Sposoby rodziców helikopterów mogą szkodzić karierze dzieci

Często mówi się, że korzenie i skrzydła są dwiema najcenniejszymi rzeczami, które rodzice mogą dać swoim dzieciom - korzeniom, aby wiedzieć, gdzie jest dom, i skrzydłami, by odlecieć na własną rękę. Jest kilka matek i ojców, którzy dobrze poradzili sobie z pierwszą częścią tej dyrektywy, ale mieli duże trudności z drugą. Znamy ich jako rodziców helikopterów, termin ten jest podawany ludziom, którzy zarządzają życiem swoich dzieci, nawet gdy wchodzą w wiek dwudziesty.

Rodzice helikopterów, choć w większości przypadków mają dobre intencje, mogą wyrządzić znaczną krzywdę swoim dzieciom, gdy staną się dorosłymi i rozpoczną karierę. Dzieci, które zawsze decydowały za nich o swoich rodzicach, często mają trudności z samodzielnym poruszaniem się bez nadzoru matki i taty. Brakuje im pewności siebie i mogą nie mieć umiejętności krytycznego myślenia, potrzebnych do podejmowania decyzji i rozwiązywania problemów.

Rodzice, którzy nie wpajają swoim dzieciom zaufania do latania, robią im wielką krzywdę - taką, która może powstrzymać ich postęp w samodzielnej dorosłości. Chociaż najlepiej jest zacząć wcześnie, jeśli chodzi o zapewnienie swoim dzieciom umiejętności, których potrzebują, aby wychodzić samodzielnie, są rzeczy, które możesz zrobić, aby pomóc im ruszyć do przodu, nawet jeśli wisiałeś nad nimi, gdy byli młodzi.

1. Nie wywieraj presji na dziecko, aby wybrało konkretną pracę

Jeśli myślisz, że znasz swoje dziecko lepiej niż on sam, nie mów mu, jaką karierę wybrać. Nie mów jej, że wybiera niewłaściwą karierę, nawet jeśli tak myślisz. Zamiast tego naucz swoje dziecko, jak wybrać karierę. Zachęć ją, aby uzyskała pomoc w biurze usług zawodowych, jeśli jest na studiach lub u doradcy, jeśli jest w szkole średniej.

2. Nie pisz CV swojego dziecka

Ważna umiejętność to umiejętność pisania własnego CV. Każdy powinien wiedzieć, jak to zrobić lub jak szukać pomocy kogoś, kto może go nauczyć. Jeśli napiszesz życiorys swojego dziecka, nigdy nie dowie się, jak to zrobić sam.

3. Nie ubiegaj się o pracę w imieniu dziecka

Nigdy nie ubiegaj się o pracę dla nikogo oprócz siebie. Ubieganie się o pracę wzmocni Twoje dziecko i pozwoli jej zacząć zajmować się własną karierą. Jeśli natkniesz się na pracę, którą Twoim zdaniem może być zainteresowana, możesz powiadomić ją o jej dostępności, ale to wszystko, co powinieneś zrobić.

4. Nie towarzyszyć dziecku w rozmowie kwalifikacyjnej

Spróbuj sobie wyobrazić, jak wygląda to dla pracodawcy, gdy kandydat do pracy przybywa na rozmowę z mamą lub tatą. Czy pomyśli sobie „to jest niezależna istota ludzka, na którą mogę liczyć, aby przychodzić do pracy na czas każdego dnia i wykonywać swoją pracę”, czy też będzie myśleć, że „to jest ktoś, kto nie może nic zrobić bez pomocy rodziców”? Jest mało prawdopodobne, że pracodawca będzie chciał zatrudnić twoje dziecko, jeśli nie będzie mógł sam przeprowadzić rozmowy kwalifikacyjnej.

5. Nie budz dziecka do pracy

Podobnie jak wiele wczesnych lat dwudziestych, twój młody dorosły może cieszyć się spaniem późno. To pragnienie mogłoby zakłócać jej pracodawcę potrzebę posiadania pracownika punktualnego. Efektem końcowym może być nagana od szefa lub gorzej. Co powinieneś zrobić jako rodzic? Może kupisz dziecku budzik, ale jest duża szansa, że ​​ma smartfona z zainstalowanym na nim. To, czego nie powinieneś robić, to budzić dziecko każdego ranka. Musi się nauczyć obudzić na czas i dotrzeć do pracy, kiedy ma się tam znaleźć.

To część bycia dorosłym. Jeśli nie może tego zrobić, będzie musiała ponieść konsekwencje i, miejmy nadzieję, nauczy się od nich.

6. Pomóż dziecku zbudować własną sieć

Istnieje cienka granica między korzystaniem z połączeń w celu znalezienia pracy dla dziecka i pomaganiem mu w budowaniu sieci. Jeśli chcesz nauczyć swoje dziecko, jak prawidłowo łączyć się w sieć, zapytaj osobę, z którą chcesz go połączyć, o zgodę na skontaktowanie się dziecka z nią. Nigdy nie należy udostępniać nikomu informacji kontaktowych bez uprzedniego pytania. Zrób wprowadzenie, ale pozwól dziecku zrobić resztę, na przykład wyślij CV lub umów się na spotkanie.

7. Nigdy nie kontaktuj się z pracodawcą Twojego dziecka

Inne niż w trudnych okolicznościach, na przykład jeśli twoje dziecko fizycznie nie jest w stanie mówić za siebie, powinieneś porozmawiać z pracodawcą swojego dziecka w jego imieniu. Nie dzwoń na chore dziecko. Nie zbliżaj się do szefa dziecka o problemie, który ma w pracy. Powstrzymaj się od interwencji w jakikolwiek sposób w jej życie w pracy.