UCMJ Artykuł 92: Nieprzestrzeganie zarządzenia lub rozporządzenia

Artykuł 92 jednolitego kodeksu sprawiedliwości wojskowej brzmi: „Nieprzestrzeganie nakazu lub rozporządzenia” (w formie pisemnej lub stwierdzonej). Uznaje się to za zaniedbanie obowiązków, gdy nie jest w stanie lub nie chce wykonywać pracy przydzielonej personelowi wojskowemu. Takie przykłady byłyby tak proste, jak spanie na służbie lub straży / wartowniku, pijanie lub samookaleczanie do tego stopnia, że ​​nie byłyby w stanie wykonywać swoich obowiązków i tak surowe, jak strzelanie do siebie, by wydostać się z wymaganych obowiązków, rozmieszczenia lub innych elementy pracy. Również wykonywanie swojej pracy w takim błędzie, że niewinni nie walczący lub własne wojska zostają ranne lub zabite, może być zaniedbaniem obowiązków.

Artykuł 92 brzmi: „Każda osoba podlegająca temu rozdziałowi, która -

(1) narusza wszelkie zgodne z prawem ogólne porządki lub regulacje;

(2) posiadanie wiedzy o jakimkolwiek innym zgodnym z prawem zarządzeniu wydanym przez członka sił zbrojnych i nie przestrzegającym rozkazu; lub

(3) jest zaniedbany w wykonywaniu swoich obowiązków; będą karane tak, jak sąd wojenny może nakazać. ”

Elementy.

(1) Naruszenie zgodnego z prawem ogólnego porządku lub regulacji.

(a) w istocie istniał pewien zgodny z prawem ogólny porządek lub regulacja;

(b) że oskarżony miał obowiązek go przestrzegać; i

(c) że oskarżony naruszył lub nie zastosował się do nakazu lub rozporządzenia.

(2) Nieprzestrzeganie innego zgodnego z prawem porządku.

(a) że członek sił zbrojnych wydał pewien zgodny z prawem porządek;

(b) że oskarżony miał wiedzę o nakazie;

(c) że oskarżony miał obowiązek przestrzegania nakazu; i

(d) Że oskarżony nie wykonał rozkazu.

(3) Zniesienie w wykonywaniu obowiązków.

(a) że oskarżony miał pewne obowiązki;

(b) że oskarżony wiedział lub powinien był wiedzieć o obowiązkach; i

(c) Oskarżony (umyślnie) (przez zaniedbanie lub zawinioną nieskuteczność) zaniedbywał wykonywanie swoich obowiązków.

Wyjaśnienie.

(1) Naruszenie lub nieprzestrzeganie zgodnego z prawem ogólnego porządku lub regulacji.

(a) Ogólne zarządzenia lub regulacje to te rozkazy lub przepisy ogólnie obowiązujące w stosunku do sił zbrojnych, które są prawidłowo publikowane przez Prezydenta lub Sekretarza Obrony, Transportu lub departamentu wojskowego oraz te rozkazy lub przepisy ogólnie obowiązujące dla dowództwa oficera wydającego je przez cały czas trwania dowództwa lub jego części, które są wydawane przez:

(b) Ogólny porządek lub rozporządzenie wydane przez dowódcę z upoważnieniem na mocy art. 92 ust. 1 zachowuje swój charakter jako ogólny porządek lub regulację, gdy inny urzędnik przyjmuje dowództwo, aż do wygaśnięcia na podstawie własnych warunków lub zostaje unieważniony przez odrębne działanie, nawet jeśli jest wydany przez oficera, który jest oficerem generalnym lub oficerem flagowym, dowodzenie i dowództwo przejmuje inny oficer, który nie jest oficerem generalnym lub oficerem flagowym.

(c) Ogólny porządek lub regulacja jest zgodna z prawem, chyba że jest sprzeczna z Konstytucją, prawem Stanów Zjednoczonych lub zgodnymi z prawem wyższymi nakazami lub z innego powodu wykracza poza kompetencje wydającego go urzędnika. Widzieć omówienie zgodności z prawem w paragrafie 14c (2) (a).

(re) Wiedza, umiejętności. Znajomość ogólnego zarządzenia lub regulacji nie musi być domniemana lub udowodniona, ponieważ wiedza nie jest elementem tego przestępstwa, a brak wiedzy nie stanowi obrony.

(mi) Egzekwowalność. Nie wszystkie przepisy w ogólnych zarządzeniach lub przepisach mogą być egzekwowane na mocy art. 92 ust. Przepisy, które dostarczają jedynie ogólnych wskazówek lub porad dotyczących wykonywania funkcji wojskowych, mogą nie być wykonalne na mocy art. 92 ust.

• (i) urzędnik mający ogólną jurysdykcję sądowo-wojenną;
  • (ii) dowódca generalny lub oficer bandery; lub
  • (iii) dowódca wyższy od (i) lub (ii).

(2) Naruszenie lub nieprzestrzeganie innego zgodnego z prawem porządku.

(za) Zakres. Artykuł 92 ust. 2 obejmuje wszystkie inne zgodne z prawem nakazy, które mogą zostać wydane przez członka sił zbrojnych, których naruszenia nie podlegają opłacie zgodnie z art. 90, 91 lub 92 (1). Obejmuje to naruszenie pisemnych przepisów, które nie są przepisami ogólnymi. Zobacz też pkt 1 lit. e) powyżej, stosownie do przypadku.

(b) Wiedza, umiejętności. Aby być winnym tego przestępstwa, osoba musi mieć faktyczną znajomość nakazu lub rozporządzenia. Znajomość zamówienia może zostać udowodniona przez poszlaki.

(do) Obowiązek przestrzegania rozkazu.

(ja) Od przełożonego. Członkiem jednej siły zbrojnej, który jest starszy rangą w stosunku do członka innej siły zbrojnej, jest przełożony tego członka posiadający uprawnienia do wydawania rozkazów, które ten członek ma obowiązek wypełniać w takich samych okolicznościach, jak oficer jednej siły zbrojnej jest przełożony komisarz członka innej siły zbrojnej w rozumieniu art. 89 i 90.

(ii) Od jednego nie przełożonego. Niezastosowanie się do zgodnego z prawem nakazu osoby niebędącej przełożonym jest przestępstwem na podstawie art. 92 ust. 2, pod warunkiem, że oskarżony ma obowiązek przestrzegania nakazu, takiego jak wydany przez strażnika lub członka policji sił zbrojnych.

(3) Zniesienie w wykonywaniu obowiązków.

(za) Cło. Obowiązek może być nałożony przez traktat, ustawę, rozporządzenie, porządek prawny, standardową procedurę operacyjną lub zwyczaj usługi.

(b) Wiedza, umiejętności. Faktyczna znajomość obowiązków może zostać udowodniona za pomocą poszlak. Rzeczywista wiedza nie musi być pokazywana, jeśli osoba rozsądnie powinna wiedzieć o obowiązkach. Może to zostać wykazane przez przepisy, instrukcje szkoleniowe lub operacyjne, zwyczaje służby, literaturę akademicką lub zeznania, zeznania osób, które zajmowały podobne lub wyższe stanowiska lub podobne dowody.

(do) Opuszczony. Osoba jest zaniedbana w wykonywaniu obowiązków, gdy osoba ta umyślnie lub niedbale nie wykonuje obowiązków tej osoby lub gdy osoba ta wykonuje je w sposób zawiniony nieskutecznie. „Willfully” oznacza celowo. Odnoszę się do czynu świadomie i celowo, szczególnie zamierzając naturalne i prawdopodobne konsekwencje aktu. „Zaniedbanie” oznacza działanie lub zaniechanie osoby, która ma obowiązek korzystać z należytej staranności, która wykazuje brak tego stopnia opieki, który rozsądnie rozważny człowiek wykonałby w takich samych lub podobnych okolicznościach.

„Niepowstrzymana nieudolność” to nieskuteczność, dla której nie ma rozsądnej lub po prostu usprawiedliwienia.

(re) Niestosowność. Osoba nie zostaje porzucona w wykonywaniu obowiązków, jeżeli niewykonanie tych obowiązków jest spowodowane raczej nieudolnością niż świadomością, zaniedbaniem lub zawinioną nieskutecznością i nie może być narzucona na podstawie niniejszego artykułu lub w inny sposób ukarana. Na przykład rekrut, który usilnie próbował podczas treningu karabinowego i podczas strzelania z rekordu, nie jest zaniedbywany w wykonywaniu obowiązków, jeśli rekrut nie zakwalifikuje się z bronią.