Artykuł 91 UCMJ Punitive - Niesubordynowane zachowanie

Niezależnie od tego, czy jest to zachowanie niestosowne, czy niesubordynacja z wyższym rangą urzędnikiem, są szanse, jeśli zostaną podane do publicznej wiadomości za pośrednictwem mediów społecznościowych. Dokładne sformułowanie niesubordynacji jest następujące:

Tekst. „Każdy oficer lub członek z listy, który …

(1) uderza lub napada na oficera nakazowego, podoficera lub podoficera, gdy ten funkcjonariusz jest w trakcie wykonywania swojego urzędu;

(2) umyślnie sprzeciwia się zgodnemu z prawem nakazowi oficera nakazowego, podoficera lub podoficera; lub

(3) traktuje z pogardą lub lekceważeniem w języku lub deportacji wobec oficera nakazu, podoficera lub podoficera, gdy ten urzędnik jest w trakcie wykonywania swojego urzędu; będą karane tak, jak sąd wojenny może nakazać. ”

Elementy.

(1) Nakaz strajku lub napaści, podwykonawca lub podoficer.

(a) że oskarżony był oficerem nakazowym lub członkiem zaciągniętym;

(b) że oskarżony uderzył lub napadł na pewien nakaz, podwykonawcę lub podoficera;

(c) że strajk lub napaść zostały popełnione, gdy ofiara była w trakcie sprawowania urzędu; i

(d) Że oskarżony wiedział wtedy, że osoba uderzona lub zaatakowana była nakazem, podwykonawcą lub podoficerem. Uwaga: Jeśli ofiara była przełożonym podwykonawcą lub podoficerem oskarżonego, dodaj następujące elementy

(e) że ofiara była przełożonym, który nie był oddelegowany, lub podoficerem oskarżonego; i

(f) Że oskarżony wiedział wtedy, że osoba uderzona lub zaatakowana była podwykonawcą oskarżonego, lub podoficerem.

(2) Nieprzestrzeganie nakazu, podwykonawcy lub podoficera.

(a) że oskarżony był oficerem nakazowym lub członkiem zaciągniętym;

(b) że oskarżony otrzymał pewne zgodne z prawem zarządzenie od pewnego nakazu, podwykonawcy lub podoficera;

(c) że oskarżony wiedział wtedy, że osoba wydająca nakaz była nakazem, nie podporządkowana lub podoficer;

(d) że oskarżony miał obowiązek przestrzegania nakazu; i

(e) Że oskarżony umyślnie nie wykonał rozkazu.

(3) Traktowanie z pogardą lub brakiem szacunku w języku lub deportacji w kierunku nakazu, podoficera lub podoficera.

(a) że oskarżony był oficerem nakazowym lub członkiem zaciągniętym;

(b) że oskarżony popełnił lub pominął pewne działania lub użył pewnego języka;

(c) że takie zachowanie lub język były używane w celu widzenia lub przesłuchania określonego nakazu, podwykonawcy lub podoficera;

(d) Że oskarżony wiedział wtedy, że osobą, do której skierowane było zachowanie lub język, był nakaz, podwykonawca lub podoficer;

(e) że ofiara była wtedy w trakcie wykonywania urzędu; i

(f) że w okolicznościach, w których oskarżony, przez takie zachowanie lub język, potraktował z pogardą lub był lekceważący dla tego nakazu, podwykonawcy lub podoficera. Uwaga: Jeśli ofiara była przełożonym, nie podjętym lub podoficerem oskarżonego, dodaj następujące elementy

(g) że ofiara była przełożonym, który nie był oddelegowany, lub podoficerem oskarżonego; i

(h) Że oskarżony wiedział wtedy, że osobą, do której kierowano zachowanie lub język, był przełożony oskarżonego, który nie był podporządkowany lub podoficer.

Wyjaśnienie.

(1) Ogólnie. Artykuł 91 ma te same ogólne cele w odniesieniu do nakazu, niepodporządkowanego i podoficerów, jakie mają art. 89 i 90 w odniesieniu do upoważnionych oficerów, a mianowicie do zapewnienia posłuszeństwa ich zgodnym z prawem nakazom i do ochrony ich przed przemocą, zniewagą lub brakiem szacunku. Jednak w przeciwieństwie do art. 89 i 90, artykuł ten nie wymaga relacji przełożony-podwładny jako elementu jakiegokolwiek przestępstwa potępionego. Ten artykuł nie chroni działającego podoficera lub działającego podoficera, ani też nie chroni żandarmerii wojskowej ani członków patrolu lądowego, którzy nie są nakazami, podwykonawcami lub podoficerami.

(2) Wiedza, umiejętności. Wszystkie przestępstwa zabronione na mocy art. 91 wymagają, aby oskarżony posiadał faktyczną wiedzę, że ofiara była nakazem, podwykonawcą lub podoficerem. Rzeczywistą wiedzę można udowodnić za pomocą poszlak.

(3) Uderzanie lub napaść na nakaz, podwykonawcę lub podoficera. Omówienie „strajków” i „w wykonaniu biura” widzieć paragraf 14c. W celu omówienia „napaści” patrz paragraf 54c. Atak dokonany przez więźnia, który został zwolniony ze służby lub przez jakiegokolwiek innego cywilnego podlegającego prawu wojskowemu, na nakaz, podwykonawstwo lub podoficer powinien być oskarżony na podstawie art.

(4) Nieprzestrzeganie nakazu, podwykonawcy lub podoficera. Widzieć paragraf 14c (2), w celu omówienia zgodności z prawem, charakteru osobistego, formy, przekazu i specyfiki porządku, charakteru nieposłuszeństwa oraz czasu na zgodność z porządkiem.

(5) Traktowanie z pogardą lub brakiem szacunku w języku lub deportacji w kierunku nakazu, podoficera lub podoficera. „W kierunku” wymaga, aby zachowanie i język znajdowały się w zasięgu wzroku lub przesłuchania nakazu, podwykonawcy lub podoficera. Omówienie „w wykonaniu jego biura” widzieć paragraf 14c. W celu omówienia braku szacunku, widzieć paragraf 13c.

Zasady są proste. Nie nieposłuszeństwo, brak szacunku lub zniesławianie jakiegokolwiek wojskowego seniora, służby lub jej ludzi bez ponoszenia konsekwencji. Im wyżej w łańcuchu dowodzenia, działania winowajcy wspinają się, tym szybciej i surowiej zarządza kara. Bądź mądry. Jeśli masz być niesubordynowany lub lekceważący, nie publikuj go w mediach społecznościowych, aby świat i establishment wojskowy i polityczny również były świadkami.