Pochodzenie i wykorzystanie salutów wojskowych USA

Pochodzenie Salute Hand jest niepewne. Niektórzy historycy uważają, że rozpoczął się on w późnych czasach rzymskich, kiedy zabójstwa były powszechne. Obywatel, który chciał zobaczyć urzędnika publicznego, musiał podejść prawą ręką, aby pokazać, że nie trzyma broni. Rycerze w zbroi podnosili wizjery prawą ręką, gdy spotykali towarzysza.

Ta praktyka stopniowo stawała się sposobem okazywania szacunku, a na początku amerykańskiej historii czasami wymagała usunięcia kapelusza. W 1820 r. Ruch został zmodyfikowany, aby dotknąć kapelusza, i od tego czasu stał się salutem dłoni używanym dzisiaj.

W brytyjskiej historii, na początku XIX wieku, Coldstream Guards zmienił zwyczaj brytyjskiego salutowania wojskowego polegający na przechylaniu kapelusza. Zostali poinstruowani, by klaskać rękami w kapelusze i pokłonić się, gdy przechodzą. Zostało to szybko przyjęte przez inne pułki, jako że zużycie czapek przez ciągłe usuwanie i wymianę było sprawą wielkiej troski. Do połowy XIX wieku salut ewoluował dalej, z otwartą dłonią, dłonią do przodu, i od tego czasu tak było.

Większość historyków uważa jednak, że salut wojskowy USA był bardziej pod wpływem brytyjskiej marynarki wojennej. Salut marynarki różni się od salutu armii brytyjskiej „otwartej dłoni” tym, że jej dłoń jest zwrócona w dół w kierunku ramienia. Wywodzi się to z czasów żaglowców, kiedy smoła i smoła były wykorzystywane do uszczelniania drewna z wody morskiej. Aby chronić swoje ręce, oficerowie nosili białe rękawiczki i uważano za najbardziej niegodne prezentowanie brudnej dłoni w salucie, więc ręka była obrócona o 90 stopni.

Kiedy pozdrawiać

Pozdrawiam to uprzejma wymiana pozdrowień, a młodszy członek zawsze salutuje pierwszy. Przy zwracaniu lub oddawaniu indywidualnych pozdrowień głowa i oczy są zwrócone w stronę kolorów lub osoby zasalutowanej. Będąc w szeregach, pozycja uwagi jest utrzymywana, o ile nie jest to inaczej ukierunkowane.

Wojskowi w mundurach są zobowiązani do pozdrawiania, gdy spotykają się i uznają osoby uprawnione (według klas) do salutu, chyba że jest to niewłaściwe lub niepraktyczne (w transporcie publicznym, takim jak samoloty i autobusy, w miejscach publicznych, takich jak wewnątrz teatrów lub podczas jazdy pojazd).

Osoby uprawnione do salutu

• Prezydent Stanów Zjednoczonych (głównodowodzący)
• Oficerowie i oficerowie nakazowi
• Dowolny odbiorca Medal of Honor
• Funkcjonariusze przyjaznych obcych krajów

Oddaje się także salut

• Gdy gra się hymn narodowy Stanów Zjednoczonych „To the Color”, „Hail to the Chief” lub zagraniczne hymny narodowe.
• Aby odsłonić National Color na zewnątrz.
• Przy uroczystych okazjach (takich jak zmiana dowodzenia i parady wojskowe).
• W czasie uroczystości i ceremonii odosobnienia, podczas podnoszenia lub opuszczania flagi.
• Podczas brzmienia honorów.
• Kiedy przyrzeczenie wierności amerykańskiej fladze jest recytowane na zewnątrz.
• Podczas przewracania formacji.
• Podczas renderowania raportów.

Pozdrowienia nie są wymagane, gdy

• Wewnątrz, z wyjątkiem zgłaszania się do oficera lub gdy pełni funkcję strażnika.
• Zwracanie się do więźnia.
• Pozdrawianie jest oczywiście niewłaściwe. W takich przypadkach wymienia się tylko pozdrowienia. (Przykład: osoba niosąca artykuły obiema rękami lub w inny sposób zajęta, aby uczynić salutowanie niewykonalnym, nie musi salutować osobie starszej ani zwracać pozdrowienia podwładnemu).
• Starszy lub podwładny ma na sobie ubrania cywilne (w tym przypadku pozdrowienie nie jest niewłaściwe, ale nie jest wymagane).

• Oficerowie równej rangi mijają się (salutowanie w tym przypadku nie jest niewłaściwe, ale nie jest wymagane).

Więźniowie, których wyroki zawierają kary pozbawienia wolności, utracili prawo do pozdrawiania. Wszyscy inni więźniowie, niezależnie od opieki czy stopnia, oddają przepisane salutowanie, z wyjątkiem sytuacji, gdy są pod strażą zbrojną.

Każda osoba wojskowa, która uznaje potrzebę pozdrawiania lub potrzebę powrotu, może to zrobić w dowolnym miejscu i czasie.

Raportowanie w pomieszczeniach

Składając raport funkcjonariuszowi w swoim biurze, członek wojska usuwa nakrycie głowy, puka i wchodzi, gdy mu to powie. Zbliża się w dwóch krokach od biurka oficera, zatrzymuje się, salutuje i zgłasza: „Sir (Ma'am), raporty Private Jones”. Salutowanie odbywa się do momentu ukończenia raportu i oddania pozdrowienia przez funkcjonariusza. Po zakończeniu działalności członek salutuje, zatrzymuje salut, dopóki nie zostanie zwrócony, wykonuje odpowiedni ruch zwrócony do przodu i odchodzi. Podczas zgłaszania w pomieszczeniach pod pachami procedura jest taka sama, z wyjątkiem tego, że nakrycie głowy nie jest zdjęte, a członek oddaje salut zalecany dla broni, z którą jest uzbrojony.

Wyrażenie „pod pachami” oznacza noszenie broni w rękach, procy lub kabury.

Zgłaszając się do podoficera, procedury są takie same, z wyjątkiem braku wymiany salutów.

Raportowanie na zewnątrz

Podczas zgłaszania na zewnątrz członek wojska porusza się szybko w kierunku oficera, zatrzymuje się około trzech kroków od oficera, salutów i raportów (jak w pomieszczeniu). Kiedy członek zostaje zwolniony przez oficera, saluty są ponownie wymieniane. Jeśli pod pachami, członek nosi broń w sposób zalecany do salutowania.

Pozdrawianie osób w pojazdach

Praktyka salutowania funkcjonariuszy w oficjalnych pojazdach (uznawanych indywidualnie według klas lub identyfikujących tablice i / lub flagi pojazdów) jest uważana za odpowiednią uprzejmość. Odprawianie salutów nie jest wymagane przez personel, który jeździ lub jeździ w prywatnych pojazdach, z wyjątkiem strażników bram, którzy oddają cześć uznanym oficerom we wszystkich pojazdach, chyba że ich obowiązki sprawiają, że salut jest niepraktyczny. Kiedy personel wojskowy jest kierowcą poruszającego się pojazdu, nie inicjuje on pozdrowienia.

Inne pozdrowienia

• Informacja. Osoby w formacji nie salutują ani nie oddają salutów, z wyjątkiem polecenia Obecny, ARMS. Osoba odpowiedzialna salutuje i przyjmuje pozdrowienia dla całej formacji. Dowódcy organizacji lub oddziałów, które nie są częścią większej formacji, salutują oficerów wyższego szczebla, zwracając uwagę organizacji lub oddziału przed salutowaniem. Kiedy na polu bitwy lub symulowanych warunkach bojowych, organizacja lub oddział nie są zwracane na uwagę. Osoba w formacji, swobodnie lub w spoczynku, zwraca uwagę, gdy zwraca się do niej oficer.
• Nie w formacji. Podchodząc do oficera, grupa osób nie będących w formacji zostaje wezwana do „uwagi” przez pierwszą osobę, która zauważy oficera, i wszyscy przychodzą ostro na Uwagę i pozdrawiają. To działanie należy wykonać w odległości około 6 kroków od oficera lub najbliższego punktu podejścia. Osoby biorące udział w grach i członkowie szczegółów pracy nie pozdrawiają. Osoba odpowiedzialna za szczegóły pracy, jeśli nie jest aktywnie zaangażowana, salutuje i uznaje Saluty za cały szczegół. Jednostka spoczywająca wzdłuż drogi nie zwraca uwagi na podejście oficera; jednakże, jeśli oficer zwraca się do osoby (lub grupy), jednostka (lub grupa) przychodzi na Uwagę i pozostaje na Uwadze (chyba, że ​​nakazano inaczej) aż do zakończenia rozmowy, w którym to czasie jednostka (lub grupa) salutuje oficerowi.
• Na dworze. Kiedykolwiek i gdziekolwiek w pierwszej notatce grany jest hymn Stanów Zjednoczonych, „To the Colour”, „Reveille” lub „Hail to the Chief”, wszyscy zsiadli pracownicy w mundurze, a nie w szyku, stoją twarzą do flagi (lub muzyki, jeśli flaga nie jest widoczna), stań na Uwadze i oddaj przepisane Salutowanie Pozycja Salutu jest utrzymywana, aż zabrzmi ostatnia nuta muzyki Personel wojskowy nie będący w mundurze stanie na baczności (usuń nakrycie głowy, jeśli dowolną, prawą ręką, i połóż prawą rękę na sercu. Pojazdy w ruchu są doprowadzane do zatrzymania. Osoby jeżdżące w samochodzie osobowym lub na motocyklu zsiadają i salutują. Mieszkańcy innych typów pojazdów wojskowych i autobusów pozostają w pojeździe i siedzieć na baczność, osoba odpowiedzialna za każdy pojazd zsiada i oddaje salut ręki, a dowódcy czołgów i samochodów pancernych salutują z pojazdu.
• Wewnątrz. Gdy hymn narodowy gra się w pomieszczeniach, oficerowie i personel rekrutowany stoją na baczność i stają twarzą w twarz z muzyką lub flagą, jeśli jest obecna.

Salutowanie kolorów

Flagi narodowe i organizacyjne zamontowane na masztach wyposażonych w zwieńczenia nazywane są Kolorami. Personel wojskowy przechodzący przez formację wojskową, w której niesiony jest kolor narodowy, salutuje w odległości sześciu kroków i trzyma Salutę, dopóki nie przekroczą sześciu stopni. Podobnie, kiedy nieosłonięty kolor przechodzi, salutują, gdy jest sześć kroków dalej i trzyma Salutę, dopóki nie przekroczy sześciu kroków.

UWAGA: Małe flagi noszone przez pojedyncze osoby, takie jak te noszone przez cywilnych widzów na paradzie, nie są zasalutowane. Niewłaściwe jest pozdrawianie jakimkolwiek przedmiotem w prawej ręce lub papierosem, cygarem lub fajką w ustach.

Odkrywanie

Oficerowie i żołnierze pod bronią odkrywają tylko wtedy, gdy

• Siedząc jako członek (lub w obecności) sądu lub rady.
• Wchodzenie do miejsc kultu Bożego.
• W obecności na oficjalnym przyjęciu.

Pracownicy zdejmują nakrycie głowy w pomieszczeniu. Kiedy na zewnątrz, stroik wojskowy nigdy nie jest usuwany ani wychowywany jako forma pozdrowienia. W stosownych przypadkach cywilów można zasalutować zamiast zdjąć nakrycie głowy.

Salutowanie na pokładach statków morskich

Kiedy personel wojskowy (dowolnej służby) wchodzi na pokład okrętów marynarki wojennej USA, zarówno jako jednostka, jak i dowódca jednostki, salutuje zgodnie z procedurami morskimi.

Wchodząc na pokład okrętu wojennego, po dotarciu na szczyt trapu, zwróć się i pozdrów narodowego chorążego. Po zakończeniu tego salutu pozdrów oficera pokładu, który będzie stał na czwartym pokładzie u szczytu trapu. Funkcjonariuszem pokładu może być komendant, oficer lub podoficer (zaciągnięty). Podczas salutowania oficerowi pokładu, poproś o pozwolenie na wejście na pokład, „Sir (lub Pani), Poproś o pozwolenie na wejście na pokład”. Oficer pokładu zwróci salut.

Opuszczając statek, oddawaj te same pozdrowienia w odwrotnej kolejności i poproś o pozwolenie na odejście, „Sir” (lub Pani), Poproś o pozwolenie na zejście na ląd. ”