Wykorzystanie beretów armii i sił powietrznych - Jednolite nakrycie głowy

W wojsku amerykańskim siły od wieków noszą charakterystyczne jednolite przedmioty, aby stworzyć przewagę psychologiczną i wzmocnić ich esprit de corps, ale wojskowe użycie beretów jest stosunkowo nowym zjawiskiem.

W XVI i XVII wieku Błękitna Maska stała się de facto symbolem szkockich sił jakobickich. Francuskie alpejskie chasseurs, utworzone na początku lat 80. XIX wieku, są uznawane za pierwszą regularną jednostkę noszącą beret wojskowy jako standardowe nakrycie głowy.

Jednym z powodów, dla których beret jest atrakcyjny dla wojska jako jednolity przedmiot, jest to, że jest tani, łatwy do wykonania w dużych ilościach i może być produkowany w szerokiej gamie kolorów. Z widoku żołnierza beret można zwinąć i upchnąć do kieszeni (lub pod koszulką) bez uszkodzenia, a można go nosić podczas noszenia słuchawek.

Berety wojskowe są zwykle popychane w prawo, aby uwolnić ramię, które nosi karabin większości żołnierzy (choć armie niektórych krajów - głównie Europa, Ameryka Południowa i Iran wpłynęły na pchnięcie w lewo).

Powszechne użycie beretu wśród zachodnich armii nie zaczęło się dopiero w XX wieku, kiedy francuskie załogi czołgów w czasie I wojny światowej nosiły niewielką wersję baskijską i większą odmianę floppier.

Historia Bereta w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych

Militarna popularność beretów wzrosła w erze II wojny światowej, kiedy różne brytyjskie jednostki zakładały nakrycia głowy w kilku kolorach - w tym brązowa odmiana khaki zaadoptowana przez oddziały Special Air Services oraz bordowa odmiana noszona przez pierwszą brytyjską siłę powietrzną, Pułk Spadochronowy, stał się pieszczotliwie zwany „jagodą wiśniową”.

Berety debiutują w wojsku amerykańskim

Pierwsze użycie nowoczesnego beretu w amerykańskiej armii nastąpiło w 1943 r., Kiedy batalion armii 509. piechoty spadochronowej otrzymał bordowe berety od brytyjskich odpowiedników za służbę w wojnie. Choć nigdy nie utknęło, użycie beretu zaczęło się od nakrycia głowy, które wyznaczyło specjalną służbę dla członka wojska i nadal ma to samo oznaczenie - nieco.

Pierwsze powszechne użycie nakryć głowy przez siły amerykańskie nastąpiło kilka dziesięcioleci później, kiedy opracowano nowe siły specjalne armii. Stali się specjalną organizacją, która została wyszkolona do rebelii i walki partyzanckiej zaczęła (nieoficjalnie) nosić zieloną odmianę w 1953 roku. Kolejne osiem lat zajęło Wojskowym Siłom Specjalnym - „Zielonym Beretom” - uzyskanie prezydenckiej zgody od Johna F., Kennedy, aby uczynić ich oficjalnym nakryciem głowy, aw 1961 roku formalnie przyjęto zielony beret Sił Specjalnych Armii USA.

W latach 70. polityka armii pozwoliła miejscowym dowódcom na zachęcanie do ujednolicania morale wzmacniającego morale, a użycie beretów gwałtownie wzrosło. Personel pancerny w Fort Knox w stanie Kent nosił tradycyjny brytyjski czarny beret, podczas gdy amerykańskie pułki kawalerii pancernej w Niemczech miały czarny beret z czerwono-białym owalem.

Żołnierze 82 Dywizji Powietrznodesantowej w Fort Bragg, NC, zaczęli nosić bordowy beret w 1973 roku, podczas gdy w Fort Campbell, KY, trend eksplodował - z personelem pocztowym na czerwono, żandarmerią zakładającą jasnozielony kolor i 101. Dywizją Powietrznodesantową niebieski jako kolor. W Ft. Richardson, AK, 172. Brygada Piechoty zaczęła używać oliwkowego beretu.

W 1975 r. Airborne Rangers otrzymali zgodę szefa sztabu armii na użycie czarnego beretu jako oficjalnego nakrycia głowy.

W ciągu następnych kilku lat wszystko wymknęło się spod kontroli, więc w 1979 r. Wyżsi urzędnicy armii „zahamowali”. Dowództwo armii pozwoliło Rangersom zachować czarne berety. W 1980 r. Wojska powietrzne mogły nadal nosić bordową wersję. Ale wszystkie inne odmiany beretu zostały uznane za niedostępne.

Berety sił powietrznych

Wykorzystanie beretów w lotnictwie zaczęło się w latach 70-tych. W 1979 r. Wyznaczony personel w TACP (TACP) AFSC (praca) został upoważniony do noszenia czarnego beretu. W 1984 r. Dwaj lotnicy z Pope Air Force Base w Północnej Karolinie przedłożyli projekt wzoru lampy błyskowej i herbu, który został zatwierdzony dla wszystkich lotników TACP w 1985 r. Oficerowie łącznikowi powietrzni (ALO) byli również upoważnieni do noszenia czarnego beretu po ukończeniu studiów ze Wspólnego kursu kontroli siły ognia, przeprowadzonego w Nellis Air Force Base, Nevada.

Zamiast herbu noszą na berecie rangi insygnia. Oficerowie łącznikowi Air Mobility (AMLOs) zostali również upoważnieni do noszenia czarnego beretu w Siłach Powietrznych. Teraz, każdy Airmen Battlefield Airmen (AF Special Ops) był beretem, który oznaczał ich pracę.

Obecny Beret

Obecnie Stany Zjednoczone znajdują się na niskim końcu spektrum wśród sojuszników NATO pod względem różnorodności beretów noszonych przez ich siły zbrojne.

Podczas gdy większość wojskowych w kraju ma cztery lub pięć kolorów dopuszczonych do różnych segmentów, Turcja, Grecja i Luksemburg zezwoliły tylko na trzy kolory dla różnych segmentów swoich sił. Belgia ma siedem, a Wielka Brytania ma największą zmienność z dziewięcioma.

17 października 2001 r. Szef sztabu armii gen. Eric Shinseki ogłosił, że czarny beret stanie się standardowym nakryciem głowy armii w następnym roku. Uzasadnieniem było wykorzystanie poczucia dumy z tego, że beret od dawna reprezentował Rangersów, w celu promowania postawy doskonałości wśród całej armii, gdy posuwała się naprzód wraz ze swym rozległym wysiłkiem transformacyjnym w kierunku lżejszej, bardziej mobilnej, bardziej zwinnej siły. Ta decyzja wywołała jednak burzę ogniową zarówno w społeczności czynnych i weteranów komandosów, jak iw pozostałych dwóch specjalnych obozach operacyjnych armii, siłach specjalnych i lotnictwie.

W 2002 r. Armia zrobiła beret w kolorze beżowym oficjalnym beretem Strażników Armii USA, a wszyscy żołnierze armii zaczęli nosić czarny beret.

W czerwcu 2011 r. Sekretarz armii John McHugh ogłosił, że tradycyjna czapka patrolowa ma być noszona z mundurem użytkowym. Jednakże czarny beret może być autoryzowany mundurami użytkowymi według uznania dowódcy podczas specjalnych ceremonii, a beret pozostaje częścią munduru armii dla wszystkich jednostek.

Obecne Berety Armii

• czarny - Noszone przez wszystkie inne oddziały wojskowe z mundurem klasy A i mundurem służbowym jako standardowe nakrycie głowy.
• Kasztanowaty - Jednostki desantowe (bordowy beret jest przedmiotem organizacyjnym, więc noszony jest przez wszystkich przydzielonych żołnierzy - posiadających kwalifikacje powietrzne lub nie)
• Dębnik „Buckskin” - 75 Pułk Strażników, Brygada Szkoleniowa Komandosów (Lekka Piechota)
• Zielony - Grupy Sił Specjalnych, Specjalne Centrum Walki i Szkoła Johna F. Kennedy'ego (Commando, oficer)

Obecne Berety Sił Powietrznych

• czarny - Tactical Air Control Party (TACP), Air Liaison Officers (ALO) i Air Mobility Liaison Officers (AMLO)
• Kasztanowaty - Combat Rescue Officers i Pararescuemen (PJs)
• Czerwony (szkarłat) - Kontrolerzy bojowi i specjalni oficerowie taktyki
• Królewski niebieski - Kadra Sił Zbrojnych i Akademii Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych
• Szary - Specjalista ds. Pogody specjalnej
• Zielony - Specjaliści Survival, Evasion, Resistance and Escape (SERE)