniemy tego w ciągu jednego dnia.

Myślenie, że możemy osiągnąć lepszą równowagę między życiem zawodowym a osobistym, po prostu będąc bardziej priorytetowym, lepiej zorganizowanym lub trudniejszym, jest w najlepszym razie głupotą.